Дискусии за суверена доктрина: Горан Шумкоски и Ралф Т. Нимаер разговараат за прашањата за враќање на изгубениот суверенитет на европските народи. (преписи: 08/12/2024, видеото на крајот од статијата)
Горан Шумкоски: Здраво, на нашиот следен гостин, не му треба посебно претставување. Ралф Нимаер, кој со децении се бореше за враќање на суверенитетот на германскиот народ, политичар, новинар, сведок на историски настани, од падот на германскиот ѕид, до носење на милиони луѓе на улиците на протести против војните. И така, без понатамошно одложување и со цел да го поставиме теренот за објаснување на она што го правиме заедно Ралф и со други претставници на нашите народи, за создавање платформа, меѓународна платформа за решавање на овие прашања, за нашите народи да имат место на масата на новите институции. кои се формираат пред нашите очи. И како можеме да го претставиме вистинскиот глас и волјата на суверените европски лнароди кои сега се под културна, политичка, социјална, економска закана. И, во крајна линија, како да се канализира и формулира тој глас во институциите на новиот мултиполарен светски поредок. Ралф, повели.
Ралф Нимаер: Прво, поздрав и благодарам за можноста за ваков разговор. Верувам дека многу луѓе не се свесни што навистина се случува во Германија и со Германија сега и за ова се враќаме назад, ако сакате до крајот на Втората светска војна. Постои Потсдамски договор од 1945 година кој ги официјализираше границите на Германија од 31 декември 1937 година, ова беше време пред Хитлер да нападне други држави како Австрија, Чешка, исто така Полска, како и делови од Советскиот Сојуз.
Ова е времето и границите на кои се однесува Потсдамскиот договор од 1 август 1945 година. Договорот од Потсдам беше мировен договор. Тоа беше едноставно договор помеѓу силите на четирите сојузници, Советскиот Сојуз, САД, Велика Британија и Франција. И се работеше само за воена капитулација, а не за политичко распуштање на државата Германија. Така, таа едноставно е окупирана од 1 август 1945 година, од крајот на војната. Тогаш се појавија и првите проблеми, затоа што Советите сакаа да одржат слободни избори во деловите од Германија под нивна контрола, но Америка доминираше во западниот дел и не сакаше избори, бидејќи, како што рекоа, да се обезбедат црквата да биде одвоена од власта.
Значи, имаме две покраини, со тоа што на 7 октомври 1945 година беше основана Германската Демократска Република, и тие всушност имаа устав, додека во Западна Германија, тоа е делот од Германија што го основаа трите западни сојузници, Британија, Франција и Соединетите Држави, го имаме овој таканаречен Основен Закон. Основниот Закон е според меѓународното народно право, а не е устав. Уставот се заснова на националното законодателство и тој произлегува од правото на самоопределување кое го има секој народ, а кое ние никогаш повеќе не сме го имале од 1871 година. Никогаш немавме Устав што не ни беше наметнат од други сили од 1871 година, основање на Рајхот. Тогаш секако имавме цар и тоа не беше уставна демократија. Тоа беше 1871 година. Тоа беше направено во „Салата на огледалата“ во замокот Версај во близина на Париз и имаше 26 земји-членки во оваа основа на Империјата. Како што реков, ова не беше уставна демократија, ова беше империја, германска империја. Значи, тоа е темелот на државата. И тогаш, се разбира, ја имавме, Првата светска војна, до 1918 година. Имавме некаква револуционерна ситуација и, се разбира, откако ја изгубивме Првата светска војна, тоа значеше дека изгубивме од силите кои сакаа, всушност не принудија да прифатиме земја во која не се пронајдовме. Тоа беше таканаречениот Вајмарски Устав.
Сега, ако имате вперен пиштол во вашата глава и ви е кажано дека треба да го прифатите ова, тоа е сè друго освен самоопределување. Тоа е точно спротивното. Затоа велам дека и времето на Хитлер, од 1933 до 1940 година, не беше уставна демократија, туку беше во фашистичка диктатура. Но, сега, по 1945 година, како што кажав претходно, го имавме договорот од Потсдам со кој Германија се подели на 4 дела, од кои 3 потоа се формира една, западна држава. Американците силно ни посоветуваа да го усвоиме овој Основен Закон како прелиминарен устав, а во Потсдамскиот договор беше наведено дека ќе мора да склучиме мировен договор и усвоиме Устав на крајот на окупацијата, но не беше дефинирано кога ќе биде тоа. Тоа беше отворено поглавје и, можеме да кажеме дека оттогаш – бидејќи сè уште ни недостига мировниот договор – дека оттогаш живееме во ситуација на прекин на огнот.
