Новите документи што излегоа во јавноста покажуваат вмешаност на Ројтерс и Би-Би-Си во тајни програми на Форин Офисот на Велика Британија за да се остварат „промена на мислењето“ и „да се ослаби влијанието на руската држава“, заедно со службите за разузнавање и Белингкат.

Канцеларијата за надворешни работи и Комонвелт на Велика Британија (ФО) ги спонзорираше Ројтерс и Би-Би-Си за спроведување на низа тајни програми насочени кон промовирање на промена на режимот внатре во Русија и поткопување на демократски избраните влади низ Источна Европа и Централна Азија, според низата неодамна протечени документи.

Материјалите што излегоа во јавноста покажуваат дека Фондацијата Томсон Ројтерс и Агенцијата за медиуми на Би-Би-Си учествуваат во тајна кампања за борба против информации, насочена кон спротивставување на Русија. Работејќи преку засенчен оддел во рамките на Британискиот Форин Офис познат како Контра дезинформации и развој на медиуми (ЦДМД), медиумските организации работеа заедно со колекција на изведувачи на разузнавачки служби во таен ентитет познат едноставно како „Конзорциум“.

Македонија

Преку програми за обука на руски новинари под надзор на Ројтерс, британското Министерство за надворешни работи се обиде да создаде „промена на ставот кај учесниците“.

„Овие откритија покажуваат дека кога пратениците се спротивставуваа на Русија, британските агенти ги користеа Би-Би-Си и Ројтерс за да ја искористат истата тактика што политичарите и медиумските коментатори ја обвинија Русија дека ја користи“, изјави Крис Вилијамсон, поранешен пратеник во Обединетото Кралство, кој се  обиде да иницира јавна контрола врз тајните активности на ЦДМД и беше отфрлена под причина од национална безбедност, изјави тој за „Грејзон“.

„БиБиСи и Ројтерс се прикажуваат себеси како неискажлив, непристрасен и авторитативен извор на светски вести“, продолжи Вилијамсон, „но и двајцата сега се многу компромитирани од овие откривања. Двојните аршини како овој, ги доведуваат политичарите во естаблишментот и хакерите на корпоративните медиуми во понатамошна непочитување“.

„Грејзон“ известуваше за објавените материјали објавени од „Анонимус“ во октомври 2020 година, со кои се обелодени масовна  пропагандна кампања финансирана од ФО на Велика Британија за поддршка за промена на режимот во Сирија. Наскоро потоа, Форин Офисот потврди дека неговите компјутерски системи биле навлезени од хакери, со што ја потврдиле нивната автентичност.

Новите протекувања илустрираат во алармантни детали како Ројтерс и Би-Би-Си – две од најголемите и најистакнатите новински организации во светот – се обидоа да одговорат на повикот на британското Министерство за надворешни работи за помош во подобрувањето на неговата „способност да одговори и да ја промовира нашата порака низ Русија“ и „да се спротивстави на наративот на руската влада“. Меѓу наведените цели на Обединетото Кралство ФО, според директорот на ЦДМД, е „ослабување на влијанието на Руската држава врз нејзините блиски соседи“.

Ројтерс и Би-Би-Си бараа повеќемилионски договори за унапредување на интервенционистичките цели на британската држава, ветувајќи дека ќе култивираат руски новинари преку патувања финансирани од ФО и сесии за обука, воспоставување мрежи на влијание во и околу Русија и промовирање на наративи за нато во руските говорни региони .

Во неколку предлози до британското Министерство за надворешни работи, Ројтерс се пофали со глобална влијателна мрежа од 15.000 новинари и персонал, вклучувајќи 400 во Русија.

Проектите на Форин Офисот на Велика Британија беа извршени прикриено и во партнерство со наводно независни, високи профили на социјалните мрежи, вклучувајќи ги Белингкат, Медуза и Медијазона, основана од Пуси Рајот. Учеството на Белингкат очигледно вклучуваше интервенција на Форин Офис на изборите во Македонија во 2019 година во “обезбедување подршка” на кандидатот за НАТО.

Разузнавачките изведувачи кои ја надгледувале таа операција, Цинк мрежата, се пофалија со воспоставување „мрежа на Јутјубери во Русија и Централна Азија“, додека „ги поддржуваа учесниците [да] вршат и примаат меѓународни плаќања без да бидат регистрирани како надворешни извори на финансирање“. Фирмата, исто така, ја огласи својата способност да „активира низа содржини“ за поддршка на антивладините протести во Русија.

