Не Поседувај Ништо, Молчи, Клањај се и “Биди Среќен”: Големата Визијата за Иднината на Глобалофашистите!
Сподели на социјалните платформи:

Насловната фотографија не е фотошоп! Тоа е пораката на глобалистите од Светскиот Економски Форум до тебе, немај никаква сопственост, биди роб и биди “среќен”! Масовната технократска трансформација што во моментов се планира и спроведува, ги смета луѓето за стока која треба да се контролира и следи исто како и безживотните беспилотни летала и АИ кои се промовираат. Но, не грижете се – ќе бидете без имот и ќе бидете среќни во вашиот домашен затвор со масовна невработеност, зависност од државата (елитите), здравствени пасоши (Аусвајзи од 2та светска војна), безготовински плаќања кои секој момент можат да ви ги укинат, масовна вакцинација за зомбирање и дехуманизација. 

Класата милијардери кои ја туркаат оваа агенда мислат дека можат да ја поседуваат природата и сите луѓе и можат да ги контролираат и едните и другите, сметаат дека можат да ја затворат историјата и да го измислат повторно тркалото со преобликување на тоа што значи да се биде човек. И тие мислат дека може да го постигнат ова до 2030 година. Тоа е студена дистописка визија која сака да искорени илјадници години култура, традиција и практики буквално преку ноќ.

Погледнете зад “убавите зборови” и јасно е дека Бил Гејтс – и другите неверојатно богати индивидуи кои стојат зад големото ресетирање – е старомоден колонијалист кој ги поддржува ограбувачките стратегии на империјализмот, без разлика дали ова вклучува рударство и природните ресурси, присвојување и комодификација на знаењето на земјоделците, укинување на врските со природата и монополи на семе создадени преку законите за ИП и регулативите за семиња, до национално и лично поробување на целото човештво!.

Годишниот состанок на Светскиот економски форум (СЕФ) на крајот на јануари во Давос, Швајцарија, ги обединува меѓународните деловни и политички лидери, економисти и други лица од висок профил за да разговараат за глобалните теми.

Водени од визијата на неговиот влијателен извршен директор Клаус Шваб, СЕФ е главната движечка сила за дистопиското „големо ресетирање“, тектонска промена што има намера да промени се, од тоа како живееме, работиме и комуницираме едни со други.

Големото ресетирање предвидува трансформација на општеството која треба да резултира со трајни ограничувања на основните слободи, масовно следење, зајакнување на монополот и диктаторскатаа хегемонија на фармацевтските корпорации, монополите на информатичката технологија и големите податоци, Амазон, Гугл, големите светски ланци, секторот за дигитални плаќања, биотехнолошки корпорации, итн.

Во краткото видео прикажано на социјалните медиуми, СЕФ предвидува дека до 2030 година „Вие нема да поседувате ништо и ќе бидете среќни“.

Нема да поседуваш ништо и ќе бидеш среќен! Не е фотошоп, ова е вистинската морничава порака од глобалистите до човештвото

Среќно насмеано лице е прикажано додека беспилотно летало доставува производ до домаќинството, без сомнение го нарачал преку Интернет a го спакувал робот во гигантскиот магацин на Амазон:  „никој не учествувал во производство, пакување или испорака на овој производ“ ; бидете сигурни, тоа е без вируси и бактерии – затоа што дури и во 2030 година, тие ќе треба да јго одржат стравот жив и здрав за да ја продлжат и одржат доминацијата на целиот спектар над населението.

Невработените (и ќе ги има многу) може да бидат ставени на некаков универзален основна социјална помош и да им се отпишат долговите (задолженоста и банкротот од огромен обем е намерен резултат на заклучувања и ограничувања) за возврат за предавање на нивните средства на државна управа и точно финансиските институции го поттикнуваат ова големо ресетирање.

На  Светскиот економски форум  севели дека  јавноста ќе “изнајмува” сè што е потребно: одземање на правото на сопственост, под маската на “одржлива потрошувачка” е “за спасување на планетата”. Се разбира, малата елита што го искористи ова одлично ресетирање, ќе поседува сè.