Всушност, Втората светска војна не е завршена, бидејќи немаме мировен договор. Тоа значи дека имаме ситуација во моментов, за која гледам дека сме принудени да испраќаме оружје во земјите каде што потоа е насочено против Русија и затоа е важно еден ден да имаме устав и секако ситуација на самоопределување, што го наоѓаме во последниот член од таканаречениот Основен Закон што Американците го наметнаа во 1948/49 година. Имено членот 146 вели дека овој основен закон ќе важи до моментот кога обединета Германија ќе донесе Устав на референдум за устав, основан на меѓународното право и заснован на правото на самоопределување. И, тоа е првиот устав што ќе го имаме од 1871 година. Тоа е вистината.
Горан Шумкоски: И знам дека имате многу интересна приказна зошто ова не се случило, донесувањето на Уставот. Бевте сведок на овој историски настан со Хелмут Кол и Михаил Горбачов. Информирај нè со нашите гледачи зошто ова беше толку блиску, Германија да го усвои тој устав, и зошто не се случи? Кој спречи ова да се случи?
Ралф Нимаер: Германија, по оваа револуција во Источна Германија, кога Германската Демократска Република се распадна и социјализмот засекогаш исчезна. Потоа, се разбира, за време на овие настани канцеларот Кол беше многу измамен со цел да постигне понеповолен исход. Значи, не можам да го критикувам за тоа. Но, она што тој го направи беше да исклучи територија која е секако германска територија и треба да биде германска територија и што е дефинирана како таква во договорот од Потсдам.
Бидејќи Германија е дефинирана со границите на Германија пред анексиите и проширувањата што се случија со злосторствата што беа извршени. Значи, тоа е Германија од 31 декември 1937 година. Тоа го вели Потсдамскиот договор. Тогаш канцеларот Хелмут Кол веднаш изјави дека нема да ги отстранува границите меѓу двете Германии и дека Демократската Република Германија ќе стане дел од Сојузна Германија. Тој, исто така, не сакаше да ги отвори прашањата за границите на Полска, што исто така се согласувам со него. Се разбира, не можеме едноставно да кажеме, ох, врати ни ја земјата. Ја започнавме војната и ја изгубивме војната. Се е јасно. Без изврѓени огромни злосторства што ги претрпеа полските и другите народи од германскиот воен фашизам. Значи јас не сум тој што не го зема предвид тоа и само се обидува да ги врати териториите назад.
Но, мировниот договор започна со, и се однесува на оваа територија од 1937, и ние не го затворивме ова поглавје од Втората светска војна. И пред да сакате да ја започнете Третата светска војна, да го затвориме последното поглавје од Втората светска војна. Звучи малку смешно, но ова е вистината.
Сега, на 11 февруари 1990 година, канцеларот Кол отиде во Москва, каде Претседателот на Советскиот Сојуз, Михаил Горбачов, му понуди потпишување мировен договор. Подоцна господинот Горбачов ми кажа во нашите контакти. Во тоа време бев новинар и го интервјуирав Хелмут Кол кога тој излезе од средбата со г-дин Горбачов во Кремљ, и го прашав, господине канцеларе, зар не е дојден моментот да се донесе Уставот како што стои во член 146 од Основниот закон? И г-дин Кол рече да, тоа е точно, ние треба да подготвиме свој Устав за Германија. Затоа реков во ред, многу ви благодарам канцеларе. Да почнеме да го правиме тоа. И така јас формирав тело според уставното право од член 146 и како граѓанин го формирав овој совет.
Формирав совет за подготовка на вакво Уставно собрание и станав претседател на тој совет. Имавме луѓе кои не поддржуваа од сите страни и од сите делови на Германија, дури и од оние од Калининград, која беше германска територија окупирана од Советскиот Сојуз и сега ја држи Руската Федерација. Повторно, јас сум оној кој знае дека не можеме едноставно да ја вратиме таа територија веднаш и по 80 години од она што се случуваше. Таму живеат луѓе и не можеме да ги иселиме, ова не е она што го сакаме.
Она што сакаме е да имаме на хартија дека окупацијата е завршена и дека нема повеќе да бидеме во ситуација на прекин на огнот, туку да имаме соодветен мировен договор. Токму тоа е нашата позиција во светот како слободен независен демократски партнер на сите други народи. За да се вратиме на нашето место среде нациите како што го имаат сите други.
И во моментов продолжуваме да бидеме окупирани бидејќи го немаме овој мировен договор, во 1990 годинаго добивме тој таканаречен договор 2 + 4 за германско обединување и решавање на Германија, како што пишува во него. Но, овој договор 2 + 4 има многу комбинирани тајни, како што е присуството на американските сили, американската воздухопловна база. Сè уште имавме многу и на исток нови касарни во Штутгарт од Американците кои се шират, тие ја користат базата Рамштајн во сите нивни војни. Тие вршеа напади од германска територија а ние секогаш велевме дека сега само мир треба да дојде од германско тло по трагедијата на двете светски војни. Така, г-дин Горбачов, кога го прашав во 1990 година дали и понудивте на Германија мировен договор, ми рече: да, ние понудивме да се потпише договор и објасни дека канцеларот Кол го одбил тоа. Кога го прашав зошто, господинот Горбачов се насмеа и рече дека Американците го спречиле тоа, прашајте ги вашите западни сојузници рече. Така што тоа ее реалноста и затоа е толку итно да се реши сега.
