Написот за насоките на борбата на светските слободолјубивите народи против глобалниот хегемон: Контрахегемонија – потреба за обединувачка идеологија, знаме и прекрасната слика на слободниот блескав просперитетен град на ридот – од авторот Горан Шумкоски е објавен на англиски во повеќе водечки светски суверенистички медиуми и преведен на Македонски јазик за Коложег.Инфо.
Скинатото знаме и изгубениот легитимитет на лажните глобалисти
Глобалниот хегемон веќе изгуби и е поразен економски, воено, политички и што е најважно, ги изгуби моралниот и идеолошкиот фундамент и со тоа својот легитимитет што до неодамна им го даваа суверените народи нации во сите агли на глобалниот Запад , Исток и Југ.
Вредностите на демократијата, човековите права, слободата на говорот и сл., кои до само пред една или две децении се изговараа со скоро религиозен жар и врз кои глобалниот хегемон ја изгради својата еднополарна империја, сега лежат во трње и во калта, за секој граѓанин на светот да ги види за она што тие навистина секогаши биле, само празни фрази зад неморалниот, брутален, експлоататорски и убиствен глобален систем без други вредности освен профит за нејзините елити. Народите низ целиот свет, исто така, препознаа на тежок начин и врз својата сопствена кожа, дека истите корумпирани и експлоататорски системи се реплицираа на нивоата на државите, кои им беа дадени како лична сопственост на локалните нерепрезентативни миро-помазани елити и марионети преку корупција, преземање на слободни медиуми, замолчување на несогласувањето, украдени избори, и според тоа, без согласност и мандат од суверенот, народите на овие држави.
Иако е многу разбирливо дека природата на неприкосновениот победнички моќен глобален хегемон се чувствува дека може да ги испрати во пеколот сите финости и ситни детали како што се фер избори, слобода на говор, национален идентитет, традиционални вредности и начини на живот, кога тие можат да протуркаат што и да се сакаат, на глобално ниво и во секоја нација со која тие владеат, токму ароганцијата со која низ историјата се однесуваат ваквите хегемони покажувајќи ја својата исклученост од реалноста, е нивната пропаст.
И, она што го изгубија во таа манијакална слепа трка за се поголема моќ и контрола, беше многу поскапоцено и поважно од кое било каква кратковремена корист од набрзина протуркани решенија, тие ја изгубија најважната работа, легитимноста и со тоа и правото да управуваат и согласноста на управуваните.
И токму легитимитетот е од најголема важност за управувањето и на државно ниво и на ниво на глобалните институции, осигурувајќи се дека мандатот за управување е даден од управуваните, и уште поважно, создавајќи погодна средина за управување преку повеќе доброволно и помалку принудно спроведување, намалувајќи ги трансакциските трошоци, со што легитимните системи се возможни, прифатливи и поефикасни.
Глобалниот хегемон континуирано ја ослабуваше улогата на државите во глобалниот неолиберален поредок воведувајќи разни децентрализирани и децентрирани локални, регионални и глобални системи на управување. Оваа де-државизација е обележана со одземање на овластувањата и мандатот на државите да ги регулираат сопствените дела преку аутсорсинг на мандатот до неизбрани меѓународни или квази-домашни тела. Каде ги гледаме елементите на овој процес во последните децении? Во независните централни банки, независните регулаторни агенции, невладините организации или третиот сектор, професионални мрежи, сите дизајнирани да ги ослабат и маргинализираат државите, кои од Аристотел до денес се единствените признати нивоа на кои народите можат легитимно да се самоорганизираат и да управуваат со сопствените дела и начини на живот.
Начините на кои глобалниот хегемон ги достигнува овие нивоа на де-државизација се токму индикаторите за тоа каде контра-хегемонската стратегија и оперативните планови треба да се фокусираат. И ова се точно влезните точки за контра хегемонот за градење: 1) визија, 2) стратегија и 3) оперативни планови.
На контра-хегемонот му треба, не унифицирана и пропишана визија (идеологија) што е спротивно на суштината на потребата секоја национална држава да ги организира своите работи и начини на живот, туку му се потребни обединувачки принципи за самоорганизирање на нации засновани врз нивните морални, човечки, природни и божји закони и традиции, за ваквите слободни суверени народи потоа заедно да го градат новиот правичен, одржлив и вистински глобализам. Да се дава пропишан рецепт ќе биде во спротивност со суштината на борбата против хегемонот и пропишаниот тоталитаризам на лажните глобалисти кои го напаѓаат самото постоење на националната држава како единствен признат извор на легитимитет, и каде заедниците, народите можат самостојно да се организираат и да ја задоволуваат нивна човечка потреба и потрага во тоа како да управуваат со сопствените работи и начини на живот.
Визија и новото знаме на блескавиот просперитетен град на ридот – суверенизмот на суверените.
Додека глобалниот хегемон паѓа, она што му треба на контрахегемонот е да ги дестилира својата идеологија и принципи во 1) визија, 2) стратегија и 3) операционализација на новиот фер и легитимен систем на глобално и државно ниво што ќе го замени, нешто што сега очигледно недостасува. Што ќе ги замени сегашните глобални хегемони и локалните елити и нивните мрежи? Замислете глобалниот хегемон да колабира уште утре поради сопствените внатрешни противречности, треба да постојат изградени теоретски и идеолошки платформи, заедно со стратегијата и оперативните планови за борба против глобалниот хегемон, за контра-хегемонот да може веднаш да одговори на обврските и да го гради тој храбар нов свет од првиот ден.
Човечката природа, и со право, советува претпазливост кај мнозинството народи, затоа што дека војната, гладот, сиромаштијата, невработеноста и потенцијалната неможност да ги прехранат своите семејства, се клучни прашања за поголемиот дел од населението во многу држави и глобалниот хегемон жестоко го злоушотребува ова со понатамошно и засилено кревање страв и во основа, отворено тврдење дека да се биде роб или слуга е подобро отколку да се биде мртов или затворен.