Планот за поединците може да ја рефлектира стратегијата што треба да се применува во националните држави. На пример, претседателот на групата Светска банка Дејвид Малпас изјави дека посиромашните земји ќе бидат „помогнати“ да застанат на нозе по различните заклучувања што беа спроведени. Оваа „помош“ ќе биде под услов неолибералните реформи и поткопувањето на јавните услуги раздавање на природните ресурси и откажување од слободите да бидат спроведени и дополнително вградени.

На 20 април, Волстрит журнал го објави насловот „ММФ, Светска банка се соочува со поплава на барања за помош од светот во развој“. Голем број земји бараат спас и заеми од финансиски институции во висина од 1,2 трилиони долари за заем. Идеален рецепт за зависност од гориво.

За возврат за раздолжување или „поддршка“, глобалните конгломерати, заедно со Бил Гејтс, ќе можат понатаму да ги диктираат националните политики и да ги дупчат остатоците од суверенитетот на националните држави.

ИДЕНТИТЕТ

Што ќе се случи со нашиот социјален и личен идентитет? Дали тоа треба да се искорени во потрагата за комодификација и стандардизирање на човековото однесување и сè друго што имаме?

Класата милијардери кои ја туркаат оваа агенда мислат дека можат да ја поседуваат природата и сите луѓе и можат да ги контролираат и едните и другите, без разлика дали преку геоинженеринг на атмосферата, на пример, генетски модифицирање на микробите во почвата или правење подобра работа од природата преку производство на био-синтетизирана лажна храна во лабораторија.

Тие сметаат дека можат да ја затворат историјата и да го измислат повторно тркалото со преобликување на тоа што значи да се биде човек. И тие мислат дека може да го постигнат ова до 2030 година. Тоа е студена дистописка визија која сака да искорени илјадници години култура, традиција и практики буквално преку ноќ.

И многу од тие култури, традиции и практики се однесуваат на храната и начинот на кој ја произведуваме и на нашите длабоко вкоренети врски со природата. Размислете дека многу од античките ритуали и прослави на нашите претходници биле изградени околу приказни и митови кои им помогнале да се помират со некои од најосновните прашања на постоењето, од смрт до раѓање и плодност. Овие културно вградени верувања и практики служеа за осветување на нивниот практичен однос со природата и нејзината улога во одржувањето на човечкиот живот.

Бидејќи земјоделството стана клучно за опстанокот на луѓето, садењето и бербата на земјоделски култури и другите сезонски активности поврзани со производството на храна беа централни во овие обичаи. Фрејфакси го означува почетокот на жетвата во нордискиот паганство, на пример, додека Ламас или Лугнасад е прослава на првата берба / жито во паганизмот.

Луѓето ја славеле природата и животот што таа им го родила. Античките верувања и ритуали биле исполнети со надеж и обновување и луѓето имале неопходна и непосредна врска со сонцето, семето, животните, ветерот, огнот, почвата и дождот и променливите сезони кои го хранеле и внесувале живот. Нашите културни и социјални односи со аграрното производство и придружните богови имаа здрава практична основа.

Проф. Роберт В. Николс објаснува дека култовите на Воден и Тор биле надградени на далеку постари и подобро вкоренети верувања поврзани со сонцето и земјата, посевите и животните и ротацијата на годишните времиња помеѓу светлината и топлината на летото и студено и темно од зима.

СЛУЧАЈОТ НА ИНДИЈА

Не треба да гледаме подалеку од Индија за да ја цениме важната врска помеѓу културата, земјоделството и екологијата, а не само виталната важност на монсунот и сезонското садење и берба. Рурално-базирани верувања и ритуали изобилувани со природата опстојуваат, дури и кај урбаните Индијанци. Овие се обврзани на традиционалните системи на знаење каде што егзистенцијата, годишните времиња, храната, готвењето, преработката, размената и чување на семе, здравствената заштита и пренесувањето на знаењето се меѓусебно поврзани и ја формираат суштината на културната разновидност во самата Индија.

Иако индустриското време резултираше со намалување на врската помеѓу храната и природната средина како што луѓето се преселија во градовите, традиционалните „култури на храна“ – практиките, ставовите и верувањето околу производството, дистрибуцијата и потрошувачката на храна – сè уште постојат и напредуваат и ја истакнуваат нашите постојана врска со земјоделството и природата.