Горан Шумкоски: Но, ако можам, многумина би рекле дека на некој начин, Германија имаше избори, владите обезбедуваа релативен економски просперитет и благосостојба, па оттука на граѓаните не им требаше, ниту забележаа недостаток на суверенитет, или недостаток на глас или волја. Дури сега, дали се согласувате, кога доаѓа време на економска криза, кога западниот неолиберален модел ја изоде својата километража и веќе не дава развој и благосостојба за западните нации. Дури сега, ова прашање, кое за многу луѓе е легалистичко и на некој начин академско, прашањето за суверенитетот и недостигот на суверенитет на германскиот народ, доаѓа на преден план. Само поради таа економска поента, дека сега со Северен Тек 2, со уништувањето и деиндустријализацијата на Германија, гледаме дека германскиот народ всушност нема лостови да влијае врз својата судбина, и дека неговата судбина била и се решава некаде на друго место.
Ралф Нимаер: Да, можам да се согласам со тебе. Навистина, ова е важно за нашата благосостојба и за нашиот живот како нација, но важно е и за сите европски партнери што ги имаме во Европската Унија, во Европската економска област, со цел да имаат силен, стабилен и демократски партнер во центарот на Европа. Сега имаме нестабилност. Тоа не е добро за ниту еден од нашите соседи. Значи, во овој историски контекст, на економијата треба да гледаме како на еден од најважните елементи, а, како што со право кажавте, неможноста да се користи рускиот гас во изминатите две години, предизвикува голема криза во овој економски систем. И јас самиот бев вклучен во голема мера да ја отоворам оваа енергетска блокада, затоа што како деловен човек мислам на потребите на индустријата за да речеме челик, а мораме многу да топиме челик, ни треба гас за тоа, значи ни треба многу енергија.
Се разбира, имав интерес веднаш да ја решам оваа работа, во времето кога на крајот од 2022 година, кога Русија го запре гасоводот Северен Тек 1 затоа што тогаш не ја добија турбината од Сименс испратена во Канада на сервис. И оваа турбина не се врати затоа што Канаѓаните рекоа дека не можат да ја испратат поради санкциите што беа воведени во меѓувреме. И така, се разбира, „Северен тек 1“ повеќе не функционираше. Мораа да го исклучат снабдувањето со гас. Веднаш му се јавив на поранешниот канцелар Герхард Шредер, кој е добар пријател со претседателот Путин, и кој е и претседател на Nord Stream AG во Швајцарија, кој пак е административниот сопственик на цевководите 1 и 2 кои ги користат снабдувачите на гас. Затоа му се јавив и тој отиде во Москва и отиде да се сретне со г-дин Путин, каде што тој порача дека треба да се отвори Северен Тек 2, и тоа беше тоа. И тој не продолжи да врши никаков притисок или политички притисок врз владата во Берлин. И тогаш побарав да направам што можам, и му реков дека тој не може да се откаже. Затоа реков, добро, сега што да правиме. И тој ми вели, летај таму, разговарај со нив, можеби договори нов контракт.
Па така и беше, отидов таму. Разговарав со Димитри Песков како и со Сергеј Лавров. Веќе имав некои проекти со нив. Така отидов кај нив во Владивосток на Источниот Економски Форум и таму се сретнав и со претседателот на Гаспром Алексеј Милер од кого побарав: За да го решиме ова прашање, дајте ни договори за отворање на Северен Тек 2. И тој рече нема проблем, ќе го направам тоа. Му објаснив дека мојата позиција како претседател на Советот за Суверенитет и Устав ќе ми овозможи да ја претставувам Германија. Се разбира, Германија од 1937 година, и се разбира не како претставник на Сојузна Република Германија, бидејќи тоа се Шолц и претседателот Штајнмаер. Не се преправам ништо. Само велам дека сакаме да имаме договор за отворање на Северен Тек 2 за Германија, не само за Сојузна Германија, или како што секогаш велам, Сојузна Република во Германија, бидејќи тоа е само административно, а не правно лице. И г-дин Милер го сфати тоа. Ми ги даде договорите, а г-дин Лавров исто така рече дека е во ред.