Ова е местото каде што контра-хегемонот треба да излезе идеолошки со стрелање од сите оружја, прво со сликање на неговата визија за прекрасен просперитетен слободен правичен и среќен свет што доаѓа. На мнозинството од населението треба да им се даде не само слика и ветување за вечна борба и страдање против глобалниот хегемон, туку и визија за светот каде што тие можат да живеат достоинствен живот што ќе биде во согласност со човечките аспирации за слобода, правичност и правда, но во исто време ќе биде економски попросперитетен од сегашниот. Поконкретно, дојде време да се биде не само против нешто – сегашниот лажен глобализам во корист на малкумина и на штета на сите нас – туку и да бидеме за нешто – реалниот глобализам на слободните суверени нации, со правичен глобален и државно ниво економски, социјален и политички систем, каде никој не е оставен сам на себе, втемелен во законите на човештвото, природата и Бог.
Додека сегашната критика на глобалниот хегемон успеа да ги уништи моралните и идеолошките основи на лажните глобалисти на глобалниот хегемон во смисла на „Зошто“ е лошо и зошто ќе заврши, се уште не е доволно во „Што“ треба да биде сработено и што треба да дојде на негово место, и во „Како“ до тоа ќе се дојде и како тоа ќе се спроведе во пракса. Една од причините за неуспешно операционализирање на комунистичката идеја беше дека марксизмот главно беше критика на капитализмот, а не нацрт, стратегија и план за што треба да се направи и како да се спроведе комунизмот. Контра-хегемонскиот свет се соочува со слична празнина во “Што”и “Kако”.
Додека теоретските основи за критиката на глобалниот хегемон постојат, обезбедени од Александар Дугин (Четвртата политичка теорија), Леонид Савин (Ордо Плуриверсалис) на Исток и Стив Банон, Нил Хоу, Вилијам Строс (Четвртата теорија на вртење) и други на Запад, потребно е да се дојде до договорен сет на обединувачки принципи кои веќе се појавуваат, и кои се признати како такви од нациите. И додека тоталитарната глобална диктатура е обврзана од својата тоталитарна природа да биде пропишана во детални ситници, контра-хегемонот во својата борба за слобода на нациите не може ниту да биде, ниту треба да биде, бидејќи тоа би ги поразило сопствените принципи и тврдењата за слобода за само-организирање на народите. Контра-хегемонот исто така не пропишува во каква политичка форма – од кралство до република или демократија или нешто друго – секоја суверена нација ќе одлучи да се организира, туку само прокламираните принципи на еднаквост, човечки, морален, правичен социјален и економски развој со ниеден човек оставен сам на себе. Овие никулци на обединувачки принципи на Новиот Слободен и Правичен Свет, се чини дека се: традиционалните човечки, природни, морални вредности, кои го дефинираат човештвото и кои ќе светат блескаво за разлика од сегашните безбожни, роботски, празни животи лишени од каква било слобода, разновидност, човечност, традиции и морални вредности.
Оттука, првиот фокус на контра-хегемонот треба да биде насочен кон одземање на глобалниот хегемон на узурпираниот монопол врз термините „глобалист“ и „глобализам“ и идеолошки и семантички, продолжувајќи со разобличувањето на сегашниот глобален хегемон како лажен пророк на глобализмот, кој додека проповеда лажна разновидност – практикува униформност, и додека проповеда лажна слобода и мир – практикува ропство и осиромашување на народите и поединците, иницирајќи бескрајни криминални војни, имајќи крв на милиони невини луѓе на своите раце.
Вистински глобалисти сме Ние, контра-хегемонот, кои го промовираме храбриот нов свет на слобода, разновидност, кој го слави и го цени и го практикува богатството и разновидноста на природата и човештвото, културите и нациите, кои треба да цветаат според нивните сопствени начини на самоорганизирани општества, како што е опишано од Аристотел, идеологот на македонското кралство на Александар Велики, што во суштина и со помали модификации ја претставува и современата модерна држава – истата онаа која постојано ја уништуваат лажните глобалисти. И токму овие суверени, просперитетни и слободни нации ќе го градат храбриот нов свет и глобалните институции – бидејќи глобализацијата ќе се случи – но само на начин на кој слободните и суверени нации ќе се согласат и ќе одлучат.
Контра-хегемонот, исто така, не може едноставно да ја гради својата борба единствено врз сликата за враќање на старите добри пред-глобални хегемонски времиња, бидејќи веќе нема врз што да се врати, а мнозинството луѓе ќе го сфатат ова како невозможно и нереално заради невидениот технолошки и информативен напредок, и како празна носталгија за старите добри времиња. Слично на тоа, контра-хегемонот не може да ја гради својата идеологија и визија врз веќе непостоечката и лажна парадигма на левица-десница, бидејќи тие беа споени во едно со актот на Трет Пат на Блер-Клинтон и кооптирани да функционираат само во тесните периметри на глобализмот, и да служат како политички театар за одржување на лажната слика за избори и демократија. Контра-хегемонот расте и се засилува токму заради глобалните хегемонски напади врз обете, врз идеолошкиот центар на поранешната десница – нации, традиции и морал, а исто така и врз поранешната лева идеологија – правичноста еднаквоста итн. Контрахемонот е „по-десно“ во заштитата на традициите, нациите и слободите отколку стариот и сегашниот „десен“ и е повеќе „лев“ во обезбедувањето социјален и правичен достоинствен живот отколку старата и сегашната „левица“.
Изгубениот легитимитет на глобалниот хегемон може да се обнови само почнувајќи од нултата точка – семејството, заедницата, преку политиката и нацијата, завршувајќи со целокупната глобална заедница, операционализирајќи ги на единствениот можен начин – во самиот извор каде легитимитетот може да постои само – а тоа се националните држави дефинирани со заеднички вредности, култура, јазик и идентитет.
