Контра-хегемонијата на Балканот, Состојба и Насоки – Горан Шумкоски, Геополитика.Ру!
Сподели на социјалните платформи:

Македонија во центарот на новиот мултиполарен поредок во Светот и на Балканот – Контра-хегемонијата на Балканот ! Македонија  Горан Шумкоски   Геополитика.ру

 

За да развиеме стратегија и планови за контра-хегемонот на Балканот, да почнеме со дијагнозата. Тековната геополитичка состојба на Балканот има фрапантни паралели со времето од пред 150 години, кога големиот руски писател Достоевски пишуваше за балканските народи кои тогаш се обидува да се ослободат од Отоманската империја која како и денешниот глобален хегемон се соочуваше со колапс. Анализата на авторот не ја изгуби својата важност ни денес, и не представува пријатно читање за Балканците, бидејќи во овој стар текст тие препознаваат слично однесување на многу луѓе од својата околина. На пример: оние кои се длабоко заглавени во корумпираното мочуриште на глобалниот запад, но викаат каде е сега Русија да ни помогне, иако никој воопшто и не побарал помош од Русија. Според нив – и покрај тоа што никогаш порано тие не примале сериозно никаква евроазиска мисла – Русите, како претставници на поширокиот контра-хегемон, мора да дојдат без покана и со сила да ни помогнат, и тоа само кога ќе имаме егзистенцијален проблем, а потоа и штом ќе ни „помогнат“, мора мирно и брзо да си заминат, за да потоа истите тие да можат да ги обвинат за истата таа помош како окупатори и како и обично да продолжат со вродената навика да клечат и коленичат пред Западот. Зборовите на еден почитуван професор го сумираат ваквото однесување на сегашните балкански квази-суверенисти и квази-евроазијци: ајде да започнеме преговори со Евроазиската унија, не со цел за членство, туку со цел да ја разбудиме зависта на Европската унија, за самата ЕУ да не прими во членство побрзо!

Значи, сите овие балкански кауч-револуционери и борци за слобода на Фејсбук, Твитер, кои слушајќи ја Лејди Гага и пиејќи соја лате во кафуле, сакаат 18-годишни синооки руски војничиња да дојдат и да гинат за нашата слобода, за да можат потоа да ги исплукаат како на напаѓачи и окупатори, еве ги мислите на Достоевски од дневникот на писателот во 1877 година „За Русија нема цел повисока од ослободувањето и служењето на сите Словени, дури и ако тие ни заријат нож в грб. Русија нема, и никогаш немала, и ќе нема такви мразачи, завидливци, клеветници, па дури и отворени непријатели, како што се овие словенски племиња на Балканот, веднаш штом ќе ги ослободи. По ослободувањето, тие ќе започнат со својот нов живот, барајќи заштита и гаранции за нивната слобода во Европа, во Англија и Германија, и ќе го сторат тоа на таков начин што ќе побараат заштита од страшната Русија. Тие ќе започнат со тоа што внатре во себе, ако не и јавно, ќе се убедат себеси дека не и должат на Русија ни најмала благодарност. Ако нациите не живеат со највисоки, несебични идеали и повисоки цели за служење на човештвото, туку служат само на сопствените „интереси“, тогаш овие нации несомнено ќе пропаднат, ќе се вкочанат, ќе станат слаби и ќе изумрат. Сепак, нема повисоки цели од оние што Русија си ги поставува кога несебично им служи на сите Словени, и без од нив да бара благодарност“.

Така и денес, на Балканот нема официјална државна, институционална или организирана контра-хегемонија. Сите балкански држави, нивните влади, нивната опозиција и целата политичка елита, заедно со скоро сите академски и религиозни кругови, медиуми, уметност, музичка култура, се целосно западнизирани, глобализирани, корумпирани, купени и продадени од пипалата на Западната Длабока Држава во текот на изминатите 30 години.

Сепак, и што е уште поважно, иако ова погоре важи за елитите, луѓето во сите овие држави почнуваат да покажуваат многу поголемо прифаќање и топлина кон Евроазиската идеја. На Балканот, гледаме одраз на она што се случува во светот, а тоа е огромен пад на угледот и довербата во САД и НАТО. Неодамнешната анкета на Глобсек покажува дека почнувајќи со Македонија, каде 67% од населението, се чувствува поблиску до Русија преку словенското братство отколку до Западот, а потоа продолжувајќи во регионот со Бугарија, Србија и Црна Гора кои даваат слична поддршка на Русија. За импресивниот пад на довербата на глобалниот хегемон сведочи истражувањето спроведено претходно во 2018 година, што го покажува навидум неверојатниот факт дека граѓаните на 4 земји-членки на НАТО, Бугарија, Словенија, Грција и Турција, ќе ја изберат Русија за бранител во случај на војна, а не НАТО.