Новите документи даваат критична позадина за улогата на земјите-членки на НАТО како Велика Британија во влијанието на протестите во стилот на револуцијата во боја, водени во Белорусија во 2020 година, и покренуваат вознемирувачки прашања во врска со интригите и немирите околу затворениот руски опозициски лик Алексеј Навални.

Ројтерс бара таен договор за британското Министерство за надворешни работи за да се инфилтрира во руските медиуми

Серија официјални документи декласифицирани во јануари 2020 година открија дека Ројтерс бил тајно финансиран од британската влада i во текот на 1960-тите и 1970-тите за да и помогне на анти-советската пропагандна организација водена од разузнавачката агенција МИ6. Владата на Велика Британија го искористи Би-Би-Си како пропусница за да ги прикрие исплатите на групата за вести.

Откритието го поттикна портпаролот на Ројтерс да изјави дека „договорот во 1969 година [со МИ6] не беше во согласност со нашите принципи на доверба и ние немаше да го сториме ова денес“.

Принципите на доверба ја оцртуваат мисијата за „зачувување на независноста, интегритетот и ослободувањето на [Ројтерс] од пристрасност при собирање и ширење информации и вести“.

Во својата изјава за вредности, БиБиСи прокламира: „Довербата е основа на Би-Би-Си. Ние сме независни, непристрасни и искрени “.

Сепак, новооткриените документи анализирани од „Грејзон“ се чини откриваат дека и Ројтерс и Би-Би-Си повторно се ангажирани во нетранспарентен однос со Министерството за надворешни работи на Велика Британија за поткопување на Русија и други земји.

Во 2017 година, непрофитната рака на медиумската империја Ројтерс, Фондацијата Томсон Ројтерс (ТРФ), достави официјална тендерска понуда „да склучи договор со државниот секретар за надворешни работи, претставен од британската амбасада Москва, за обезбедување на проект „Градење на капацитети во руски медиуми“. Писмото го потпиша извршниот директор на Ројтерс, Моник Вил, на 31 јули 2017 година.

Тендерот на Ројтерс беше одговор на повикот за наддавање од страна на Форин Офисот, кој побара помош во спроведувањето на „програмата на тематски турнеи во Велика Британија од руски новинари и онлајн влијатели“.

Работејќи преку британската амбасада во Москва, Форин Офисот се обиде да создаде „промена во ставот кај учесниците“, промовирајќи „позитивно влијание“ врз нивната „перцепција за Велика Британија“.

Во 2019 година, ФО покрена слична иницијатива, овојпат артикулирајќи поагресивен план за „спротивставување на нарацијата и доминацијата на руската влада врз медиумите и информативниот простор“. Всушност, британската влада се обидуваше да се инфилтрира во руските медиуми и да го пропагира сопствениот наратив преку влијателната мрежа на руски новинари обучени во Велика Британија.

Ројтерс одговори на двата повика со детални тендери. Во својата прва понуда, медиумскиот гигант се пофали со воспоставување глобална мрежа од 15.000 новинари и блогери преку „интервенции за градење на капацитети“. Во Русија, таа тврдеше дека најмалку 400 новинари биле култивирани преку нејзините програми за обука.

Ројтерс тврди дека извршил 10 претходни тури за обука за 80 руски новинари во име на британската амбасада во Москва. Предложија уште осум, ветувајќи дека ќе ги промовираат „културните и политичките вредности на Обединетото Кралство“ и „ќе создадат мрежа на новинари низ Русија“ поврзани заедно со заеднички „интерес за британските работи“.

Тендерот на Ројтерс ги разоткрива институционалните предрасуди и интервенционистичката агенда што ја потенцираа нејзините програми за обука. Детално објавување на серија програми финансирани од Велика Британија посветени на „спротивставување на пропагандата финансирана од руска држава“, Ројтерс ги спои наративите на руската влада со екстремизмот. Иронично, тоа се однесуваше на новинари кои Ројтерс со сопствените напори ги обучуваше за ослабување на Русија, нарекувајќи го ова „непристрасно новинарство“.