За да се постигне ова, контра-хегемонот треба да ја дестилира својата визија и идеологија во мал број на цели и нивните репрезентативни симболи, што ќе бидат позитивни, лесно препознатливи и разбирливи за народите и кои веднаш ќе им ја донесе во умот и срцето посакуваната слика за прекрасниот блескав просперитетен град на ридот што го носи контра-хегемонот. Тековниот доминантен симбол и последователната семантика на контра-хегемонот кај угнетените народи во светот се изнедрува како суверенизам, кој е над старата лева-десна борба во рамките на глобалниот хегемон, бидејќи ги вклучува идеолошките цели на обете и ја доловува потребата и желбата на луѓето за враќање на своите самоорганизирачки права во рамките на државата-нација.
Стратегија и операционализација на планот за блескавиот град на ридот
Не само областите, туку и методите што ги користи глобалниот хегемон за постигнување на овие сегашни нивоа на де-државизација се токму индикаторите и влезните точки каде стратегијата и оперативните планови на контрагегемонот треба да се фокусираат во откривањето, засрамањувањето и демонтирањето на глобалниот хегемон и неговите корумпирани пипала на државно ниво, едуцирајќи и сензибилирајќи ја јавноста за контра-хегемонските алтернативи и што е најважно, создавање на вакви веродостојни идеолошки, стратешки и оперативни алтернативи.
Кои се овие области што го крепат и одржуваат сегашниот глобален хегемон: 1) Глобалниот финансиски систем од кој имаат корист само елитите на неколку нации кои го оданочуваат остатокот од светот преку своите валути. Само тие можат да испечатат пари и долгови од воздух, никој друг не може да печати, сите други држави се финансиски вазали на американскиот долар. 2) Финансирање на корумпирани влади, НВО, и други организации кои го промовираат и бранат глобалниот хегемон на штета на благосостојбата на сопствените народи. 3) Професионални мрежи кои ја им ја сервираат глобалната агенда на сопствените народи како единствена алтернатива, со што ги продаваат на корумпираните елити. 3) Економските и трговски текови кои се наштимани во корист на транснационалните корпорации, глобалниот хегемон и нивните локални марионетски елити ширум светот. 4) Перцепираната воена моќ и подготвеност да ја користи против неистомислените суверени нации. 5) Мрежа на локални корумпирани шпиони, службеници на разузнавачките служби на западната Длабока држава. 6) Корумпирани глобални и локални медиуми кои туркаат 24/7 пропаганда и лажни вести за глобалниот хегемон. 7) Академијата, тинк-тенкови, кои се исполитизирани и произведуваат „научна“ поддршка за какви било кампањи што му се потребни на глобалниот хегемон. И, што е најважно, тоа треба да започне со де-монополизација на глобалната хегемонска узурпација на семантиката на поимите: глобалисти и глобализам, бидејќи тие не се тоа, туку работат само во корист на 0,00001% од елитите, а не за глобалното добро.
Што треба да содржи таквата стратегија и оперативен план на глобално ниво? На пример, што ќе го замени сегашниот нефункционален ООН и како ќе се решаваат соседските спорови? Дали НДБ или АИИБ ќе ги заменат Светската банка и ММФ или ќе има целосен ремонт на системот и глобално контролираната експлоататорска валута на западниот систем ќе се замени со систем на правично меѓународно валоризирање и размена на валутите? Како ќе функционираат економските врски што допвра треба да се создадат меѓу суверените нации кои претходно не тргувале или инвестирале едни во други во суштински размери? Карактеристиките на овие одговори се нешто што народите го очекуваат од водечките земји на контра-хегемонот, покрај нивната критика за глобалниот хегемон.
Кој ќе ги развива идеологијата и принципите во стратегија и оперативен план на државно ниво и во име на контра-хегемонот? Тоа ќе биде мрежа на државни и недржавни актери кои се спротивставуваат на хегемонот. И додека има некои рудиментирани почетоци, оваа мрежа е далеку од тоа дека е воспоставена, а камоли да биде применлива и ефикасна, и треба да биде постојан и итен фокус на контра-хегемонот. Создавањето ефикасна и ефективна мрежа ќе помогне во унапредувањето на визијата на контра-хегемонот и ќе им помогне на локалните контра-хегемони да споделат информации, искуство, знаење во развивање и спроведување на стратешките и оперативните планови на визијата и идеологијата.
Постојат два вида нации каде контра-хегемонот се бори против глобалниот хегемон, оние со суверени влади (Унгарија, Полска, Кина, Русија, Венецуела, итн.) и други управувани од корумпирани нелегитимни влади инсталирани од глобалниот хегемон преку државни удари, обоени револуции, украдени избори (Украина, Македонија, Италија, Боливија, итн).
Оттука, борбата против глобалниот хегемон се разликува во обете групи на овие нации. Оние кои се борат за зачувување на нејзиниот суверенитет и со тоа придонесуваат кон мултиполарниот поредок, и оние другите кои се борат против нивните инсталирани домашни репресивни нелегитимни режими. Оние кои се борат за враќање на својата слобода треба да ја операционализираат својата стратегија, визија и оперативен план во кредибилни платформи за новото фер општество што ќе дојде. Овие веродостојни национални платформи на прекрасните сјајни градови на ридот, треба да бидат информирани од потребата за самоорганизирано општество и држави што ќе ги градиме, но и информирано од карактеристиките на новиот фер и праведен меѓународен поредок што доаѓа.