И се вратив со договорите назад во Берлин. Едниот е за владата на Сојузна Република Германија, а другиот договор за администрацијата на Обединета Германија И отидов да го видам г. Шолц, заедно со Шредер бидејќи не е можно е да се влезе туку така кај канцеларот на Германија. Така Шредер одигра многу позитивна улога во тој настан. Отидовме кај канцеларот Шолц и ги ставивме двата договори на маса. И г-дин Хабек, министерот за енергија и економија од Зелените, исто така седеше таму и го виде сето ова. Тој секогаш тврдеше дека Русите го исклучувале гасот. Реков, добро, сега можеме сами да го вклучиме. Сакаме да ни се верува кога им велиме на Русите дека можеме да го зачуваме овој проект, овој договор. И затоа ги ставив двата договори таму на маса и му реков на Шолц или ти потпишуваш или јас потпишувам Но, ако јас потпишам, тогаш ти поднесуваш оставка. И тогаш, само 9 дена подоцна, Северен Тек 2 беше бомбардиран.
Горан Шумкоски: И сега доаѓаме до клучното прашање за она што го дискутираме овде. Тоа е прашањето на институциите и легитимитетот, и што правиме ние надвор од овие институции кои повеќе не го претставуваат вистинскиот глас и волја на суверените нации. И како можеме преку нашето Македонско Народно Собрание и вашиот Германски Уставен Конгрес и други институции на Европските народи кои претставуваат милиони луѓе кои излегоа на улица да протестираат против системот кој не дозволува формулирање на таква автохтона волја во вистинска политичка моќ преку корумпираните институции. Како овие прашања, кои се од суштински интерес за нашите народи, да ги доведеме до сржта на институциите? И како да вршиме притисок врз институциите да постапат според волјата на нашите суверени народи? И ако не го сторат тоа, како ние, надвор од формалните институции, да создадеме платформи кои ќе ја канализираат оваа волја, директно до институциите на новиот мултиполарен свет? Знам дека низ Европа има прекрасни луѓе, партии и движења кои се борат за суверенитет, но никогаш не им се дозволува вистински да ја земата моќта и власта во свои раце. Примерите што ги видовме се Салвини во Италија, Ле Пен во Франција, Алтернатива за Дојчланд, Сара Вагенкнехт во вашата земја, други партии на кои не им е дозволено ниту да бидат дел од мејнстримот, а не пак да ја добијат власта. Дали според тебе постои потенцијал да работиме во институциите или надвор од институциите за да го решиме ова суштинско прашање за враќањето на суверенитетот на нашите национални држави.
Ралф Нимаер: Да, гледам голема шанса, а тоа се должи и на вториот претседателски мандат на претседателот Трамп затоа што тој не е изолационист, тој е интернационалист, но се прашува дали Соединетите Американски Држави би имале корист од нешто или ќе ги чини многу пари. Од друга страна, за да донесеме некаков компромис од негова страна, веројатно со него можеме да најдеме подобар начин да кажеме, знаете, ајде да останеме пријатели, но, не сакаме повеќе следните војни како онаа во Авганистан или она што се случува во Сирија, Украина, да се водат од наша територија. Така, можеме да разговараме со него веројатно, бидејќи тој е генерално прилично миролјубив во таа смисла затоа што во првиот мандат не започнал нови војни и се обиде да затвори некои од нив, како во однос на Авганистан. Така, мислам дека можеме да разговараме дека европските нации веќе треба да живеат под своја сопствена доминација и дека тала можат да бидат добри партнери на Соединетите Држави. Но, тоа нема да биде веднаш, и мораме да ставиме поголем фокус на нашите економските интереси.
Значи, мислам, треба да се приклучиме на БРИКС бидејќи гледаме во 2023 година, дека нашиот извоз во Кина е намален и нашиот севкупен извозен пазар е намален. Трговските биланси се поместени и ова е вистинското сведоштво за феноменалното темпо на промени во новиот светски поредок што сакаме да го изградиме, наместо неоколонијалниот систем што го подредува светот на Американците и на Западна Европа. Така, претпоставувам дека БРИКС и неговиот нов светски поредок ќе бидат од корист за сите, земјите нема да зависат од Запад во таа смисла. Треба да имаме соработка меѓу слободни републикански држави, и кон тоа треба да целиме и да се стремиме.
Како што реков, верувам дека народите веќе се освестуваат и го видовте сега токму на оваа климатска конференција што ја имаа неодамна. Очигледно е дека дури и посиромашните нации сега одеднаш се будат, и велат дека тоа не е фер договор, и ние ќе продолжиме да се спротивставуваме, и се противат на тоа. Затоа тие излегоа силно на завшрниот состанок, каде што Запад не можеше да наметене постигнување на никаков договор, затоа што народите сега се свесни и се спротивставуваат на идејата како оваа за трговија со јаглерод или концептот за трговија со емисии и обврзници, што е само неоколонијален начин за доминација на земјите со капиталистички системи, систем кој ги фаворизира само богатите нации. И богатите нации сакаат да ја искористат трговијата со обврзници со емисија на јаглерод, за да ги задржат посиромашните нации лишени од понатамошен развој на знаење, давајќи им неколку месеци овде, се разбира, за да ги корумпираат нивните влади, за да се согласат на такво нешто, но вчера на состанокот тоа не функционираше. Така, гледаме дека овие народи се будат, од Африка, до Источна Азија и до јужноамериканските земји. Тие се уверуваат дека заврши времето кога можете да дојдете да ни диктирате, откако тие ја достигнаа својата вистинска независност.
