Накратко, Чомски вели: Трамп е во право да бара подобри односи со Русија – судбината на светот зависи од тоа, Русија не направи ништо, руското хакирање е исклучително маргинално, Израел е вистински вмешувач во изборите, демократијата на САД повеќе не постои, сите досегашни избори се купени, корпоратократија на милијардерите ја води Америка.
Светски познатиот политички дисидент и херој со слободумно размислување, Ноам Чомски, во следното интервју објавено на Демократијата Сега, дискутира за на руските “зли” напори за “мешање” во американските избори и “мешање во нашата демократија” или некоја таква хистерична фраза. Одогворите се “непријатни” за членовите на Дип Стејт како Бејли и Сорос.
ЕМИ ГУДМАН: Претседателот Трамп ја ревидира целата идеја за НАТО . Па, лако можеш конкретно да го решиш ова? Интересно, тој ја избра за пример Црна Гора, каде што, пред многу месеци, кога беше со Г7, Г8, физички го турна премиерот на Црна Гора. Но, пошироката поента за која би сакала да ве прашам дали чувствувате дека НАТО треба да постои.
НОАМ ЧОМСКИ: Тоа е круцијалното прашање, а не дали Трамп направил грд или понижувачки коментар за една мала земја. Но, за што служи НАТО ? Бидејќи од самиот почеток, од неговото потекло, ни беше врежувано во нашите глави дека целта на НАТО беше да нè одбрани од руските орди. За момент можеме да го оставиме настрана прашањето дали е точна. Но, ајде – во секој случај, тоа беше доминантна тема, огромна, всушност, уникатна тема. Добро, од 1991 година, нема повеќе “руски орди”. Значи, прашањето е: Зошто ни е НАТО ?
Па, она што се случило беше многу интересно. Имаше преговори, меѓу Џорџ Буш, првиот; Џејмс Бејкер, државен секретар; Михаил Горбачов; Геншер и Кол, Германците, за тоа како да се справат со ова – ова беше по падот на Берлинскиот ѕид и почетокот на распадот на Советскиот Сојуз. Горбачов направи неверојатен отстапка. Зачудувачки. Тој се согласи да ѝ дозволи на Германија, сега унифицирана, да влезе во НАТО – непријателски воен сојуз. Само погледнете во историјата на претходните години. Само Германија практично ја уништи Русија, по извонредна цена, неколку пати во текот на претходниот век. Но, тој се согласи да ѝ дозволи на Германија да ја преработи Германија за влез во НАТО , воена алијанса што беше формирана за да се спротивстави на Русија. Имаше quid pro quo, имено дека НАТОне-значење НАТО значи во основа американски сили – да не се прошири во Источен Берлин, во Источна Германија. Никој не зборуваше за ништо друго освен тоа. Бејкер и Буш вербално се согласија на тоа. Тие не го пишуваа, но во суштина рекоа: “Да, ќе” – всушност, фразата што се користеше беше “не еден инч на исток”. Па, што се случи? НАТО веднаш се пресели во Источна Германија. Под Клинтон, други земји, поранешни руски сателити, беа воведени во НАТО . Конечно, НАТО отиде толку далеку, како што споменав претходно, 2008 година, повторно во 2013 година, за да се сугерира дека дури и Украина да влезе во НАТО, токму во центарот на руската стратешка загриженост – секој руски претседател, без разлика кој е тоа, секој руски лидер.
Значи, што прави НАТО во целост? Па, всушност, неговата мисија беше променета. Официјалната мисија на НАТО беше сменета за да стане – да се контролира и да се заштити глобалниот енергетски систем, поморските патеки, цевководи и сл. И, се разбира, на страната, тоа делува како интервентна сила за САД. Дали е тоа легитимна причина за одржување на НАТО , како инструмент за глобална доминација на САД? Мислам дека тоа е прилично сериозно прашање. Тоа не е прашањето што на кое е побаран одговор. А наместо тоа се поставува небитно прашање за дали Трамп направил нешто понижувачко за Црна Гора. Тоа е уште еден пример за она што го зборував порано: во фокусот на медиумите и политичката класа и интелектуалната заедница воопшто, на маргиналите, преовладувајќи ги критичните и круцијални прашања, прашања што буквално имаат врска со човечкиот опстанок.
…
ЕМИ ГУДМАН: така, земете, да речете, огромното прашање на мешање во нашите чисти избори. Дали Русите се мешаа во нашите избори? Прашање на огромна загриженост во медиумите. Мислам, во поголемиот дел од светот, тоа е речиси шега .