Знаменосците на Контра-хегемонот
Нациите што ја водат оваа битка на глобално ниво се речиси универзално признати како Русија и Кина на глобално ниво, Иран, Турција и други на регионално. И во отсуство на таква унифицирана контра-хегемонска визија или идеологија, гледаме персонификација на контра-хегемонските симболи не со идеологија, туку со личности како Путин на пример, кој иако многу руски патриоти го сметаат за недоволно патриотски и решителен, стана симбол на контра-хегемонот кај многу нации од Балканот, арапскиот свет, а исто така и во многу ЕУ земји и меѓу американските патриоти. Слична персонификација на контра-хегемонот во самите западни нации се гледа во растот и популарноста на Трамп во САД, Фараж кој речиси самостојно го донесе Брегзитот во Велика Британија, што покажува слична жед за слобода и во угнетените западни нации, но исто така ја открива и опасноста од персонифицирана борба без идеологија, еднаш кога овие симболи ќе исчезнат од политичката сцена.
Обезбедувањето само обична морална, политичка поддршка од страна на овие знаменосци на контра-хегемонијата е од врвна важност за нациите што се борат за слобода против глобалниот хегемон. Борбата против глобалниот хегемон за прашања како што е несогласувањето и прифаќањето со нејзината, на пример, присилна промена на името на Македонија од страна на нејзината нелегитимна западна марионетска влада, далеку би придонесло во охрабрувањето на другите нации да се спротивстават на глобалниот хегемон. Моментално, знаменосците на мултиполарните и регионалните сили кротко се согласија и го легитимираа криминалноиот обид за искоренување на една нацијата од страна на глобалистите, оправдувајќи се со „не мешање“ во внатрешните работи на другите нации, што во принцип е благородно и прифатливо.
Но, моралната и политичката поддршка на нациите нападнати од глобалниот хегемон не е мешање во нивните сопствени работи, туку прикажување пред светот на она што е исправно и она што е погрешно, создавајќи силен пример за тоа што ќе им донесе на сите нации тој убав нов свет. Поддршка на контра-хегемонистички сили во земји што ги водат нелегитимни инсталирани марионети на глобалисти преку државни удари, обоени револуции и фалсификување избори и народна волја (Украина, Македонија, Италија, Боливија, итн.) и поддршка на суверените патриотски влади каде што се нападнати , Унгарија, Венецуела, Белорусија, итн.) во Европа, Азија, Африка, Америка – ова се црвените линии што државните мултиполарни сили на контра-хегемонот треба да ги бранат на секој агол на Земјата, наместо да се борат против нив подоцна на своите грраници или во рамките на нив.
Со цел овие глобални и регионални државни контра-хегемони да успеат во бробата против глобалниот хегемон, создавање на еден успешен пример и случај на просперитетна контрахегемонска држава на која тие и помогнале мирно и политички, ќе има голем демонстративен ефект кај останатите слободолјубиви нации кои се борат против глобалниот хегемон. Сепак, и бидејќи знаменосците на контра-хегемонијата сè уште не се подготвени целосно да се вклучат, меѓународното организирање и вмрежување треба да започне од недржавните актери сè додека државните актери не се почуствуваат готови да се приклучат во некој момент во иднина.
Контра-хегемонијата на ниво на државите
Народите угнетени од глобалниот хегемон се самоорганизираат во исклучително тешки услови на окупација и диктатура. Тие тоа го прават со формирање на национални движења, организации, организирање протести и маргинални политички партии кои немаат пристап до ресурси или медиуми.
Тие организираат и алтернативни медиуми кои исто така често се отстрануваат, цензурираат или се забрануваат од властите и глобалистичките социјални мрежи. Се градат образовни платформи за едукација на нови интелектуални и административни елити достапни за пошироката јавност и идните национални лидери, економски, трговски службеници, државници, кои ќе бидат подготвени да ја водат земјата и нацијата во сите различни области, како што се економијата, трговијата, политички систем, дипломатија, бизнис, земјоделство, здравствена заштита, образование, социјален развој, јавна администрација, итн.
Друг клучен фокус на контра-хегемонот е организирање на теренот со создавање мали неформални и формални организации на грасрут локално ниво што ќе треба да се круниса со нивно последователно обединување во национални движења околу идеологијата, стратегија и оперативни планови на контра-хегемон.
Тие почнуваат да се организираат во просветлување на своите народи не само за тоа колку е лош сегашниот глобален хегемон, туку и за тоа за “што” се бориме и “како” ќе го достигнеме, и кои се алатките, инструментите и процесите за да си ги повратат своите национални и човечки слободи. Работата треба да биде насочена кон организирање, просветлување, едукација на народот и давање лични примери кои покажуваат како да се разбие стравот и де-мистифицирање на „семоќниот“ глобален хегемон откривајќи го и разголувајќи го за она што навистина е, поразен, слаб тигар од хартија – и кон градење на новата визија, стратегии и планови за нивните просперитетни блескави слободни градови на ридот, и засадување на оваа визија во умот и срцето на секој граѓанин во секој град, населба и село во нашите земји и народи.
Контра-хегемонот ќе се зајакне преку постојано промовирање на алтернативната суверена визија за иднината 1) од страна на самоделните алтернативни медиуми еквивалентни на Интернет Самиздат во земјите каде што веќе го галванизираа јавното мислење и засадија семе на потенцијалната алтернатива; 2) создавање кредибилни политички, социјални и економски алтернативи на сегашното угнетување и поробување – што луѓето ќе ги видат и примат како такви, во секоја суверена нација – преку нови и професионални образовни платформи за просветлување на населението за содржината, визијата, стратегијата и плановите за носителите на контра-хегемонот, што е од најголема важност, и 3) организирање на контра-хегемонот на теренот преку воспоставување на мали локални неформални и формални организации и потоа нивно поврзување во национални движења околу идеологијата, стратегијата и оперативните планови на контра-хегемонот.