Ова следеше по 60 години неоколонијализам и она што беше познато како Европско Партнерство, ова беше европското партнерство за Африка, и ова беше всушност новиот колонијализам. И сега, тие гледаат дека со БРИКС имаат шанса да се претстават себеси во светот и да добијат подобар договор, да направат нови сојузници, а тоа беше случај со Индија, а до одреден степен и со Русија. Затоа, токму поради ова се надевам дека народите се будат, и се повеќе и повеќе нации го знаат тоа, и, се разбира, ова сега станува самодвижечка сила, бидејќи луѓето нема да се плашат да бараат резултати од нивните водачи или пак дури да ги соборат нивните премиери или да им кажат, господине канцеларе зошто не го правите ова или не го правите тоа. Ова само покажува колку работите се промениле. Гледаме дека на воспоставениот партиски систем веќе не му оди добро. Гледаме нови партии кои сега ги преземаат прашањата, кои порано обично ги решаваа христијанските конзервативци или социјалдемократите овде или во Велика Британија. Тоа веќе не е случај, и знаете, мислам дека секоја година тие ќе бараат прават се повеќе, барајќи да имаат вистинско претставување на нивните интереси од нивните влади.
Горан Шумкоски: Ви благодарам многу, Ралф, и да заклучам. Се надевам дека ова ќе се случи побрзо отколку подоцна, бидејќи живееме во навистина длабоки геостратешки промени во светот. Овие промени ги овозможуваат нашите праведни и правични напори и борба, и мислам дека ги прави повозможни отколку да речеме беше случај пред 10 години. Се надевам дека, како што кажа, дека ова што го работиме ќе ни овозможи да ги претставуваме нашите народи, суверените нации, угнетените нации. И дека со тоа ќе ја реализираме оваа идеја и визија на Шарл Де Гол, Евроазија од Владивосток до Лисабон. во корист на сите суверени народи, и дека ќе имаме суверена Германија без Рамштајн, ќе го отстраниме Бондстил од Балканот и од близина на мојата Македонија. Дека ќе го отстраниме Инџирлик. И дека сите ќе живееме во благосостојба, пријателство и соработка.
Ралф Т. Нимаер: Ви благодарам, се најдобро до сите вас, посебно до вас во Македонија.
Горан Шумкоски: Благодарам.
The Return Of The Lost Sovereignty Of The European Nations – Ralph T. Niemeyer & Goran Sumkoski
Sovereign Doctrine Discussions: Goran Sumkoski and Ralph T. Niemeyer discuss the issues of the return of the lost sovereignty for the European nations. (transcripts: 08/12/2024)
Goran Sumkoski: Hello, our next guest, does not need a special introduction. Ralph T Niemeyer, who has fought for decades for the return of the sovereignty of the German people. Politician, journalist, witness of historic events from the fall of the German Wall, to bringing millions of people in the streets protesting wars. So without further ado and in order to set the field for explanation of what we do together with Ralph representatives of our people, in order to bring about platform, international platform for solving these issues, for having a seat at the table of the new institutions that are forming in front of our eyes. And how we can get the real voice and the will of sovereign European people that are now under cultural, political, social, economic threat. And, ultimately, how to channel and formulate that voice in the institutions of the new multipolar world order. Ralph, without further ado, please.
Ralph T. Niemeyer: Well, let me briefly say well, thank you very much for the opportunity to chat with you and to address these issues. We believe that many people about are not aware what is really happening in Germany and with Germany now and this goes back, if you want to the end of the Second World War. There was the Potsdam agreement of 1945 that officializes Germany’s borders of the 31st of December 1937, this was the time before Hitler invaded other states like Austria, Czech Republic, also Poland, and parts of the Soviet Union.
This is the time and this is the term they referred to in the Potsdam Agreement of the 1st of August 1945. The Potsdam Agreement was a peace treaty. It was simply between the powers of the four allies, the Soviet Union, the United States, Great Britain and France. And it was only about military capitulation, not political dissolution of the state of Germany. So it was simply occupied since the 1st of August 1945 at the end of the war. After problems emerged, because the Soviets wanted to hold free elections in parts of Germany, but the America dominated western part and it didn’t want elections, since they wanted, as they said, to make sure that church is separated from the power.
