САД се поразени во Сирија. Доналд Трамп конечно имаше храброст да го признае тоа пред цел свет кога нареди повлекување на сите американски војници таму. Сирија требаше да биде скапоцен камен во круната на империјата на хаосот. Мастер-тест на реал-политиката кој ќе ги унапреди сите големи американски, израелски и саудиски цели, додека целосно го дестабилизира Блискиот Исток и ќе ја постават сцената за бришење на Иран и на крајот, на Русија.
Ако паднеше владата на Асад, Сирија ќе станеше нешто полошо од Либија. Таа ќе стане извор на вечен хаос во наредните децении. И формирањето на поголем Курдистан ќе ги стави американски и израелски воени средства на самиот домашен праг на Иран.
Контролата врз Сирија, Ирак и можеби дури и на Турција, ако Ердоган беше отстранет од власта, ќе ги ставеше САД и Израел во контрола на нафтените ресурси на блискиот исток за финансирање на бунтовниците предводени од џихадистите низ цела централна Азија. Покрај тоа, хаосот ќе обезбедеше стабилен прилив на мигранти во Европа за понатамошно да ја дестабилизира. Овој хаос ќе доведеше до понатамошна политичка окупација на Европа од страна на ЕУ. Предупредувачките Знаци на Растечкиот Фашизам на ЕУ Бирократијата – Анализа на Кит Најтли!
Но, од овој план денес можете да ги видите смо остатоците расфрлени секаде околу нас. Всушност, голем дел од политиката е се уште е на авто-пилот и повиците на Ангела Меркел и Емануел Макрон да се отстапи националниот суверенитет на ЕУ се совршен пример за ова пловење без кормилар. Демократијата Мртва! Меркел: “Лидерите” Не се Одговорни Пред Своите Народи и Гласачи туку пред Глобалистите! Сите тие чувствуваат како проектот се лизга под нив. И покрај нивната веќе непостоечка политичка моќ, тие ги притискаат своите законодавни тела да ги игнорираат луѓето, нарекувајќи ги своите народи предавници.
Орвел би бил горд на Макрон за велејќи: “патриотизмот е токму спротивното на национализмот [затоа што] национализмот е предавство”.
Генералите кои Трамп ги отпушти се само уште еден пример. Тие сé уште веруваат дека можат да победат во обидот за балканизација на Сирија и Ирак. Само им требало повеќе средства и повеќе време. Ако погледнете сега сите луѓе кои беа архитекти на сириската војна се или без моќ или брзо ја губат – Хилари Клинтон, Обама, Меркел, Макрон, Нетанјаху, Дејвид Камерон.
Руското спасување
Затоа влезот на Русија во Сирија е толку важен. Тоа беше миг кога целиот геополитички наратив се прекрши. Некој првпа застана успешно против САД.
Институционалната доверба е заснована на перцепцијата за неповредливост. И Путин што ги распоред воздушните сили во Сирија за да им помогне на сириската арапска армија беше декларација дека Русија ја достигнала својата граница, исто како и со Крим, во мешањето на САД во своите долгорочни цели. Запомнете, во 2015 година наративот беше ISIS сам извираше од пустината. И ќе им треба целосна инвазија за да бидат поразени.
Тогаш Русите испраќаат околу 30 авиони и сè менува текот на конфликтот во рок од само шест недели.
Одеднаш ИСИС беше во бегство. Сето што САД можеа да го направат е да го нападнат Путин дека ја напаѓал Ал-Каеда а не само ИСИС. Но, зошто ја штитевме Ал-Каеда? Нели тие ги разнесоа кулите близначки?
Трамп никогаш нема да го признае ова во јавноста, но на некој начин му го должи неговиот избор на Путин. Со Сириската акција и овторањето на очите на светската јавност за вистината, Путин ја постави сцената за Трамп да ја разнесе сириската лажна наратива кон крајот на 2015 година / почетокот на 2016 година.
Трамп го искористи тоа за да се катапултира до Претседателската позиција. И тоа е навистина она поради што сите во ‘елитата” се лути; реалноста e дека народот повеќе не ги купуваат нивните лаги.
И војните треба да завршат
Како што Ал Каеда и ИСИС беа поразени благодарејќи на руската воздушна кампања, така и на Турција, Катар и Саудиска Арабија им се раздени.
Руската интервенција го натера Саудискиот крал да ја смени линијата на наследување, бидејќи стана очигледно дека никогаш нема да ги добијат своjот плен од Сирија – гасоводот во Турција.
Турција се повлече од моментот кога Ердоган сфати дека го спремаат да ја превземе вината за целиот хаос. На крајот на краиштата, тој и неговиот син ја продаваат нафтата а ИСИС беше обичен шверцер низ сириската пустина до Турција.
И некако моќниот американски воен систем за надгледување, кој може да чита регистарски таблички од вселената, не можеше да најде конвои на пикап камиони и Тојоти, кои превезуваа тони нафта во Турција.
Империјално повлекување
Откако некој успешно ќе и застане против на Империјата создава можност некој да го направи тоа повторно. Интервенциите на Путин во Сирија, како во 2013 година, дипломатски и во 2015 година воено, им рекоа на светот дека Русија повеќе не се плаши од способноста на САД да проектира власт низ целиот свет.
И тоа е она што навистина ја промени наративата. И затоа ние сме таму каде што сме денес со Трамп со право признавајќи дека Империјата банкротира не само во САД, туку, навистина, и во остатокот од светот.
Неговиот предизвик ќе биде преживување на реакциите од вкоренетите сили во Д.Ц. и Европа. Тие ќе притискаат за неговата глава, буквално и фигуративно.
Изјавувајќи за победа над ИСИС и оставајќи ја Сирија Трамп става период на крајот на срамниот период на историјата на САД. И загубата на империјата нема лесно да се преболи.
Сирија претставуваше најлош вид на царско преразвлекување. И на некој начин тоа беше жив песок за САД и нејзините сојузници кои никогаш и не би можеле да победат, бидејќи средствата потребни за тоа никогаш не беа достапни.
И тие средства беа политички. Апетитот за бескрајна војна беше потрошен со изборот на Обама, уште помалку со Трамп. Значи, поради отсуство на “причини” што би можело да ги направи Американците да се чувствуваат добро за вмешаност во Сирија, никогаш немавме дадено мандат за целосно разурнувачки интервенции на НАТО.
Единственото прашање што го опкружуваше во ретроспектива беше дали оние што можеа најмногу да изгубат – Русија, Иран, Либан – ќе застанат заедно и ќе ја убедат Кина да ги поддржи во спасувањето на Сирија, а и пошироко.
Откако стана јасно дека анти-САД колицијата е цврста, со интервенција на Русија и премолченото одобрување и финансиска поддршка на Кина, крајот на империјата беше решен.
Победа од преживување. Сирија беше војна за исцрпување во која просириската коалиција, чекор-по-чекор, ја направи американската окупација неодржлива.
Оваа загуба ќе создаде други. Несреќната американска агресија успешно беше победена со претежно пасивен отпор. Истиот пораз веќе се повторува во Авганистан а на повидок е истото и во Украина.