Како второ, Балканот не е регион со униформни национални, религиозни, геостратешки или политички состојби, многу помалку отколку, на пример, Кавказот, Балтикот или Централна Азија. Користејќи ја западната семантика, постојат Западен Балкан, кој го сочинуваат делови од поранешна Југославија, Македонија, Србија, Црна Гора и Босна и Херцеговина, главно словенски православни христијани и со векови дел од Отоманската империја. Повеќето браќа католички словени од поранешните југословенски републики Хрватска и Словенија, кои веќе се членки на ЕУ, се под влијание на нивната австро-унгарска историја, а во поновата историја, под влијание на Германија. Дури и Романија и Бугарија, како поранешни земји од Варшавскиот пакт, беа набрзина втерани во ЕУ, и како што се потврди, неколку генерации оставени од на Сорос од страна на корумпираните елити за да им всадат нешто што сега се покажа како лажни западни вредности, имаа разорни последици за суверената идеја. Потоа, тука е вечно прозападната, купена и продадена православна Грција, во која последната надеж за институционално раскинување со Западот ја разби Сириза кога кротко се предаде и продаде на Запад, со што Грција стана вечен роб на западните банкари. Вестернизацијата на Грција не може да се искорени, затоа што тие се држат до неа како за својот драг живот поради својата лажна историја, измислена од германски језуити и англосаксонски историчари во 17 век на анти-словенска основа, лага што за жал е преовладувачка парадигма и во современите руски историски и образовни кругови, и покрај борбата на историчарите како Савелев, Класен, Левишев, Ломоносов и други, кои жестоко се бореа против лажниот нормански историски и идеолошки наратив. Обновениот интерес во нивната борба за напуштање на лагата на Баер, Шлецер и Милер – Норманскиот наратив за руската историја на штета на вистинските словенски корени на руската државност, основан од династијата Рурик, потомци на Александар Велики и македонското племе Бодричи, дава добар пример и основа за создавање на модерна Евроазиска унија. И, конечно, сегашните најдобри вазали на интересите на САД на Балканот, претежно муслиманска Албанија и соседната непризнаена американска воена база со име Косово, кои беа најдобрите вазали на османлиската моќ во минатото, привремено преминувајќи во сојуз со СССР и Кина, за потоа да се свртат како и секогаш таму каде што во моментот е топузот и силата, кон САД.

Следствено, иако постојат некои заеднички балкански карактеристики каде борбата против глобалниот хегемон е слична, остатокот зависи од специфичните карактеристики на секоја од државите на Балканот. Заеднички карактеристики се дека народите се бунат против глобалниот хегемон на Балканот на хаотичен и неорганизиран начин, бидејќи, освен борбата против, нема посебна и доволна јасност за што се бориме. И со оглед на целосната тоталитарна диктатура и угнетување, има некои рани успеси. Алтернативите како што се Евроазиската идеја и Евроазиската унија, кои до пред само неколку години беа само маргинално второстепено прашање, добиваат сила и сериозен интерес кај народите, иако сè уште се далеку од да бидат конкретно формулирани или сметани како главни и основни опции.

Највлијателни играчи на глобалниот хегемон среде локалните корумпирани елити на Балканот  се САД со нивната воена база во Бондстил и политичкото влијание со виткање на рацете и со меката моќ преку корупција и уцени врз целото Балканско политичко устројство, медиуми, академија, религиозни инсититуции, НВО преку организации како што се УСАИД, Сорос, НЕД итн. Ова се дополнува со влијанието на меката моќ  на ЕУ доминирана од Германија со нејзиното економско влијание, и Турција од исток, според историски и религиозни причини, чие влијание Ердоган го рашири на Балканот во последните две децении. Главните играчи на контра-хегемонот, Русија и Кина, се само номинално присутни, и повеќе како плашила отколку со вистинско политичко, економско или воено влијание.

Сепак, семето за алтернативна идеологија на онаа на глобалниот хегемон, иако се уште не со практични и ефективни платформи, се внедрени во срцата и умот на Балканските народи, и со оглед на целосно завземениот, контролиран и киднапиран политички, медиумски и социјален простор, ова е е сериозен почетен успех. Нормално, овие рани успеси се најзабележителни во слуачите на најголемите жртви на војните и угнетувањето организирано од Западот, како Македонија, со насилната промена на името, Србија, која беше бомбардирана од “пријателските” бомби на НАТО, и Босна и Херцеговина која беше разрушена од граѓанската војна која западот ја инцира таму. Во овие земји имаше и до сега се оддржуваат масовни протести на населението и се креваат иницијативата за создавање на Национални Собранија како во Македонија (Народно собрание), во Србија (Народна Скупштина), проследено со слични иницијативи и масовни движења во Бугарија и Црна Гора.