So we have two states, on the 7th of October 1945 the German Democratic Republic was established, and they had a constitution actually, while in the West Germany, that’s the part of Germany being founded by the three western allies, Britain, France and United States, we have this so-called Basic Law. The Basic Law is under the international people’s law, and it is not the constitution. The Constitution is based on the people’s law and it comes from the right to self determination that every people have, and that we never had again since 1871. We never had a Constitution that was not imposed by other powers on us since 1871 which was the foundation of the Reich. There was of course, an emperor and it was not a constitutional democracy. That was 1871. It was done in the Hall of Mirrors salon in the Castle of Versailles near Paris and it had 26 member states in this foundation of the Empire. As I said, this was not not a constitutional democracy, this was an empire, the German Empire. So it was a foundation work. And then of course we had, the First World War, of 1918. We had kind of a revolutionary situation and of course having lost the First World War, it meant that we lost to the powers who wanted, actually forced us to accept a country that we did not found ourselves. That was the so-called Weimar Constitution.
Now, if you have a gun pointed at your head and been told you have to adopt this, that is anything else but self determination. That is the opposite. So that’s why I say that since the times of Hitler, from 1933 to 1940 was not constitutional democracy either It was into fascist dictatorship. But now, after 1945, as I just said before we had the Potsdam agreement splitting Germany into 4 parts, and then there was 1 Western state. The Americans strongly told us to adopt this Basic Law as a preliminary constitution and the Potsdam agreement stated that we will have to have a treaty at the end of the occupation and it was not defined when that would be. That was an open chapter and, we can say that we since then – because we are still lacking the peace treaty – that since time we live in a situation of a ceasefire.
Actually speaking, the Second World War has not ended, because we don’t have a peace treaty. That means we have a situation right now, which I see that we are being forced to send arms to countries that is then directed against Russia and that’s why it is important that we have a constitution one day and of course a situation of self-determination that we find in the last article of the so-called Basic Law that Americans imposed in 1948/49. It’s Article 146 which stated that this Basic Law shall be until such time that the united Germany will adopt a Constitution at a referendum on constitution, founded under the international law and based on the right of self determination. But that is the first constitution we will have since 1871. That’s the truth.
Goran Sumkoski: And I know that you have a very interesting story about why this the adoption of the Constitution did not happen. You’ve been witness of this historic event with Helmut Kohl and Mikhail Gorbachev. And please let us know and our viewers why this was so close, for Germany to adopt that constitution, and why did not happen? Who prevented this from happening?
Ralph T. Niemeyer: Well, I can go back in this to 1990ies, well after the wall had fallen, further in 1990 November, there was a negotiation going on between the chancellor Kohl and all war powers of the Second World War, to unite Germany after this revolution in East Germany, when the German Democratic Republic just crumbled into pieces and socialism was gone for good. Then of course, during these events Chancellor Kohl was very much tricked into achieving a less favourable outcome. So, I cannot criticise him for that.But what he did was to exclude territory that is of course German territory and it should be German territory and that is defined as such in the Potsdam agreement.
Since the Germany is defined with Germany’s borders before annexations and expansions that took place with the crimes that were committed. So that is the Germany of the 31st December 1937. That is what Potsdam Agreements says. Then, Helmut Kohl, the chancellor, immediately said, that he will not be removing the borders between the two Germanies, and that Germany Democratic Republic will become a part of the Federal Germany. He also didn’t want to open the issues of Poland’s borders, which I also agree with him. Of course, we cannot simply say, oh, give it back. We had started the war and we had lost the war. That’s all clear. There were tremendous crimes which Polish and other people suffered from the German military fascism. So I’m not the one to not take that into account and try to carry the territories back.
But the peace treaty begun with, and applies to this territory, and we haven’t closed this chapter of the Second World War. And before you want to start the Third World War, let’s close the final chapter of the Second World War. Sounds a bit silly, but this is the true matter.
Now on the 11th of February 1990, Chancellor Kohl went to Moscow The President of the Soviet Union, Mikhail Gorbachev, offered to him to have a peace treaty signed. Mr. Gorbachev later told me in our contacts. I was a journalist at that time and I interviewed Helmut Kohl when he came out from meeting Mr. Gorbachev in the Kremlin I asked him, Mr. Chancellor, is not this the moment to adopt the Constitution as Basic Law article 146 is stating? And Mr. Kohl said yes, that is right, we ought to draw our own Constitution for Germany. So I said OK, thank you very much Chancellor. Let’s start doing that. So I formed, according to the constitutional right under the Article 146, and as a citizen, I formed this council.
I formed a council for the preparation of such a Constitutional Assembly and I became the chairman of that council. We had people supporting us from all sides from all parts of Germany, even from those from Kaliningrad, that was German territory occupied by the Soviet Union and is held by the Russian Federation now. Again, I’m one who knows that we can’t simply take that territory back right after 80 years of what has happened. People live there and we can’t move them out, this is not what we want.
