Минатата недела, во период од шест часа, НАТО изврши 10 воздушни пресретнувања за да засенчи шест засебни групи руски бомбардери и борци над Арктикот, Северен Атлантик, Северното Море, Црното Море и Балтичкото Море .

Минатата недела донесе и извештаи дека Москва го зголемува присуството на своите трупи на Крим и по должината на нејзините граници со Украина.

Бајден одговори во неговиот прв разговор со украинскиот претседател Володимир Зеленски. Бајден го увери во нашата „непоколеблива поддршка на украинскиот суверенитет и територијалниот интегритет пред постојаната агресија на Русија во Донбас и Крим“.

Иако Украина не е членка на НАТО и ние немаме обврска за договор да се бориме во нејзина одбрана, ова е близу до гаранција за војна. Бајден се чини дека вели дека ако станува збор за војна меѓу Москва и Киев, ние ќе бидеме таму на страната на Киев.

Минатата недела портпаролот на Кремљ Дмитриј Песков одговори дека ако САД испратат војска во Украина, Русија ќе одговори.

Повторно, дали Бајден вели дека во случај на воен судир меѓу Украинци и Руси на Крим, Доњецк или Луганск, САД воено ќе интервенираат на страната на Украина?

Таквиот залог може да нè доведе во војна со нуклеарно вооружената Русија во регион во кој никогаш не сме имале витални интереси и без одобрение од единствената институција овластена да објави војна – Конгресот.

Во меѓувреме, покрај гребенот Витсун во Јужното кинеско море, кој Кина го контролира, но Филипините го сметаат за свој, Кина собра 220 бродови на поморската милиција.

Оваа огромна кинеска флотила пристигна откако државниот секретар Ентони Блинкен му порача на Пекинг дека во случај на напад врз филипински авиони или бродови во Јужното кинеско море, кои се наоѓаат во ексклузивната економска зона на Манила, Филипините ќе биде поддржани од САД.

Очигледно, ако Манила употреби сила за да ги протера Кинезите, тогаш ќе треба да се бориме покрај нашите филипински сојузници. Ова е воена гаранција од типот што ги принуди Британците да и објават војна на Германија во 1939 година заради инвазијата на Полска.

Пред две недели, 20 кинески воени авиони влегоа во зоната на Тајван во најголемиот упад досега од страна на Пекинг над водите помеѓу Тајван и Островите Пратас, контролирани од Тајван. Како што пишува дописникот за национална безбедност Бил Герц во денешниот Вашингтон Тајмс:

„Кина ги засилува провокативните активности насочени кон регионалните американски сојузници во Азија… со ескалацијата на бројот на воени летови околу Тајван и масовноста на повеќе од 200 рибарски бродови во близина на спорниот гребен на Филипините.

„Кина исто така ги зголеми тензиите со Јапонија, објавувајќи минатата недела дека Токио мора да се откаже од сите побарувања за спорните острови Сенгаку, ненаселен островски ланец што Јапонија го управуваше со децении, и за кој Пекинг тврди дека е негова територија.

„Најсериозната провокација се случи на 29 март. Вежбата на воздушните сили на Кинеската Народноослободителната армија во која 10 воени авиони полетаа во зоната за противвоздушна одбрана на Тајван, според аналитичарите е симулиран напад на островот. Тоа се случи само три дена по претходниот масовен упад со воени авиони“.

Додека Кина изгледа јасна за своите цели и тврдења дека ги поседува буквално на сите острови во Јужното Кинеско Море и Источно Кинеско Море, како и Тајван, во САД има само магливост.

Во САД постои нејасност и двосмисленост за тоа што можеме или не можеме да сториме додека Кина тврди дека нашите витални интереси се избегнување војна со најголемата моќ на најголемиот континент на земјата.

Дали тврдењата за сопственост на гребените и карпите на Филипините во Јужното кинеско море, тврдења противречени од Кина, се опфатени со американскиот договор за заемна безбедност од 1951 година? Дали сме чесни кога велиме дека ќе се бориме против Кина во име на Филипините, ако Манила се обиде да ги врати островите што Кина ги држи?

Која е нашата обврска ако Кина се придвижи да го земе Сенгаку? Дали Соединетите Држави ќе и се придружат на Јапонија во воена акција за нивно задржување или извлекување?

Колкава точно е нашата посветеност на Тајван ако Кина се обиде да го блокира, нападне или заземе островите околу Тајван?

Џон Кенеди во втората претседателска дебата со Ричард Никсон во 1960 година ги отпиша Квемој и Мацу во Тајванскиот теснец како неодбранливи и дека не вреди за нив да војува со Кина на Мао.

Затоа време е да бидеме јасни кон светот. Војна може да биде објавена само од тело кое има уставно овластување да одобри или да објави војна – Конгресот, не од Бајден. И, овие прашања за тоа дали е потребна војна, треба да се одговорат за да се избегнат погрешните пресметки што доведоа до ужасни светски војни во 20 век.