Одлично воведно и почетно запознавање со Рускиот историчар Егор Классен* и скриената историја на Македонскиот Народ која ни сами не сме си ја знаеле затоа што била намерно скривана од нас. Зоран Курљан пренесува делови од научната работа на  Е.Савељев , Е. Классен (уште од 1825 година) и други руски научници кои со аргументи и научна логика ја побиваат “Норманската теорија” за Руската историја, која (за жал) е доминантна и во руската историографија.

Написите ќе одат како фељтон и ќе бидат дел од пошироката агенда за создавање библиотека на сите чисти и точни извори на досега скриената вистинска историја и нивно популаризирање не само во Македонија туку и во цел свет, и во формат прифалтив за општата јавност и во специјален научен формат до историчарските научни кругови во целиот свет.

БЕЗВРЕМЕНСКИ МАКЕДОНИЗАМ

Според податоците од Егор Классен, Бодричите живееле вдолж целото краjбрежjе на Балтичкото Море, притоа населуваjќи ги Иљмењ и Ловати, уште до почетокот од нашата ера (Е. Классен , стр. 30-31). Етничка припадност: Бодричи (Ободрити , Оботрити , Обортрити , Рароги , Руги , Руси). Еден од наjмистериозните славjански народи , со место на живеење во jужна Прибалтика, во времетраење од 16 века (од 4 век п. Р. Х. се до 12 век од Р. Х.), воедно владееjќи со свои населби во Новгородчина. Новгородците ги помнеле своите корени до почетокот на 17 век, особено во време владеењето на Иван Васиљевич Грозни коj ги разбил меѓуславjанските бариери каj Славjаните од северна Русиjа. Авторот ќе си дозволи да му напомене на Почитуваниот читател, дека основач на првата руска династиjа Рурик бил бодрич, како и неговиот татко Готслав (во превод < Бог на славата>) суверен кнез на островот Буjан (Рун , Руген) и на краjбрежната териториjа, до Jутландскиот полуостров.

Исто така, бодричи биле и командантите на одредите, доjдени во Новгород заедно со Рурик на покана од новгородскиот кнез Гостомсл, Руриковиот дедо по маjка. Но, според некои древни, пишувани извори, бодричите имале далеку подревна, славна предисторија (до преселбата на Прибалтикот). Знаеjќи jа таа предисториjа, не постои сомневање во истакнатата улога што jа имале при формирањето на прибалтискиот соjуз на народи, коj што обjавил воjна до смрт на Рим, уште пред новата ера. Фактот дека народот Бодричи е славjански, коj и даде живот на руската државност, е добро познат факт за секоj образуван руски човек. Помалку е познато; од каде дошол народот Бодричи на бреговите од Балтикот. Предисториjата на Бодричите и траекториjата на неговата миграциjа низ Европа.

До преселбата на jужниот брег на Балтичкото (Варjашко) Море, Бодричите се нарекувале Македонjани (Македонци), и го чинеле jадрото на Македонското Царство од Александар Македонски. Во прво време биле населени на Кимврскиот Полуостров, во 320 година п.Р. Х., веднаш после распадот на Александровото Царство, наследуваjќи од Македонскиот воена уметност, неговиот грб и неопипливата, но веќе сформулирана и применета во пракса Руска Идеjа.

Еве што пишува за нив (Бодричите) извонредниот истражувач на славjанската древност Егор Классен: “По паѓањето на Македонското царство, дел од Македонците, околу 320г. пред Р. Х. се преселиле кон Балтичкото Море и го основале новото живеалиште под името Бодричи, задржуваjќи ги се до своето паѓање, грбот на Александар Македонски портретираjќи ги Букефал и Грифон. После тоа, еден дел повторно се преселиле на Иљмен и Ловати” ( Е. Классен , стр.30-31 ). Како што е познато, македонското царство се распаднало како резултат на соперништвото меѓу полководците на Великиот Александар, и последователните неколку воени порази од, набираjќи сила во тоа време, младиот предатор, беспоштедно – жестокиот робовладетелски Рим.