What we want is, that we have it on paper that the occupation has ended and that we will not be more in the ceasefire situation, but to have a proper peace treaty. That is exactly our position in the world as free independent democratic partner to all other nations. So that we take back our seat in the middle of the group nations like everybody else has.
And at the moment we are occupied because we don’t have this peace treaty, we got the 1990, that so-called 2 + 4 treaty on the German reunification and settlement of Germany, as it says. But this 2 + 4 treaty it has a lot combined secrets, such as the presence of the US forces, US Air base. We still had a lot of eastbound of Stuttgart barracks from the Americans that are expanding, they used Ramstein base in all of their wars. They conducted attacks from German territory and we always said that only peace shall come from German soil after the tragedy of the two world wars. So Mr. Gorbachev, said to me in 1990 He said when I asked him: did you offer to Germany a peace treaty? He said, well, yes, we offered a treaty to be signed and he explained that Chancellor Kohl had rejected this. When I asked him why, Mr. Gorbachev laughed and said the Americans prevented it, ask your Western allies. So that was the reality and that’s why it is so urgent to solve it now.
Goran Sumkoski: But if I may, many would argue that in a way: Germany had elections, governments had relative economic prosperity and well-being, hence the citizens did not even need or notice the lack of sovereignty, or lack of voice or will. Only now, do you agree, when the time of economic crisis is coming, when the western neoliberal model has finished its mileage and it is not delivering development and wellbeing anymore for the Western nations. Only now this issue, that is legalistic maybe and very academic for many people, the issue of sovereignty and lack of sovereignty for the German people is coming to the fore. Just because of that economic point, that now with the Nord Stream 2, with the destruction and the de-industrialisation of Germany, we see that German people actually do not have levers to affect their destiny, and their destiny has been and it is solved somewhere else.
Ralph T. Niemeyer: Yeah, I can agree with you. True, it is important for our well-being and our life as a nation, but it’s also important for all of the European partners that we have with the European Union, European Economic Area that they have a strong, stable and democratic partner in the centre of Europe. We now have instability. That is not good for none of our neighbours. So in this historic context, we have to look at the economics as one of the most important parts, and, as you rightly said, the inability to use Russian gas supply in the past two years, causes the big crisis in this economic system. And I myself, I was involved to the large extent to open it because as a business person I am thinking of the accompanying self-needs for let say steel, and we have to melt a lot of it, we need gas for it that means we need a lot of energy.
I had of course immediately the interest to solve this matter, at the time when of the latte 2022, when Russia stopped the North Stream 1 gas pipeline because they didn’t get turbine back then from Siemens sent to Canada for service. And this turbine did not come back because they had said they could not send it due to the sanctions that were imposed. Then, of course the Nord Stream 1, did not function anymore. They had to switch off the gas supply. I immediately rang the former chancellor Gerhard Schroeder, who is a good friend of President Putin, and he’s also the chairman of the Nord Stream AG in Switzerland, that is the administrative owner of the pipelines 1 and 2 which providers of gas use, so he is in charge actually. So I rang him and he went to Moscow, and he went to meet with Mr. Putin that said he should open Nord Stream 2, but that was it. And he didn’t continue to make any pressure or political pressure of the government in Berlin. And then I asked to do what I can, and that he cannot give up. So I said, ok, now what shall we do. He says, fly there, talk to them, maybe agree new contract.
So I went there. I spoke to Dimitry Peskov as well as with Sergey Lavrov. I had some projects with them already. So I went to them in Vladivostok at the Eastern Forum and there I also met Gazprom chairman Alexei Miller. To solve this issue, please give us contracts for opening Nord Stream 2. And he said no problem, I will do it. I explained to him that my position as the chairman of Council for Sovereign Constitution would allow me to represent Germany. Of course the Ge4rmany of 1937, of course not as a representative for the Federal Republic of Germany, which is, Mr Scholtz and President Steinmeier. I’m not pretending anything. I’m just saying we want to have a contract for opening the North Stream 2 for Germany, not only for the Federal Germany, or as I always say, the Federal Republic in Germany, because it’s only the administrative and not a legal entity. Mr Miller understood that. He gave me the contratcs, Mr. Lavrov also said it’s ok.
And I came with the contracts back to Berlin. One is for the government of the Federal Republic of Germany, and the other contract for the administration of the United Germany And I went to see Mr Scholtz, together with Mr Schroeder, we walked through the doors, since for me because would not have been possible to enter just like that. So Schroeder played a very positive role in that event. We went to see Chancellor Scholtz. We put two contracts on the table, and Mr Habeck, the energy and economics minister from the Greens, was also sitting there and saw this as well. He always claimed that Russians switched off the gas. I said, well, we can switch it on ourselves. We want to be trusted to tell Russians that we preserve this project, this treaty. And so I put both treaties there at the table and said either you sign or I sign But if I sign, then you resign. And then, only 9 days later the Nord Stream 2 was bombed.
