Ако ви се чини дека вметнувањето на “кооперативни” (кооперативни е еуфемизмот кои го користат за предавниците на своите народи) анти-Македонски слуги во МПЦ како Наум, Пимен итн е случајност а не инсталација однадвор, можеби текстот на Џејмс Џорџ Џатрас ќе ве потсети на механизмите преку кои глобалофашистичките воени криминалци како Бајден, Обама, Клинтон менуваа не само легитимни влади, и луѓе во судството туку и луѓе во врвовите на Православната Црква во таргетираните земји.

Бајден, ко-креаторот на терористите и главосечачи како вахабистите ИСИС, УЧК, пред изборите во САД во болната желба да го урнат легитимниот Претседател Трамп, дури јавно ги повика муслиманите во САД да почнат Џихад против Американската Полиција, јавува со голема доза на вчудоневиденост Израелскиот Israel News. И затоа воениот криминалец Џо Бајден кој од Американските Патриоти е наречен Џихадистот Џо – кој патем речено љуби да ѓиба мали девојчиња, што кај глобалофашистите во нивниот тажен свет се чини е плус а не болна и криминална педофилија – ќе заврши в затвор како и криминалците од УЧК кои ги креираше и кои како Тачи се веќе в затвор!

Авторот Џејмс Џорџ Џатрас преку Фондацијата за стратешка култура пишува: Можеби најдобрата паралела помеѓу уривањето на Бајден на Украина е неговиот интерес во Косово, каде исто така, се однесува на набркување на “незгодно лице”. Но, во овој случај, дотичното лице не беше државен службеник како обвинителот против корумпираната Буризма, Виктор Шокин, туку архиереј на Српската православна црква.

Во 2007 година, сенаторот Бајден (и заедно со Тачи воен криминалец кој како и него ќе заврши в затвор) ги пофали новите Косовски власти како „победа за муслиманската демократија“ и „многу потребен пример за успешно партнерство меѓу САД и муслиманите“. Една година подоцна, администрацијата на Буш се обиде да ја заврши работата преку подбуцнување на независноста на Косово во непочитувано кршење на Резолуцијата 1244 на Резолуцијата и покрај силните руски приговори. Но, наместо да се реши било што, резултатот беше замрзнат конфликт кој опстојува и денес, при што околу половина од земјите-членки на Обединетите нации го признаваат Косово, а половина не. Косово се покажа себе си пред светот како највазалски слуга и “најпроамериканската земја” во светот, и во исто време косовската псевдо-држава стана главно место за регрутирање на ИСИС.

Во мај 2009 година, потпретседателот Бајден за ПР цели инсистираше на посета на едно од православните христијански места во Косово, манастирот Високи Дечани. Тогашниот епископ Артемије од епархијата Рашка и Призрен, во кој спаѓаат и Косово и Метохија, одби да го даде својот благослов за посетата, всушност му рече на Бајден дека не е добредојден. Од тогаш и за долго време, Владиката Артемије беше цел на гневот на Бајден и другите кои се залагаа за одвојување на Косово од Србија, почнувајќи од неговата прва мисија во Вашингтон во 1997 година, како што се собираа воените облаци над Балканот. Во 2004 година, владиката Артемије ги тужеше НАТО во Европскиот суд за човекови права во Стразбур, по нивното неделување за да го заштитат не-Албанското население за време на антисрпското дивеење од милитантите албански муслимани во март истата година. Потоа, во март 2006 година, како што течеа подготовките за „конечно решение“ на косовското прашање, владиката Артемије започна интензивно мултинационално лобирање и напори за односи со јавноста (во кои вашиот Џејмс Џорџ Џатрас вистински  беше водечки професионалец) за да се обиде да ја попречи американската политикана што Бајден посвети толку внимание. Додека кампањата на владиката Артемије беше неуспешна во насока на пресврт во политиката на САД, таа беше клучна во одложувањето на истата за повеќе од една година – доведувајќи до бесно завивање и револт кај соработниците на Бајден во Вашингтон. Така, за Бајден, манастирската посета на епископот Артемије наместо ПР победа претставуваше навреда.

Крајот на епископот Артемије дојде неколку месеци подоцна, на почетокот на 2010 година во време на две посети на Косово од страна на американскиот адмирал Марк П. Фицџералд, тогашен командант на американските поморски сили Европа и Африка и командантот, командата на здружените сојузнички сили (JFC) во Неапол, (кој се пензионираше подоцна истата година, станувајќи изненадувачки, консултант „со бројни одбранбени и трговски поморски и авијациски изведувачи“).

Во тоа време, непотврден извештај посочи дека висок офицер на НАТО (без оглед дали е адмирал Фицџералд или некој друг) изјавил за време на една од неговите локални средби (ова е буква до буква парафраза): „Она што ни треба тука е повеќе кооперативен Владика“. (Повеќе детали има тука. Од тоа објавување минатата година командата на НАТО во Неапол се чини дека се занивама со чистење на предметите и деталите за посетите на Фицџералд во 2010 година од нивната веб страница.)

Набргу потоа, проблематичниот свештеник на Бајден беше присилно отстранет од полицијата и прогонет од неговата канцеларија, без црковно судење од црковните власти во Белград, под притисок на послушните српски политичари инсталирани по обоената револуција во октомври 2000 година под притисок на НАТО. Изговорот? Транспарентно неосновани обвиненија за финансиско злосторство. Со други зборови, лажни обвинувања за „корупција“ – како против украинскиот Шокин.

Скоро можеше да го чуеме Бајден со своето познато: „Па, кучкиниот син, доби отказ“, заклучува авторот Џејмс Џорџ Џатрас преку Фондацијата за стратешка култура.

 

 

 

Ви се Допадна Написот? Крши ја Цензурата и Осенчувањето на Социјалните Мрежи, Добивај Директно Коложег.Инфо!