Македонjаните (Македонци) се преселиле од источните бреговите на Jонското Море на бреговите од морето Балтичко, но на долги години jа сочувале омразата кон Римjаните – носители на jудеjската идеjа. Идеjа за потполно поробување на завоjуваните земjи и народи. Останатиот дел од Македонците, кои останале во непристапните планински масиви по патот кон Варjашкото (Балтичко) Море, успеале да jа сочуваат етничката култура и националната идеологиjа до денешен ден под името – Срби. Впрочем до 17 век, современиците не jа знаеле разликата меѓу Србите и Русите и совршено справедливо ги поистоветувале во една националност (Класен ,стр.154-159 ). Државната идеологиjа на Александар Македонски, се простирала од Средоземjето и Северна Африка до Средна Азиjа и Индиjа, била идеолошки и воен соперник на растечката големина на Рим, истовремено, недостижен пример за имитациjа на десетици поколениjа римски полководци и императори. Но, jалови биле нивните обиди да се приближат до глобалните воени и државнички успеси на Великиот Александар.

Имено, неговата Империjа се градела на сосеме друга, неприфатлива за римjаните идеолошка основа. Александар, прв jа промовирал новата глобална Империjална Идеjа, после многу векови наречена Руска Идеjа. Завоjувањата на Македонскиот, воjните на македонското царство за создавање на светска империjа, затоа и биле толку  изненадувачко брзи и успешни ,зошто беа спроведувани врз основа на оваа идеологиjа, чудна за жестокиот морал на античките времиња.

Завоjувањата на Александар Македонски биле уникатни, воjните кои ги водело македонското царство за создавање светска империjа, во коjа граѓаните не биле прогласувани за робови, туку биле прифаќани од победниците, со еднакви права, во сите покорени и победени земjи. Важно е да се подвлече; воjните кои ги повел Македонскиот биле први воени конфликти при импактот на две диjаметрално спротивставени Идеи: Руската и Jудеjската. “Jудеjска Идеjа” на национална превасходност, исповедале во тоа време (340-332 г. пред Р. Х.) практично сите народи на светот, кои се обиделе да се спротивстават на македонските фаланги. “Руската Идеjа” jа носел низ светот немногуброjниот народ на Македонците. Резултатот е познат. Сите огромни армии, кои се нашлена Aлександровиот пат (меѓу кои и непобедените до тогаш Парфjани, Перси, Египтjани и Индуси) претрпеле катастрофални порази, не само воени, туку и идеолошки. Тогаш за првпат, Руската Идеjа, му jа покажа на светов своjата универзалност и непобедливост.

Очигледно, не попусто, Великиот Македонски бил воспитуван од Великиот Аристотел, кого смело може да го сметаме за ,,кумот,, на Руската Идеjа. Александровата слава, стигнувала во следното кралство по патот, далеку пред неговите трупи. И сите воини поединечно (најчесто принудно регрутирани), спротивставени на неговата армија, знаеле, во случаj на пораз во битката со интернационалната армиjа на македонскиот цар, не губат ништо, и дека во трупите на „Боженствениот Александар“ ќе бидат примени – како рамни на победниците. Нив не им се заканувало ропство, ниту физичко уништување, како обично бивало во претходните, но и во подоцнежните – со Римjаните. Токму затоа, стоилjадната воjска на Персите, се предавале на пет пати помалуброjните одреди на Македонскиот, имено, затоа робовите пресретнати од него на патиштата, пристапувале кон неговата армиjа, слеани во бесконечна река од луѓе.

Очигледно е, драг моj читателу, заедничките походи на Великиот Светислав со неодамнешните неприjатали – Печенезите и Ассите во воjните против Хазарскиот Каганат и Ромеите, неразбирливите “реверанси” на Петар Први пред победените Шведи, заедничките борби на советската армиjа со неодамнешните неприjатели; Романците и Унгарците против германските фашисти Никаде не е исчезната таа идеjа, постоjано таа е во нас, или со нас. Но, може аргументирано да се заклучи; ,”Руската Империjална Идеjа”, за прв пат била формулирана од мечот на Александар Македонски. Поаѓаjќи од тоj постулат, конфликтот на Македонците со Римjаните, не бил обичен судир меѓу два соседи. Тоа бил судир на две, меѓусебно некомпатабилни идеи: Руската Империjална и Jудеjската Империjална Идеjа.