Goran Sumkoski: And now we’re coming to the key issue maybe of what we are discussing here. That’s the issue of institutions and legitimacy, and what we do outside of these institutions that do not represent the real voice and will of the sovereign nations anymore. And how we can through for example our Macedonian National Assembly, People’s Assembly and your German Constitutional Congress and other institutions that represent millions of people who have gone to the streets to protest the system that does not allow formulation of such indigenous will into real political power through the corrupt institutions. How do we bring these issues, that are of essential interest for our nations, to the core in the institutions? And how do we put pressure on the institutions to act according to the will of our sovereign nations? And if they don’t, how do we, outside of the formal institutions, create platforms that will channel this will, directly to the institutions of the new multipolar world? I know that there are wonderful people, parties and movements throughout Europe that are fighting for sovereignty, but they are never allowed to get the real power. The examples that we saw are Salvini in Italy, Le Pen in France, Alternative for Deutschland, Sara Wagenknecht in your country, other parties that are not allowed to be part of the mainstream, not let alone get the power. So what do you think? Whether there is a potential for us to work within the institutions or outside of the institutions to solve this crucial issue of the return and the need for return of sovereignty of our nation states.
Ralph T. Niemeyer: Yes, I see a great chance, and this is also due to the second presidential term by President Trump because he is not an isolationist, he is internationalist, but he is questioning whether the United States would be in gain or will cost them a lot of money. On the other hand, or to bring some compromise on his part, we can probably with him find a better way to say, you know, to remain friends, but that we don’t want next wars in Afghanistan or what is happening in Syria, Ukraine, to be conducted from our territory. So we can talk to him probably, since he is rather peaceful in general in that sense that he in his first term would not start new wars and tried to close some of them in respect to Afghanistan or he managed a bit in that sense. So I think we can have that chat that the European nations for once live under their own dominance and can now be good partners to the United States. But it will not be instantly, and we have to put more focus and more interest on the economic issues.
So I mean, I should join BRICS because we see in 2023, we see our export to China has decreased and our overall export market has decreased. The trade balances have shifted, and this is the real statement about the phenomenal pace of change in the new world order that we want to build, instead of the neocolonial system that ties the world to the Americans and Western Europe. So I assume that the BRICS and its new world order, is going to be beneficial for all, the countries won’t depend on the West in that sense. We should have cooperation between permanent republican states, that’s what we should aim at.
Well, I as I said, believe that once people aware of it and you saw it now just at this climate conference they had. Obviously even the poorer nations are now suddenly waking up to it, where they say, it’s not a fair deal, and we’ll continue to oppose, and they are opposing it. Hence they walked out from the final meeting. So they couldn’t reach any agreement, because they are aware and they’re opposing the idea of this carbon trade or the emission trade concept and bonds, which is just a neocolonial way to dominate countries by capitalistic systems, that only favours the rich nations. And the rich nations want on that matter to use these carbon emission bonds trade, to keep the poorer nations deprived of further knowledge development, giving them a few months here, of course, to have their governments be corrupted, so that they agree to something, but yesterday that didn’t work. So we see that these nations are waking up, from Africa, to East Asia, and to South American countries. They’re making certain that the time was over when you can come and dictate us, after they reached their independence.
This followed 60 years of Neocolonialism that like the European partnership, this was the European partnership for Africa, and this was the new colonialism. And now, they see that with the BRICS they have the chance to represent themselves in the world and get a better deal, make new allies, and this was the case for India to a certain extent also for Russia. So this is exactly why I have my hope that the people are waking up, and more and more of the nations know this, and, of course it is now becoming a selfdriving force, because people wouldn’t fear asking from their leaders or to ouster Prime Ministers or to say, Mr Chancellor why don’t you say, or do this or do, that, you know, it just show how things have changed. We see the established party system does not do well anymore. We see new parties taking over issues now, that before usually were addressed by the Christian Conservatives or Social Democrats here or in Great Britain. That is not anymore, you know, and I think that each year they will do better and more by demanding that they have the true representation of their interests by their governments.
Goran Sumkoski: Thank you very much, Ralph, and to conclude. I hope to make this happen quicker so rather than later, because we live in really profound geostrategic changes in the world. These changes make our just and fair efforts and struggle possible. I think more possible than it was like 10 years ago. I hope that, as you said, that this we come together be able to represent our nations, sovereign nations, oppressed nations. And realise this idea and vision of Charles De Gaulle, Eurasia from Vladivostok to Lisbon for the benefits of all sovereign nations and that we will have a sovereign Germany without Ramstein, we will have Bondsteel removed from the Balkans and from near my Macedonia. That we will have Incirlik removed. And that we all live in welfare, friendship and cooperation.
Ralph T. Niemeyer: Thank you, all the best to all of you, especially in Macedonia.
Goran Sumkoski: Thank you.
https://vk.com/wall-210250040_9