2020: Година Кога ги Продадовме Нашите Слободи на Медицинската Тиранија и Новата Религија: Ковидијанство – Роб Слејн!
Сподели на социјалните платформи:

Авторот Роб Слејн преку TheBlogMire.com, пишува дека оваа година видовме како изгледа раѓање на нова религија – Ковидијанство! Оваа религија или подобро секта, има свои пророци (на пр. Бил Гејтс); нејзиното свештенство на експерти (на пр. Фаучи); свои сопствени верувања во чуда (на пр., Вакцината на спасот); нејзините евангелисти (на пр. Корумпираните медиуми); своја есхатологија (на пр. Новата нормалност); и секако, свои произведени еретици (секој што ги доведува во прашање податоците или наративот).

Не секој што ги прифатил бизарните практики на Ковидијанството е Ковидијанец. Многумина се втерани во оваа религија неволно; многумина биле зомбирани во тоа несакајќи; а многу други се чини пак дека и воопшто не размислувале за тоа што им се прави, уште помалку дали е правилно, потребно и пропорционално. Но, дефинитивно постојат вистински Ковидијанци, и можете да ги препознаете според нивното инсистирање сите да се поклонат пред нивниот култ и оние што одбиваат треба да бидат ставени на столбот на срамот.

И оваа религија дојде врз нас со брзина на светлината. Таму бевме сите, одејќи по нашите вообичаени работи на почетокот на годината 2020, и не сомневајќи се особено дека ќе има нешто особено необично во 2020 година, и одеднаш, бум! Сепак, во друга смисла, многу од состојките за религијата веќе беа поставени на место многу пред оваа година, и тие беа едноставно собрани во една голема тава за топење за да се создаде токсичен пијалак на страв, хистерија и ирационалност од вистински епски размери.

Овие состојки вклучуваат: Општество кое го напуштило верувањето во Бога и не успеало да најде замена за да ја пополни празнината; општество опседнато со безбедноста и општата стерилизација на животот; општество залепено со очите на Кутијата за пропаганда во аголот од собата со милиони обесени на секој збор што произлегува од него како да е Божја Заповед; и општество кое, во голема мерка, целосно заборави што всушност значи слобода.

Ова ни го даде е општество кое бара подршка од секој оној што се покажа дека е подготвен лесно да се откаже од слободите освоени преку крв, пот и солзи пред векови. На кратко, стигнавме до планираната, технократска олигархија за која пред повеќе од половина век предупреди ЦС Луис:

„Новата олигархија мора сè повеќе да го заснова своето владеење врз своето тврдење за знаење. Тие размислуваат вака, ако сакаме луѓето да нè следат значи мора повеќе да се потпираат на советите на научниците, сè додека на крајот политичарите не станат само кукли на научниците. Технократијата е форма кон која мора да се стреми планираното општество“.

И еве го Двајт Ајзенхауер кој го зборува истото во своето проштално обраќање во 1961 година:

„Сепак, при пордшката за научно истражување и откривање, мора да бидеме внимателни и за еднаква и спротивна опасност дека јавната политика би можела да стане заробеник на научно-технолошката елита.“

Звучи познато?

Иронијата на сè што се случи оваа година е дека во нашиот очигледен обид да го елиминираме ризикот, ние се откажавме од нашите животи. Тоа е, ние ја ставивме очигледна безбедност толку високо на списокот на приоритети што таа стана Бог, управувајќи како треба да живееме, да дишеме и да бидеме свои, и така доминира во нашите секојдневни животи, што го прави невозможен нормалниот живот, исцицувајќи секаква радост, значење и цел. Тоа е, како што рече Луис, трагичен начин на живот:

Сега многу повеќе ми е важно како живее човештвото отколку колку долго. Напредокот, за мене, значи зголемување на добрината и среќата на индивидуалните животи. За видовите, како и за секој човек, само долговечноста ми се чини идеал вреден за преѕир“.

Може да се разбере како луѓето во ситуација на чума би прифатиле прекинување на нормалниот живот на одредено време, бидејќи се работи за болест што брише околу 60% од популацијата. Но, за коронавирус со стапка на смртност на зараените, не на целата популацијат, од околу 0,2% – 0,26%? За вирус што предизвика смртни случаи како и грип, да се вратиме на ниво на мрачниот Среден Век:

И да, знам дека Ковидијанците ќе тврдат дека смртните случаи не се поголеми затоа што ги направивме сите тие чудесни работи како затворање на земјата и носење бизарна опрема за лице и осигурување дека не пееме гласно и така натаму. Повторно, Ковидијанската логика тврди многу работи што не се точни, и факт е дека нема докази што покажуваат дека овие мерки имале некаков ефект во однос на промената на стапката на смртност.

Заради илузијата на безбедноста – го продадовме наследството и слободата што ни ги оставија оние што отишле порано, а што беше наша должност да ги зачуваме за оние што доаѓаат. Како што нè учи Едмунд Бурк :

Општеството е навистина договор … Тоа е партнерство во целата наука; партнерство во целата уметност; партнерство во секоја доблест и во секое совршенство. Бидејќи крајот на таквото партнерство може да се добие само преку многу генерации, тоа станува партнерство не само помеѓу оние што живеат, туку и меѓу оние кои живеат, оние кои се мртви и оние што треба да се родат“.

Ние ги изневеривме нашите предци и нашите потомци и идејата дека само ќе ги вратиме овие слободи е несреќно неразбирање за тоа како функционира светот. Прво, човечката природа е она што е, оние на власта кои развија вкус за авторитаризам ретко сакаат да се откажат од тоа. И, второ, на слободи им треба долга вековна напорна работа за да се добијат, но можат да бидат изгубени за кратко време – како што ни се случи во 2020 година. За жал, нема магична формула за нивно брзо враќање.

Можеби има уште време. Можеби сè уште има прозорец на можности да се повлечеме од работ на оваа апсурдна Медицинска тиранија, со своите лажни ветувања за безбедност и наместо тоа да ги прифатиме животот и слободата. Но, ова би значело отфрлање на оваа мизерија на Ковидијанската Секта без натамошно одложување и земање на добра долга голтка од напитокот што го пиеле во Рохан:

Еовин:  Не се плашам ниту од смрт, ниту од болка.

Арагорн:  Од што се плашиш, госпоѓо моја?

Еовин:  Кафез. Да се ​​остане зад решетки додека староста не не згази и да се помириш дека сите шанси за храброст и херојство па дури и желбата за храброст и херојство, се испуштени засекогаш.

Прочитајте ги двата написи на Роб Слејн во продолжение:

Прочитајте Дел 1: Годината кога го изгубивме заговорот тука …

Прочитајте Дел 2: Годината кога ќе се оставиме да се инфантилизираме и дехуманизираме тука …

Ви се Допадна Написот? Крши ја Цензурата и Осенчувањето на Социјалните Мрежи, Добивај Директно Коложег.Инфо!

Остави коментар