Врска во времето.

Како и во секоjа воена идеjа, поголемо значење има симболиката, знамето под кое што народот оди во битка. И ако на jудеjското знаме стабилно се населил Сатана Бафомет, и навредувачка, во сакрална смисла за другите народи „Ѕвездата на Давид“ (Моген Довид или симболот на Црното Сонце – Сатурн), тогаш, на нашето знаме и денес е – Ѓеорѓи Победоносец, убиваjќи го “нечистиот”. Но тоа е само мал дел од рускиот симболизам, сочуван до нашите дни. Во наjсофистицираниот, карактеристичен за jудеизмот начин на идеолошка војна – кражба на идеи, и извртување за 180 %.

Обидете се да пронајдете во енциклопедиската литература, руска државна симболика од 10-16 век. Многу тешко дека ќе успеете. И, не заради тоа што е непозната симболиката, неубава случаjност, или заради Вашата мрзеливост. Затоа ќе наjдете множество симболи на од Бог заборавени племиња во Африка или Амазониjа. Но руски симболи, знаме, под кое рускиот човек jа градел своjата Империjа, Вие нема да пронаjдете. Тие се украдени од нас неслучаjно. Драг моj Читателу. Станува збор за следниве симболи: Букефал и грифон, наше наследство од Александар Македонски, и сочувани за нас, од нашите предци – Бодричите и Ругите, кнезовите Вандал, Рурик, Великиот Светислав, Иван Грозни. Во наjдобар случаj, Вие ќе прочитате, или слушнете немушта фраза, како онаа изречена од “преподобниот” модерен толкувач.

Во Истории, тв емисиjа од 07.11.1997 г. , посветена на руската државна симболика: ,,Сосема чудна симболика набљудуваме каj Русите до 15-17 век – Букефал, неизвесно од каде прискокал на државниот грб,,. Нему точно му е познато; до 14 век Букефал (Еднорог), мирно придружуван, на грбовите од нашите кнезови, од грифонот, држеjќи ги во страв неприjателите кои добро jа паметеле непобедливоста на Великот Александар. Подоцна , грифонот, му го препуштил местото на двоглавиот орел, со истата сакрална смисла како и неговиот предходник. И, не се работи за болна фантазиjа каj локално – почитуваниот Свет угодник (Московски), Иван Васиљевич (Грозни), кога му се обратил на Александар Македонски, како на своj директен предок, во писмата напишани до предавникот Курбски.

Актуелната воjна ,водена од Алиjансата на Д. Трамп , В.В.Путин и Си Цзинпин, за ослободување на човештвото од многувековното ропство на 13-те семеjства, самонаречени владетели на Светот и пишувачи на човечки судбини, е продолжување на делото од Александар Македонски, коj jа започнал ослободителната воjна итаjќи на помош каj Источните Ариjци (Персите) македонски роднини за кои пишува и Лин Ликнидски (Источните Ариjци, им продавале младо вино по цена на одлежан гроздов нектар на неграматните Данајци, кои знаеле само за стадата кози во чиви што кожи се облекувале).

Северните Ариjци (Персите) биле поробени од семеjството-династиjа Ахемениди, со Дариj Трети, последниот владетел од таа лоза.

По патот кон Персиjа, Александар, создал паника каj сите претставници на хибридните семеjства – поробители , па така, тие се преселиле во Египет, но и од таму биле изгнани од Птоломеj, Венециjа, Рим (од каде jа нападнале Александриjа и jа ограбиле богатата библиотека), биле новите домаќини на паразитските хибриди, од каде се населиле ширум Европа создаваjќи кралски династии кои паразитираат на трудот од Европjаните и работниците – леботворци во САД.

Паралелно, успеаjа да ги ограбат, уназадат и останатите континенти.

Македонската максима за Слобода, Еднаквост и Братство доби современа форма во борбата против Длабоката држава и неjзините невидливи владетели.

Зоран Курљан

*Егор Иванович Класен (1795-1862), учител, автор на научни и едукативни книги и наставни средства.