Контра-хегемонски мрежи
Сепак, она што недостасува во сегашната борба е нејзино одделување и отсуство на меѓународна мрежа и взаемна поддршка меѓу контра-хегемоните. Додека глобалниот хегемон ги има сите ресурси, финансирање, медиуми, невладини организации, професионални мрежи, корумпирани локални политичари, шпиони, судови, судии и полиција против угнетените народи,
контра-хегемонот нема ништо слично. Многу од контра-хегемоните се соочуваат со гонење и затвор, постојано малтретирање од страна на владата, медиумски напади, етикетирани како руски агенти. И бидејќи многумина од нив со чест и гордост ја носат лажната титула „руски агент“, глобалистичката тактика се смени и тие ги црнат со уште посмртоносно проклетство, дека се нивни сопствени агенти.
Постои итна потреба за воспоставување канали за комуникација помеѓу сите овие контра-хегемонски движења во угнетените нации и во сегашните слободни нации, нешто налик на Суверенистичката Интернационала. Моралната поддршка, размената на информации за заедничката борба, учењето едни од други и поддржувањето едни на други не само што ќе им дадат сила на националните движења, туку исто така ќе го зголемат кредибилитетот на контра-хегемонската идеологија и оперативните планови во очите на сопствените народи.
Во регионалните и меѓународните аспекти на активностите на контрагегемонот, недржавните актери на контра-хегемонот треба да создадат мрежа на експерти од земјите кои се борат под глобална окупација и од државите снаменосци на контра-хегемонот кои се подготвени да бидат присутни на алтернативните медиуми и образовните платформи во разни држави и на глобално ниво. Ваквото изразување и промоворањена поширока, поврзана и веродостојна аналитичка, идеолошка, визионерска, стратешка и оперативна содржина ќе помогне во понатамошно интегрирање на идеите и борбата на контра-хегемонот во своите нации и ќе ги инспирираат и уверат нивните народи дека навистина постои таква веродостојна алтернатива. Засилените врски во рамките на државите и нивните врски со клучните алтернативни движења и интелектуалците и креаторите на мислења на контра-хегемон низ светот, ќе му го дадат потребниот кредибилитет на контра-хегемонот меѓу сопствените народи. Ова се областите каде претстои работата за контра-хегемоните низ целиот свет.
Заклучок
Како заклучок, на контра-хегемонот му е потребно организирање околу идеологијата, знамето, визијата, развојот на стратегија и операционализирани национални платформи за прекрасниот блескав пропсепритетен слободен град на ридот во народите ширум светот. Едуцирањето, просветителството и обезбедувањето на визија, стратегија и оперативни планови за борба против глобалниот хегемон на домашно и светско ниво преку координирана светска мрежа ќе го олеснат и забрзаат уривањето на глобалниот хегемон и со тоа градењето на новиот свет на слободолјубивите суверени нации. Контра-хегемонот ќе победи, мирно или не, затоа што моралот, хуманоста и правдата се на наша страна, сепак, таквата домашна и глобална визија, стратешките и оперативните планови се неопходни не само за давање на дополнителен кредибилитет и легитимитет во очите на сопствените народи, туку ќе им овозможат на контра-хегемоните да бидат подготвени за обете можности, за долга генерациска борба, но исто така ќе ги направат подготвени уште утре да ја преземат својата историска обврска во случај на ненадеен и брз колапс на глобалниот хегемон.
Горан Шумкоски
Counterhegemony – The Need Operationalizing the Ideology into Strategy, Plans, Vision of the Beautiful Free Prosperous Shining Town on the Hill – Goran Sumkoski!
Counterhegemony – The Need for Operationalizing the Ideology into Strategy, Plans, Vision of the Beautiful Free Prosperous Shining Town on the Hill, from Kolozeg.org in English!
The Thorn Flag and the Lost legitimacy of the False Globalists
The global hegemon has already lost. It is defeated economically, militarily, politically, and most importantly, it has lost the moral and ideological high ground and with it its legitimacy bestowed to them by until recently willing and compliant sovereign nations in all corners of the global West, East and South.
The values of democracy, human rights, free speech etc, that until a decade or two ago were pronounced with an unquestionable and near-religious fervor, and on which the global hegemon built its unipolar empire, now lie thorn in the mud, for every citizen of the Earth to see them for what they have always really been, just empty phrases behind an immoral, brutal, exploitatory and murderous global system with no other values than the profit for its handful of the elites. The nations across the World learnt this hard way and on their own skins, with the very same corrupt and exploitatory systems being replicated in all nation-states that were given as personal fiefdom to the local unrepresentative anointed elites and puppets through corruption, take-over of free media, silencing dissent, stollen elections, hence, without the consent and mandate of the sovereigns, the people of these states.
While it is easy to understand that an unchallenged victorious mighty global hegemon felt that it can now send to hell all these fine and minute details such as fair elections, free speech, national identities, traditional values and ways of life, now when they can without resistance ram through whatever they want, globally and in every nation they rule. However, it is exactly the hubris with which such hegemons behave throughout history, showing their ever-increasing detachment from the reality, that is their own undoing.
And what they lost in that manic blind race for ever more power and control, was much more precious and important than any of their short time gains and quick-fix solutions, they lost the most important thing – the legitimacy – and with it the right to govern and the consent of the governed.
And it is exactly the legitimacy that is of the utmost importance for governance at both the state level and at the level of global institutions, ensuring that the mandate to govern is given by the governed, and more importantly, creating a conducive environment for enforcing the rules through more voluntary and less coercive enforcement, reducing transaction costs, thus making such systems not only legitimate and accepted but also more efficient and easier to govern.
The global hegemon has continuously weakened the role of the states in the global neoliberal order by introducing various decentralized and de-centered local, regional and global systems of governance. This de-statization is marked by stripping away the powers and mandates of states to regulate their own affairs by outsourcing them to unelected international or quasi-domestic bodies. Where do we see this process in the last decades? In the move from National Banks to independent Central Banks, creation of independent regulatory agencies, NGOs or the third sector, professional networks, etc. All these were designed to sideline and weaken the states, that since Aristotel until today are the only recognized sources of legitimacy and levels of accountable governance where the nations can legitimately self-organize and manage their own affairs and ways of life.
