Со пресудата на својот приватен Суд на “правдата”, ЕУ си се прогласи само себе си за држава а ги деградира Полска, Унгарија, Чешка и останатите стари европски држави и нации, во нејзини региони без никаков мандат и право да си ги бранат границите и нациите! Во уште една навидум бирократска вест, но со далекусежни ефекти за забрзувањето на распадот на ЕУ, бирократите од Брисел во очајна и правно неиздржана пресуда ги осудија суверенистите од Полска, Унгарија и Чешка дека го прекршиле законот со одбивањето во 2015 да примат дел од мигрантите кои (бездетната, но сепак Мама) Меркел неодговорно си ги покани да ја преплават Германија па после бараше помош од ЕУ земјите да примат дел од товарот.
Во 2017 година, ЕУ ги однесе Унгарија, Полска и Чешка во Судот на правдата на Европската унија (СЕЕУ) токму поради тоа одбивање да земат мигранти. И во својата пресуда на 2ри април 2020 година, Судот го отфрли аргументот на трите држави дека тие имаат право да ја одбијат шемата за преместување заснована врз загриженоста за одржување на законот и редот и заштитата на внатрешната безбедност.
Авторот Џудит Бергман преку Институтот Гетстоун,пишува дека пресудата всушност го отстранува суверенитетот на земјите-членки на ЕУ да донесуваат свои одлуки во врска со чувањето на јавниот закон, редот и националната безбедност, доколку тие одлуки се во спротивност со обврските кои ги презела ЕУ, во овој случај на миграциска политика на ЕУ.
Судот пресуди дека земјите-членки на ЕУ, кои одбиваат да земаат мигранти во рамките на шемата за преместување, можат легитимно да го сторат тоа, доколку докажат “по истрага од случај до случај, на конзистентни, објективни и специфични докази што даваат основа за сомневање дека предметниот апликант претставува реална или потенцијална опасност“.
Пресудата го прави тоа со поставување критериуми што е невозможно да се исполнат. „Истрагата по случај, врз основа на постојан, објективен и специфичен доказ што дава основа за сомневање дека предметниот апликант претставува вистинска или потенцијална опасност“ е едноставно и практично неизводлива од следниве причини:
Сопствената европска мрежа за миграција на ЕУ, „мрежа на експерти за миграција и азил на ЕУ, кои работат заедно за да обезбедат објективни, споредливи информации што се однесуваат на политиката“, кои работат под покровителство на Европската комисија, објавија извештај во 2017 година, „Предизвици и практики за утврдување на идентитетот на државјани на трети земји во постапките за миграција“. Според извештајот, кој се заснова на придонес од скоро сите земји-членки на ЕУ:
„Општо, земјите-членки забележаа зголемување на бројот на апликанти за меѓународна заштита кои не можат да обезбедат валиден доказ за идентитет ... Повеќето (земји-членки) објавија дека мигрантите честопати не се во можност да покажат пасоши или лична карта, па дури и ако ги имаат, дополнителен предизвик лежи во утврдувањето дали тие се оригинални“.
Покрај тоа, пресудата на судот е спротивна на доказите дека приливот на миграција во Европа навистина претставува вистинска безбедносна опасност што чинела европските животи. Во својот извештај во ноември 2019 година „Што за терористичката миграција над европските граници можат да научат од искуството на американската гранична безбедност“, Тод Бенсман, постар експерт за национална безбедност во Центарот за студии за имиграција, опиша во колкава мерка во ЕУ влегле терористи маскирани како мигранти цел да извршат терористички напади во Европската унија.
Бенсман вели:
„Помеѓу јануари 2014 и јануари 2018 година, најмалку 104 исламистички екстремисти влегоа во Европа по пат на миграција … Мнозинството од 104 исламистички мигранти-терористи – 75 – првенствено беа поврзани со ИСИС, додека 13 беа поврзани со вахабистичките терористи од ал Нусра .. . Од 104 мигранти вмешани во терористички акти, 29 биле вклучени во 16 извршени напади во Европа помеѓу 2015 и 2018 година. Во овие напади загинаа 70 лица, а беа повредени најмалку 878… Најмалку 27 биле дел од една голема ќелија оперативци испратени на миграциските патеки од страна на ИСИС … Од 65 мигранти-терористи вклучени во завршени или спречени напади, најмалку 40 се чини дека биле намерно распоредени во мигрантските текови кон Европа под превез на бегалци, до спроведување или поддршка на напади во Европа. ИСИС беше одговорна за оваа операција за инфилтрација … “
Како националните власти би требало да прават разлика помеѓу вистинските „бегалци“ и терористите не е предложено или објаснето од Судот, кој се чини апсолутно незаинтересиран за справување со реалноста на миграцијата.
Друг проблем со барањето на Судот, дека земјите-членки мора да докажат дека мигрантот ќе претставува потенцијална или сегашна опасност по одржувањето на законот и редот, што исто така може да биде невозможно, дури и ако е достапно чисто криминално досие во моментот кога мигрантот бара да влезе во земја. Присуството на голем број мигранти од примарно Блискиот исток и Северна Африка донесе со себе документирано зголемување на злосторствата што порано не постоеја во европските земји.
Едно такво злосторство е групно силување на банди, кое сега е распространето во земја како Шведска, која во последните неколку децении прими голем број мигранти, но ваков тип злосторства буквално беше невиден и нечуен до осумдесеттите години на минатиот век. Масовните сексуални напади врз жени од мигранти во европските градови како Хамбург и Келн, за новогодишната 2015-16 година, каде се проценува дека 2.000 мажи, главно мигранти, сексуално нападнале 1.200 жени, исто така, претставува нов вид на кривично дело. „Постои врска помеѓу појавата на овој феномен и големата миграција во 2015 година“, рече Холгер Манч, претседател на германската федерална полициска служба за криминал, во јули 2016 година за инцидентите.
Ни една истрага на Унгарија, Полска и Чешка не може да предвиди какви мигранти, меѓу повеќе од еден милион што влегоа во Европа за време на мигрантската криза во 2015 година, би учествувале во вакви злосторства.
Пресудата дојде на само неколку недели по неодамнешната закана на турскиот претседател на Реџеп Таип Ердоган и за праќање на милиони мигранти во разговорите со лидерите на ЕУ и исто така пресудата на Судот доаѓа во време кога Европската унија доживува невиден раскол и неединство во врска со справувањето со кувањето со пандемијата „Ковид-19“.
Значи пресудата на Судот не само што е во спротивност со фактите туку е спротивна и на здравиот разум. Испраќа посебен сигнал до турскиот претседател Реџеп Таип Ердоган, дека испраќањето мигранти на континентот за која било цел, дури и политичка уцена, ќе биде успешно, затоа што европските институции, како што е Судот на правдата на ЕУ, ќе стори сé што е за да се осигури дека дури и најбунтовните земји членки на ЕУ, како Полска, Унгарија и Чешката Република, ќе бидат принудени да ги примат.
За време на мигрантската криза во 2015 година, водачите на ЕУ се согласија да преместат 160.000 мигранти ширум ЕУ, доделувајќи им на секоја земја членка на ЕУ фиксна квота од мигрантите кои пристигнуваа во рекордни броеви. Чешка прифати само 12 од 2.000 бегалци кои и беа доделени, додека Унгарија и Полска не презедоа ниту еден.
Ви се Допадна Написот? Крши ја Цензурата и Осенчувањето на Социјалните Мрежи, Добивај Директно Коложег.Инфо!