Во исто време, Ројтерс беше приморан да признае дека нивната скриена соработка со британската амбасада во Москва е мошне провокативна и потенцијално деструктивна за дипломатските односи. Прераскажувајќи ја турнејата финансирана од Велика Британија FCO, спроведена за руски новинари среде аферата Сергеј Скрипал, откако британската влада ја обвини Москва за труење на руски разузнавачки службеник кој шпионирал за Велика Британија, во тендерот се вели: „[Фондацијата Томсон Ројтерс] во постојана комуникација со британската амбасада во Москва, за да се процени нивото на ризик, вклучително и репутацискиот ризик за амбасадата“.

Беше забележително споменувањето од страна на Ројтерс на белоруската телевизиска станица Белсат и неговата особена важност „за капацитетот на Владата на Обединетото Кралство за откривање и спротивставување на ширењето на руските информации“. Додека се опишува себеси како „првиот независен телевизиски канал во Белорусија“, Белсат е, како што појаснува тендерот на Ројтерс, инструмент на влијание на НАТО.

Со седиште во Полска и финансиран од полското Министерство за надворешни работи и други влади на ЕУ, Белсат играше влијателна улога во промовирањето на протестите во стилот на обоената  револуција, што избија во мај 2020 година, за да се побара смена на белорускиот претседател Александар Лукашенко.

На крајот на краиштата, понудата на Ројтерс се чини дека е успешна, бидејќи доби договор во јули 2019 година со Фондот за конфликти, стабилност и безбедност на Форин Офисот (CSSF). Но, се чинеше дека ниту еден ентитет не сака јавноста да знае за нивната соработка на проект дизајниран за спротивставување на Русија. Договорот беше означен како „Строго доверлив“.

„Ослабете го влијанието на руската држава“

Програмите изложени во најновиот протек на документи, работат под покровителство на Канцеларијата за развој на странски и комонвелт, која работи тајно, наречена Контра дезинформации и развој на медиуми (ЦДМД). Предводена од разузнавач по име Енди Прајс, програмата е обвиткана во тајност.

Навистина, британската влада ги отфрли барањата за слобода на информации за буџетот на одделот и ги нападна членовите на парламентот како Крис Вилијамсон, кои бараа податоци за нејзиниот буџет и агенда, повикувајќи се на националната безбедност за да ги блокира нивните барања за информации.

„Кога се обидов да испитам понатаму“, изјави поранешниот пратеник Вилијамсон за „Грејзон“, „министрите одбија да ми дозволат пристап до какви било документи или преписки во врска со активностите на оваа организација. Ми рекоа дека објавувањето на оваа информација може да наруши ефективноста на програмата“.

За време на состанокот свикан во Лондон на 26 јуни 2018 година, Прајс ја претстави новата програма Форин Офисот „за ослабнување на влијанието на Руската држава врз нејзините блиски соседи“. Тој побара конзорциум од фирми за да и помогне на британската држава во воспоставувањето нови и навидум независни медиуми за спротивставување на медиумите поддржани од руската влада во непосредната сфера на влијание на Москва и за засилување на пораките на владите поврзани со НАТО.

Оправдано врз основа на претпоставената намера на Русија да „посее неединство и кавга како и нарушување на демократските процеси“, кампањата што ја постави Прајс беше поагресивна и далекусежна од било што за што Русија било кога била обвинета дека прави на Запад.

Прајс истакна дека тајноста е од суштинско значење, предупредувајќи дека „некои грантисти нема да сакаат да бидат поврзани со Форин Офисот“.

Една година подоцна, дивизијата ЦДМД на ФО ја претстави програмата што треба да се спроведе до 2022 година, а трошокот од 8,3 милиони американски долари го плаќа британскиот даночен обврзник. Целта беше да се воспостават нови и да се поддржат постоечките медиумски операции „да се спротивстават на напорите на Русија да сее неединственост“ и „да се зголеми отпорноста кон непријателските пораки на Кремљ во балтичките држави“.

Така, британската влада тргна со низа изведувачи на разузнавачки операции да доминираат во балтичките медиуми со пораки – и можеби да посеат некакво неединство.

Како што се гледа подолу, БиБиСи објави очигледно успешна понуда за учество во прикриената балтичка програма преку својата непрофитна рака, позната како BBC Media Action.