Расте и бројот на алтернативните антиглобалистички медиуми и платформи, кои промовираат и шират факти за антихуманите, тоталитарните експлоататорски активности на глобалниот хегемон и неговиот очигледен пораз во битката за душата и иднината на човештвото. Исто така, сè повеќе интелектуалци разбираат дека стариот систем е во распаѓање, иако се сеуште доволно исплашени за јавно да застанат на страната на контра-хегемонот.

И во овој одлучувачки момент во борбата против глобалниот хегемон, токму практичното спроведување, охрабрување, култивирање и насочување на овие рани успеси и суверена визија за иднината во зрела и организирана сила е најитната задача со која се соочуваат контра-хегемоните на Балканот. Ова ќе мора да се случи со организирање и обединување на постојните мали движења на отпорот во масовни национални движења далеку од сегашниот политички естаблишмент и алтернативни партии, кои или се инфилтрирани од западните служби, или стерилизирани со всадување на нивни агенти саботери или со едноставно неспособни луѓе со цел да ги направат неефикасни. И, многу од нив се користат како сигурносен вентил и корисни идиоти за напразно да го издишуваат силниот народен гнев со многу мало реално влијание или ефект, а со тоа дополнително да ја намалат надежта за вистински мирни политички промени.

Во моментов, една работа е позната. Надворешната помош од државите знаменосци на контра-хегемонот на светската сцена нема да дојде, бидејќи, и покрај нивниот зголемен интерес и површно учество, тие демонстрираа недостаток на апетит и волја за подлабоко или директно политичко учество во регионот. Таква поддршка е потребна бидејќи на крајот на краиштата, таквото учество преку поголема јавна и официјална поддршка ќе даде значителен поттик за борбата против глобалниот хегемон на Балканот. Русија ионака е веќе обвинета и во секој случај секогаш ќе биде обвинувана за мешање, и затоа нема дополнителен репутационен ризик кој сè уште не се појавил и не бил фактуриран и вкнижен. Згора на тоа, иако руската дипломатија со право се смета за врвна класа ширум светот, таа е многу помалку ефикасна на Балканот од едни или други причина, можеби поради фактот што регионот се смета дека е далечното странство и, според тоа, помалку важен од регионите кои се сметаат за блиското странство, како што се Балтикот или Централна Азија. За многумина, ова може да биде изненадување, но многу од локалните вработени во руските амбасади и културни центри на Балканот се личности со јавни и потврдени врски со Сорос, што не само што го шокира локалното население, туку и го поткопува угледот на контра-хегемонот.

Врските меѓу многу блиските земји и народи на Балканот и Русија се вештачки прекинати низ вековите и време е да се воспостават овие традиционални историски врски во економијата, инфраструктурата, одбраната и што е уште поважно, во културата, историјата и јазикот. И во ова Русија сè уште ќе биде далеку зад Турција, кој отворено работи на повторно воспоставување на своите слични врски што беа прекинати со поразот и повлекувањето на Отоманската империја од регионот пред повеќе од еден век. Влијанието на Кина на Балканот е од економска природа со својата иницијатива за појас и пат во инфраструктурни проекти и во извоз на своето производство, што наскоро може да го ефектуира во политички и стратешки капитал на Пекинг. Со цел овие глобални и регионални контра-хегемонистички држави да успеат во бробата против глобалниот хегемон, создавањето на барем еден успешен случај на случај за просперитетна контрахегемонска држава на која тие и помогнаа, ќе има голем демонстративен ефект врз останатите држави, така што домината ќе започнат брзо да паѓаат и да се вклопуваат околу евроазиската идеја.

Сепак, сè додека ситуацијата со отсуството на поддршка на државно ниво на балканскиот хегемон не се промени на подобро, помошта на не-државните актери во Балканската борба против хегемонот ќе биде од витално значење во смисла на вмрежување, споделување, учење, охрабрување и заедничка работа за обликување на иднината на светот и Балканот. Во пракса, не-државните контра-хегемони мора да создадат мрежа на експерти од државите знаменосци на контра-хегемонот, кои се подготвени да бидат присутни на алтернативни медиуми и едукативни платформи на Балканот и низ целиот свет. Таков израз на поширока и веродостојна аналитичка, идеолошка, далекувидна, стратешка и оперативната содржина дополнително ќе ги шири контра-хегемонистичките идеи во земјите од Балканот и ќе ги инспирира и увери народите дека постои вистинска алтернатива на сегашниот глобален хегемон. Проширување на врските внатре во рамките на масовните движења во земјите од Балканот и нивно поврзување со клучните алтернативни движења, интелектуалци и индивидуи кои го обликуваат јавното мислење на глобалниот контра-хегемон, ќе им даде таква доверба и веродостојност на балканските контра-хегемони меѓу нивните народи.