НОАМ ЧОМСКИ: Прво, ако сте заинтересирани за мешање на странство на нашите избори, она што Русите можеби го направиле едвај се забележува во билансот во споредба со она што друга држава го прави, отворено, безобразно и со огромна поддршка. Израелската интервенција на американските избори значително ги надминува сѐ што Русите можеби го направија …
Мислам, дури и до точка кога премиерот на Израел, Нетанјаху, оди директно во Конгресот, без дури да го информира претседателот, и му зборува на Конгресот, со огромни аплаузи, да се обиде да ја поткопа политиката на претседателот – што се случи со Обама и Нетанјаху во 2015 година ….
Дали Путин дојде да се обрати на заедничка седница на Конгресот, обидувајќи се да ги повика да ја сменат политиката на САД, без да го информираат претседателот? И тоа е само мал дел од ова огромно Израелско влијание.
Значи, ако се случи да бидете заинтересирани за влијанието на – странското влијание на изборите, постојат места за каде тоа се наоѓа.
Мислам, еден од најосновните принципи на функционална демократија е дека избраните претставници треба да полагаат одговорност на оние што ги избрале. Нема ништо повеќе елементарно од тоа. Но, ние многу добро знаеме дека тоа едноставно не е случај во САД.
Има многу литература во редовните академски политички науки, едноставно споредувајќи ги ставовите на гласачите со политиките што ги спроведуваат нивните претставници и покажува дека за големо мнозинство од населението тие во основа се обесправени. Нивните претставници не посветуваат внимание на нивните гласови. Тие ги слушаат гласовите на познатиот 1 процент – богатиот и моќен, корпоративниот сектор.
Изборите, научните трудови на Том Фергусон недвосмислено покажаа, многу убедливо и долго време наназад, американските избори беа едноставно купувани. Може да се предвиди исходот од претседателските или конгресни избори со извонредна прецизност со едноставно гледање на трошоците за кампањата. Тоа е само еден дел од неа. Лобистите практично пишуваат законодавство во конгресните канцеларии. На масовни начини, концентрираниот приватен капитал, корпоративниот сектор, супер богатството, интервенира на нашите избори, масовно, претежно, до степен до кој се нарушуваат најосновните принципи на демократијата. Сега, се разбира, сето тоа е технички легално, но тоа ви кажува нешто за начинот на функционирање на општеството.
Значи, ако сте загрижени за нашите избори и како тие работат и како тие се однесуваат на она што ќе се случи во едно демократско општество, разгледувањето на руското хакерство е апсолутно погрешно место за почеток. Па, одвреме-навреме гледате малку внимание на овие прашања во медиумите, но многу мали во споредба со исклучително маргиналното прашање за руското хакерство.
И мислам дека ова го доживуваме исто така и за прашања за кои, според Трамп, од која било причина, не е неразумно. Значи, тој е совршено во право кога вели дека треба да имаме подобри односи со Русија.
Влечењето низ калта за тоа е чудно – Русија не треба да одбие да комуницира со САД, например затоа што САД го извршија најлошото злосторство на векот во инвазијата на Ирак, многу полошо отколку што било направено од Русија .
Но, тие не треба да одбиваат да се занимаваат со нас поради таа причина, и ние не треба да одбиеме да соработуваме со нив поради какви било нарушувања што можеби ги извршиле, што сигурно постојат. Ова е сосема апсурдно. Мораме да се движиме кон подобро – токму на руската граница каде сега има екстремни тензии, кои би можеле да експлодираат во секое време и да доведат до она што всушност би било конечна нуклеарна војна, крај за човечкиот вид и за животот на Земјата. Ние сме многу блиску до тоа.
Сега можеме да прашаме зошто. Пред сè, треба да правиме работи за да гои смалиме тензиите. А тогаш, второ, треба да се прашаме зошто. Па, тоа е затоа што НАТО се прошири по распадот на Советскиот Сојуз, спротивно на вербалните ветувања на Михаил Горбачов, главно под Клинтон, делумно под првиот Буш, потоа Клинтон се прошири десно до руската граница, дополнително проширена под Обама.
САД понудија да ја донесат Украина во НАТО. Тоа е срцевината на руските геостратешки интереси. Значи, да, има тензии на руската граница – а не, забележи, на мексиканската граница. Па, тие се сите прашања кои треба да бидат од примарна грижа.
Судбината на организираното човечко општество, дури и опстанокот на видот, зависи од тоа. Колку внимание им се посветува на овие работи во споредба со, знаете, дали Трамп лажел за нешто? Мислам дека тие ми се чинат основни причини за критиката врз медиумите.
Извадоци од интервјуто на Ноам Чомски. Целото интервју прочитајте го овде на Демократија Сега.