ИМПЕРИАЛИЗАМ СО „РАКА НА БОГ“

Ако се вратиме на 50-тите години од минатиот век, интересно е да се напомене корпоративниот наратив на Унион Карбид базиран на низа слики што ја прикажуваа компанијата како „Рака на Бога“ што излегува од небото за да „реши“ некои од проблемите со кои се соочува човештвото. Една од најпознатите слики е како раката ги истура агрохемикалиите на фирмата на индиски почви како традиционалните земјоделски практики да бидат некако „заостанати“.

И покрај добро рекламираните тврдења за спротивното, овој пристап управуван од хемикалии не доведе до поголемо производство на храна според трудот Нови истории на зелената револуција, напишан од проф Глен Стоун. Сепак, тоа имаше долгорочни катастрофални еколошки, социјални и економски последици (видете ја книгата на Вандана Шива „Насилството на зелената револуција“ и сега познатото и крајно проникливо отворено писмо на Баскар Саве до индиските власти).

Во книгата Храна и културолошки студии (Боб Ешли и сор.), Гледаме како, пред неколку години, рекламна кампања на ТВ Кока Кола го продаде својот производ на публика која ја поврзуваше модерноста со зашеќерен пијалок и ги прикажуваше античките верувања на Абориџините како штетни, неуки и застарени. Овој тип на идеологија е дел од пошироката стратегија за дискредитација на традиционалните култури и нивно прикажување како недостаток и потреба од помош од корпорациите „слични на бог“.

Она што го гледаме во 2020 година, е забрзување на ваквите процеси. Во однос на храната и земјоделството, традиционалното земјоделство во места како Индија ќе биде под зголемен притисок од големите технолошки гиганти и агробизнисот за да се отвори за храна одгледувана во лаборатории, ГМО, генетски изработени микроби на почва, алатки за берење податоци и беспилотни летала и други ‘ нарушувачки ‘технологии.

Големото ресетирање вклучува фарми без земјоделци, управувани од машини без возачи, следени од беспилотни летала и полеани со хемикалии за да се произведат стокови култури од патентирани ГМ семиња за индустриски „биоматерија“ што треба да се преработат и да се конституираат на нешто што личи на храна. Што ќе се случи со земјоделците?

По КОВИД, Светска банка зборува за помагање на земјите да се вратат во колосек за возврат на структурните реформи. Дали десетици милиони мали сточари и фармери треба да бидат намамени да ја напуштат својата земја за возврат на индивидуално олеснување на долгот и универзален основен приход? Раселувањето на овие земјоделци и последователното уништување на руралните заедници и нивните култури беше нешто што Фондацијата Гејтс еднаш го повика и цинично го нарече „подвижност на земјиштето“.

Пресечете ги еуфемизмите и јасно е дека Бил Гејтс – и другите неверојатно богати индивидуи кои стојат зад големото ресетирање – е старомоден колонијалист кој ги поддржува ограбувачките стратегии на империјализмот, без разлика дали ова вклучува рударство и природните ресурси, присвојување и комодификација на знаењето на земјоделците, забрзување на трансферот на занење и истражувања за семиња од земјдолеците на корпорациите и монополи на семе создадени преку законите за ИП и регулативите за семиња.

На места како Индија – сè уште аграрно-базирано општество – земјата на овие веќе (пред КОВИД) многу задолжени земјоделци ќе им биде предадена на технолошките гиганти, финансиските институции и глобалниот агробизнис за да ги разоткријат своите високотехнолошки податоци -доделена ГМ индустриска тиња? Дали е овој дел од „не поседувај ништо, биди среќен“, безобразен храбар нов свет што го промовира СЕФ?

Технократското мешање веќе ја уништи или поткопа културната разновидност, значајните социјални врски и аграрните екосистеми кои се базираат на вековно традиционално знаење и се повеќе се препознаваат како валидни пристапи за обезбедување безбедност на храна (на пример, видете Безбедност на храна и традиционално знаење во Индија во весник на Јужноазиски студии).

Со целосно раскината врска помеѓу производството на храна, природата и културно вметнатите верувања што даваат смисла и израз на животот, ќе останеме со индивидуалниот човек што преживува на лабораториска храна, кој зависи од приходите од државата и кој е лишен на задоволување на продуктивниот потфат и вистинско самоисполнување.

Ви се Допадна Написот? Крши ја Цензурата и Осенчувањето на Социјалните Мрежи, Добивај Директно Коложег.Инфо!

Остави коментар