The ways in which the global hegemon has achieved these levels of de-statization are precisely identifying the areas for action for the counter-hegemon’s strategy and operational plans. And they represent exactly the entry points for building the counter-hegemon’s 1) vision, 2) strategy and 3) operational plans.
The counter-hegemon needs unified vision (ideology) that is not prescriptive but governed by a number of unifying principles for self-organizing nations based on their moral, human, natural and godly laws and traditions, free sovereign nations that in turn will together build the new fair, real and just globalism. Being overtly prescriptive will be contrary to the essence of counter-hegemon struggle against the prescriptive totalitarianism of the false globalists that is attacking the very existence of the nation-state as the only recognized source of legitimacy where communities, nations, people can self-organize and satisfy their need and human pursuit to govern its own affairs and ways of life.
Vision and the New Flag of the Shining Prosperous City on the Hill – Sovereignism of the Sovereigns
While the global hegemon is falling, what the counter-hegemon needs is to distil its ideology and principles into a 1) vision, 2) strategy and 3) operationalization of the new fair and legitimate global and state-level system that will replace it, something that is now glaringly missing. What will replace the current global hegemon and local elites and their networks? Imagine the global hegemon collapses tomorrow due to its own internal contradictions, there should be existing theoretical and ideological platforms, coupled with strategy and operational plans for the counter-hegemon to be able to take over immediately and build that brave new world from the day one.
The human nature, and rightly so, advises caution among the majority of populations since the issues such as war, hunger, poverty, joblessness and potential inability to feed their families, are the key issues for the majority of ordinary people in most of the nations. The global hegemon is exploiting this by further fear-mongering and basically openly arguing that being slave or servant is better than being dead or imprisoned.
This is where the counter-hegemon should come up ideologically with all guns blazing, firstly by painting its vision of a beautiful shining prosperous free and just world that is coming. The majority of the populations should be given not only a picture and promise of eternal struggle and suffering against the global hegemon, but the vision of that world they are fighting for, a world where they can live a dignified and worthy life that will be in line with the human aspirations for freedom, fairness and justice but will at the same time be economically more prosperous than the current one. More concretely, the time has come to be not only against something – the current false globalism for the benefit of few and at the expense of all of us, but to also be for something – the real globalism of the free sovereign people and nations, with equitable global and state-level economic, social and political system where no man is left behind, and that are grounded in the laws of nature, humanity and God.
While the current critique of the global hegemon has succeeded in eroding the moral and ideological foundations of the false globalists and the global hegemon in terms of “Why” it is bad and why it will end, it is not developed enough into “What” should come in its place, and even less into “How” it will come about and how it should be implemented and operationalized. One of the reasons for failing to successfully operationalize the communist idea in practice of the Marxism for example, was that it was mostly a critique of the Capitalism, not a blueprint of what to do and how to implement communism. The counter-hegemon world faces similar void in “What” and “How” that should be urgently filled.
While the theoretical foundations for the critique of the global hegemon exist, provided by Aleksandar Dugin (The Fourth Political Theory), Leonid Savin (Ordo Pluriversalis) in the East, and Steve Bannon, Neil Howe, William Strauss (The Fourth Turning Theory) and others in the West, an agreed set of unifying principles that are emerging, and that are recognized as such by the nations is required. And while the totalitarian global dictatorship is bound by its totalitarian nature to be prescriptive in minute details, the counter-hegemon in its struggle for freedom of nations neither can be nor should be, since it defeats its own principles and the claims for freedom for the self-organizing nations. The counter-hegemon is also not prescriptive in what political form – from kingdom to republic or democracy or something else – will each sovereign nation decide to organize itself, but only to proclaimed principles of equity, human, moral, equitable social and economic development with no man left behind. These emerging unifying principles of the New Free and Fair World seems to be: traditional human, natural, moral values, that define the mankind and that will shine bright in the contrast to the current godless, robotic, empty lives stripped of any liberty, diversity, humanity, traditions and moral values.
Hence, the counter-hegemon’s first focus should be on stripping the global hegemon of the usurped monopoly of the terms “globalist” and “globalism” both ideologically and semantically by continuing with the demasking of the current global hegemon as the false prophet of the globalism, who while preaching false diversity – practices uniformity, and while preaching false freedom and peace – practices enslavement and impoverishment of nations and individuals, initiating endless criminal wars, having blood of millions of innocent people on its hands.
The real globalists are We, the counter-hegemon, that promote the brave new world of freedom, diversity, that celebrates, cherish and practices the richness of nature and humanity, cultures and nations, that are to flourish in their own ways of self-organized polities, as described by Aristotle, the founder of the Macedonian Kingdom of Alexander the Great, which in essence and with minor modifications is what the contemporary modern state – that is constantly eroded by the false globalists – represents. And exactly these sovereign, prosperous and free nations will build the brave new world and the global institutions – since the globalization will happen – but only in a way that the free and sovereign nations will agree and decide.
The counter-hegemon also can’t simply build its struggle solely on painting the picture of returning to the good old pre-global hegemon ways since there is nothing left to return to, and it will be seen by majority of people as impossible and unrealistic due to unprecedented technological and informational progress, and as empty nostalgy for good old times. Similarly, it can’t built its ideology and vision on the already non-existent and false paradigm of left-right since they were merged by the Blair-Clinton act of the Third Way and coopted within the tight perimeters of the globalism, only to serve as political theater for keeping the false pretenses of elections and democracy. The counter-hegemon is rising due to global hegemon attacks on both, the former right’s ideology centerpiece – nations, traditions and morality, and also on the former left ideology centerpiece – fairness, equality. The counter-hegemon it is more “right” in protecting traditions, nations and freedoms than the old and current “right”, and is more “left” in providing social and equitable dignified life than the old and current “left”. The lost legitimacy of the global hegemon can only be rebuilt starting from the level zero, the family, community, through the polity and nation, ending with the full global community, operationalizing them in the only way possible – at the very source where the legitimacy can only exist, and that is the nation-states as defined by common values, culture, language and identity.