Контра-хегемонијата ќе се интензивира, постојано и смело промовирајќи алтернативна суверена визија за иднината преку: 1) самоделски направени алтернативни медиуми, еквивалентни на Интернет Самиздат во балканските земји, кои го разбудија јавното мислење и го посеаја семето на потенцијална алтернатива и ја вметнаа на главната сцена на политичкиот живот; 2) преку нови и достојни на доверба професионални образовни платформи за понатамошна едукација на јавноста и обезбедување содржина, визија, стратегии и планови за носителите на контра-хегемонистичка идеологија и борба, што е од најголемо значење за создавањето алтернативи на сегашното угнетување, кои ќе бидат сфатени и примени како кредибилни и кои заслужуваат доверба кај своите балкански народи, и 3) организирање на контра-хегемонот на терен со создавање оперативни сили преку мали неформални и формални организации на локално ниво, а потоа нивно обединување во масовни национални движења околу идеологијата, стратегијата и оперативните планови на контра-хегемонот. Ова се областите каде што на контра-хегемоните на Балканот им предстои голема работа.

Конечно, преминувајќи зад општите и заеднички линии на дејствување на балканскиот контра-хегемон и истражувајќи подлабоко во нивните разлики и особености, важно е да се напомене дека балканските народи имаат дополнителни пречки што треба да се надминат во нивната борба против глобалниот хегемон, а тоа е нивното неединство, и треба да се најдат начини да се надмине овој проблем. На пример, не може да има единствена регионална идеја, стратегија и планови за спротивставување на хегемонот на Балканот, освен директното учество на секоја нација во пошироката Евроазиска визија. Следствено, идеите за заживување на Југославија или нејзината скратена верзија Б4 немаат широко распространета поддршка и признавање, се мртви уште во почеток.

Најголем потенцијал за обединување ќе има вистинска и проширена евроазиска идеја и директно учество во неа на балканските држави. Таквата поширока евроазиска идеја ќе ги обедини и зајакне балканските контра-хегемони и ќе ги направи отворени за меѓусебна соработка. Само таква широка визија и сојуз дефиниран со визијата на францускиот претседател Де Гол за Евроазија од Лисабон до Владивосток ќе овозможи да се надминат внатрешните поделби и некомпатибилноста на поделените балкански држави. Ова ќе го реши проблемот на неединство меѓу словенските католици Хрватска и Словенија, од една страна, Македонија, Србија, Црна Гора, Босна и Херцеговина како претежно словенски православни христијани, од друга страна. Истата поширока евроазиска идеја ќе биде прифатлива и за народите на поранешните руски партнери на Бугарија и Романија и ќе ги намали до нивните реални размери сегашните главни вазали на САД на Балканот, Грција и Албанија.

Контра-хегемонијата во балканските држави, како и многу пати во минатото и низ историјата, поради тоа што малку можат да сторат за да влијаат на глобалните геополитички поместувања, ќе се борат за да растат, да се омасовуваат и да го интензивираат отпорот против глобалниот хегемон околу идеологијата, визијата, стратегијата и оперативните планови за блескавиот просперитетен слободен град на ридот, борејќи се како Давид против Голијат против глобалниот хегемон и да го подготвуваат својот народ за кога ќе дојде вистинското време за конечната победа.

Кликни и погледај го видеото за светската и Македонската образовна платформа за внедрување обучување на  суверенистички народи за спроведување на Суверенистичката Државна Доктрина.

 

 

Контрахегемонија – Потреба за Обединувачка Идеологија, Знаме и Визија за Блескавиот Слободен Просперитетен Град на Ридот!

 

Ви се Допадна Написот? Сподели ја Веста! Крши ја Цензурата и Осенчувањето на Глобалофашистичките ЦИАшки Социјални Мрежи, Запиши се на Мобилен на t.me/kolozeginfo Телеграм Групата, на слободните мрежи ГАБ и ВКонтакте (Еквиваленти на Фејсбук), на Рамбл и Битчут (еквиваленти на Јутјтуб) наскоро на Парлер (Еквивалент на Твитер) или преку мејл (подолу) и Добивај Директно Коложег.Инфо!

Остави коментар