For achieving this, the counter-hegemon needs to distil its vision and ideology into a small number of goals and their representative symbols, that will be positive, easily recognizable and palatable for the populations and that will instantly bring in their minds and hearts the desired picture of the beautiful shining city on the hill that counter-hegemon represents. The current predominant symbol and consequent semantics of the counter-hegemon in the oppressed nations has grown to be sovereignism that is above the old left-right struggle within the global hegemon since it incorporates the ideological aims of both and captures the need and desire of people for returning its self-organizing powers within the nation-state.
Strategy and operationalization of the shining town on the hill
Not only the areas but also the methods that the global hegemon is using in achieving these levels of de-statization are exactly the indicators for where the counter-hegemon’ strategy and operational plans should focus in uncovering, shaming and dismantling the global hegemon and its corrupt state-level tentacles, educating and sensitizing the public about the counter-hegemon alternatives, and most importantly, creating these credible ideological, strategic and operational alternatives. What are these areas that underpin and keep the current global hegemon: 1) The global financial system that benefits only the elites of several nations that are taxing the rest of the world through their fiat money. Only they can print money and debt out of thin air, no one else can print, all other states are financial vasals to the US dollar. 2) Funding for corrupt governments, NGOs, organizations, that promote and defend the global hegemon at the expense of the well-being of their own nations. 3) Professional networks that are selling the global hegemon agenda to their own nations, thus selling them out to the corrupt elites. 3) Economic and trade flows that are tilted towards benefiting the transnational corporations, global hegemon and their local puppet elites worldwide. 4) Perceived military might and willingness to use it against dissenting sovereign nations. 5) Network of local corrupt spies, servants of the western Deep State intelligence services. 6) Corrupt global and local media that pushes 24/7 propaganda and fake news for the global hegemon. 7) Academia, think tanks, that are politicized and produce “scientific” support to whatever campaigns the global hegemon needs. And, the most importantly, it should start with a de-monopolization of the global hegemon’s usurpation of the semantics of the terms: globalists and globalism, since they are not, and they are only working for the benefit of the 0.00001% of the elites, not for the global good.
What should such strategy and operational plan contain at the global level? For example, what will replace the currently defunct UN, and how are the neighborly disputes going to be settled? Will NDB or AIIB replace the World Bank and IMF or will there be a complete overhaul of the system and the globally controlled exploitatory fiat currency western-system be replaced by a fair exchange system? How will the economic links that are to be created going to work between sovereign nations that have not been trading or investing in each other before going to work? The features of these answers are something that nations are expecting from the leading countries of the counter-hegemon, beyond their critique of the existing global hegemon.
Who will develop the ideology and principles into strategy and operational plan at state-level and in the name of the counter-hegemon? A network of states and non-state actors opposing the hegemon. And while there are some rudimentary beginnings, this network is far from being put into existence, let alone being workable and efficient, and it should be an ongoing and urgent focus. Creating an efficient and responsive network will help advance the counter-hegemon’s vision and help the local counter-hegemons share information, experience, knowledge in developing and implementing the strategic and operational plans of the vision and ideology.
There are two kind of nations where the counter-hegemon is fighting the global hegemon, ones with the sovereign governments (Hungary, Poland, China, Russia, Venezzuela, etc) and other governed by the corrupt illegitimate governments installed by the global hegemon through coups, colour revolutions, stollen elections (Ukraine, Macedonia, Italy, Bolivia, etc).
Hence the fight against the global hegemon differs in both sets of these nations. Ones that are fighting for preserving its sovereignty and with it contributing towards the multipolar order, and others that are fighting their installed domestic repressive illegitimate regimes. Ones that are fighting for regaining their freedom have to operationalize their strategy, vision and operational plan in credible platforms for the new fair society that will come. This credible national platforms of the beautiful shining cities on the hill, need to be informed by both domestic self-organized society that we will build, but also by the features of the new fair and just international order that is coming.
Counter-hegemon’s global flag bearers
The nations that lead this battle globally are almost universally recognized as Russia and China globally, and Iran, Turkey and others regionally. And in the absence of such unified counter-hegemon vision or ideology we see the personification of the counter-hegemon’s symbols not with ideology but with Putin for example, who even though seen as not enough patriotic and decisive by many Russian patriots, has become a symbol of the counter-hegemon in many nations from the Balkans, Arab world, and also in many EU countries and amongst American patriots. Similar personification of the counter-hegemony in the western nations themselves is seen in the rise and popularity of Trump in the USA, Farage that almost single-handedly brought the Brexit in the UK, which shows the similar thirst for freedom in the oppressed western nations too, but also reveals the dangers of ideology-less personified struggle once these symbols are gone.
Providing just a moral, political support by the flag-bearers is all important for the counter-hegemon in the nations struggling for freedom against the global hegemon. Fighting the global hegemon on issues such as not agreeing and conceding with its for example forced changed of name of Macedonia by its illegitimate western puppet government would go long way in encouraging other nations to resist the global hegemon. Currently, the multipolar and regional powers meekly agreed and legitimized a criminal eradication of a nation by the globalists, excusing themselves by “not meddling” into other nations internal affairs which on its face value is noble and accepted. The moral and political support to the nations attacked by the global hegemon is not meddling into their own affairs, but showcasing to the world what is right and wrong thus making the strong case and example of what that beautiful new world will bring to all nations. Supporting the counter-hegemon forces in countries that are run by illegitimate installed globalists’ puppets through coups, color revolutions and falsifying elections and people’s will (Ukraine, Macedonia, Italy, Bolivia, etc), and, supporting the sovereign patriotic governments where they are under attack (Poland, Hungary, Venezuela, Belarus, etc) in Europe, Asia, Africa, Americas – these are the red lines that the multipolar powers should defend in every corner of the Earth, instead of fighting them later on or within their own borders. In order for these state-level global and regional counter-hegemons to succeed against the global hegemon, creating a one successful example and case-study of a prosperous counter-hegemon state that they have helped peacefully and politically, will have a big demonstrational effect to the rest of the freedom-loving nations that are fighting the global hegemon. However, and since the flag-bearers of the counter-hegemony are not as yet prepared to fully engage, the international organizing and networking should begin by non-state actors until the state actors join at any point in the future.
State-level counter-hegemons
The nations oppressed by the global hegemon are self-organizing in extremely difficult conditions of occupation and dictatorship.
They are doing that by forming national movements, grassroots organizations organizing protests and fringe political parties that have no access to resources or media.
They are organizing alternative media outlets that are also frequently removed, censored or shadow-banned by authorities and globalist social platforms
Educational platforms are being built to educate new intellectual and administrative elites developed and accessible to the general public and future national leaders, economic, commercial officials, statesmen, ready to lead the country and the nation in all different fields, such as economy, trade, political system, diplomacy, business, agriculture, health care, education, social development, public administration, etc.
Another key focus of the counter-hegemon is organizing the ground by creating small informal and formal organizations at the grassroots level with their subsequent unification into national movements around the ideology, strategy and operational plans of the counter-hegemon.
They are starting to organize themselves into enlightening the population of not only how bad the current global hegemon is but also on what and how of the tools, instruments and processes in order to regain their national and human liberties. The work should be focused on organizing, enlightening, educating the people, and by personal examples showing how to break the fear and de-mystifying the “almighty” global hegemon for what it really is, a defeated, weak paper tiger, and building the new vision, strategies and plans for their thriving shining city on a hill, and planting this vision in the head and heart of every citizen in every city, town and village in our countries and nations.
The counter hegemon will strengthen through continuously putting forward the alternative sovereign vision of the future 1) by the self-made alternative media equivalent of internet Samizdats in the countries that have galvanized the public opinion and planted seeds of potential alternative into the mainstream; 2) creating a credible political, social and economic alternatives to the current oppression and enslavement – that will be seen as such by the people in each sovereign nation – through new and professional education platforms for enlightening the populations about the content, vision, strategy and plans for the bearers of the counter hegemon, is of an utmost importance, and 3) organizing the counter hegemon on the ground through setting up small grassroots informal and formal organizations and then linking them into national movements around the counter hegemon’s ideology, strategy and operational plans.
Counter-hegemon networks
However, what is lacking in the current struggle is its compartmentalization and the absence of an international network and mutual support between the counter-hegemons. While the global hegemon has all of resources, funding, media, NGOs, professional networks, corrupt local politicians, spies, courts, judges and police against the oppressed nations, the counter-hegemon has not got anything even similar. Many of the counter-hegemons are facing prosecution and jail, constant harassment by government, media attacks, being labeled as Russian agents. And since many of them wear the false “Russian agent badge” with an honor and pride, the globalist tactics has changed and they are smearing them with even more deadly curse, of being their own agents.
There is an urgent need for establishing communication channels between all these counter-hegemon movements in the oppressed nations and in the currently free nations, something reminiscent of the Sovereignist International. The moral support, exchange of information on the joint struggle, learning from each other and supporting each other will not only give strength to the national movements, but will also increase the credibility of the counter hegemon ideology and operational plans in the eyes of their own populations.
In regional and international aspects of the counter-hegemon’s activities, the non-state counter hegemon should create a network of experts from the countries struggling under global hegemon occupation and from the bearers of the counter-hegemon’s flag that are ready to be present on the alternative media and educational platforms in the countries and globally. Such expression of broader, interlinked and credible analytical, ideological, visionary, strategic and operational content will help to further mainstream the counter-hegemon’s ideas in the nations and will inspire and assure their people that such credible alternative really exists. The enhanced links within the grassroot movements in the countries and their links with the key alternative movements of the worldwide counter-hegemon’s intellectuals and opinion makers will lend the necessary credibility to the counter hegemon among their own nations. These are the areas where the work for the counter-hegemons throughout the world lies ahead.
Conclusion
In conclusion, the counter-hegemon needs organizing around the ideology, flag, vision, developing strategy and operationalized national platforms for the beautiful shining city on the hill in the nations worldwide. To educate, enlighten and provide the vision, strategy and operational plans for the counter-hegemons domestically and worldwide through the worldwide network will facilitate and speed up the bringing down of the global hegemon and building the new world of freedom loving sovereign nations. The counter-hegemon will win, peacefully or not, because the morality, humanity, and justice, is on our side, however, such domestic and global vision, strategy and operational plans will give further credibility and legitimacy in the eyes of their own nations and will enable the counter-hegemon to be ready for both, long generational struggle but will also make them prepared to take over tomorrow in the case of a sudden collapse of the global hegemon.
Goran Sumkoski,
9th of May 2021
Ви се Допадна Написот? Сподели ја Веста! Крши ја Цензурата и Осенчувањето на Глобалофашистичките ЦИАшки Социјални Мрежи, Запиши се на Мобилен на t.me/kolozeginfo Телеграм Групата, на слободните мрежи ГАБ и ВКонтакте (Еквиваленти на Фејсбук), на Рамбл и Битчут (еквиваленти на Јутјтуб) наскоро на Парлер (Еквивалент на Твитер) или преку мејл (подолу) и Добивај Директно Коложег.Инфо!