БиБиСи, исто така, предложи да учествува во посебна програма за пропаганда на медиумите на ФО на Велика Британија, Украина, Молдавија и Грузија. Го именуваше Ројтерс и сега веќе непостоечки изведувач за разузнавање, наречен Актис стратегија, кој учествуваше во претходните програми на ФЦО ЦДМД, како клучни сојузници во својот конзорциум.

Би-Би-Си идентификуваше локални партнери како Хромадске, радиодифузна мрежа со седиште во Киев, родена среде таканаречената Мајдан „Револуција“ во 2014 година, која се потпираше на ултра-националистички мускули за да го отстрани избраниот претседател и да инсталира про-НАТО режим . Хромадске се материјализира скоро преку ноќ со пари  и логистичка поддршка од Американската агенција за меѓународен развој (УСАИД) и мрежниот фонд на милијардерот медиумски магнат Пјер Омидијар.

Агенцијата за медиуми на БиБиСи предложи да се работи преку Актис за да се култивираат и растат про-НАТО медиумите во конфликтните области како регионот Донбас во источна Украина, каде од 2014 година се водеше прокси-војна меѓу украинската војска, поддржана од Запад и проруските сепаратисти. Тоа беше војна за информации со учебници, вооружување на радиодифузни медиуми за да се сврти борбата во долготраен конфликт.

Пропагандната кампања на Обединетото Кралство предупреди дека „структурите поврзани со Кремљ“ можат да го поткопаат проектот доколку се обзнани во јавноста. За медиумска организација која тврди дека ја става довербата во срцето на својата повелба за вредности, БиБиСи сигурно работеше под висок степен на тајност.

Мешањето на ФО на Обединетото Кралство во Источна Европа и на Балтикот создаде борба меѓу изведувачите кои сакаа да обезбедат „градење на капацитети“ и помош за развој на медиуми на руската периферија. Меѓу конкурентните понудувачи беа известувачи на Ројтерс и ветерани на Форин Офисот кои учествуваа во низа кампањи за војна со информации од Сирија до британскиот домашен фронт.

Конзорциумот

Меѓу изведувачите на разузнавачките служби кои лицитираа да учествуваат во Конзорциумот финансиран од Форин Офисот на Велика Британија беа мрежата на Цинк и Олбини комуникации. Како што забележа новинарот Кит Кларенберг во извештајот од 18 февруари за неодамнешните протекувања, овие фирми „можат да се пофалат со персоналот што имал [безбедносни] дозволи, лица кои претходно служеле на највисоки нивоа на влада, воени и безбедносни служби. Покрај тоа, тие имаат долгогодишно искуство во водење операции за борба со информации во име на Лондон низ целиот свет“.

Претходно познат како Пробив, Цинк склучи договор за Министерството за внатрешни работи на Обединетото Кралство заприкриено спроведување на медиумски проекти за пропаганда на британските муслимани под покровителство на иницијативата Спречи де-радикализација. Во Австралија, Цинк беше фатен како води тајна програма за промовирање поддршка на владините политики кај муслиманите.

Бен Нортон известуваше за „Грејзон“ за рекордот на Олбани за „обезбедување учество на широка локална  мрежа од над 55 стрингери, репортери и видеографи“ за да влијае врз наративите во медиумите и да ги унапредува целите на западот за промена на режимот во Сирија, додека спроведуваше услуги за односи со јавноста во име на екстремистичките терористички сириски единици финансирани од земјите членки на НАТО и монархиите во Персискиот залив за дестабилизација на земјата.

Во својата кандидатура за програмата на Обединетото Кралство во балтичкиот регион, Олбени предложија серија сатирични „интерактивни игри“ како „Путин Бинго“ за да го охрабрат спротивставувањето кон руската влада и да ги искористат „фрустрациите што ги доживеаја Русите во ЕУ“.

Олбани започна продажба со седиште во Летонија, наречена Медуза, како „водечки поборник на овие игри“. Врвна веб-страница меѓу поддржувачите на руската опозиција, Медуза доби финансиска поддршка од шведската влада и неколку фондации за поддршка на милијардерите, кои се залагаат за НАТО.

Како изведувач на Форин Офисот на Велика Британија, Цинк мрежата рече дека „обезбедува сегментација на публиката и поддржува таргетирање“ не само на Медуза, туку и на Медијазона, наводно независен медиумски потфат основан од двајца членови на анти- Кремљ музичката група „Пуси Рајот“.

Една од основачите на Медијазона, Надја Толоко, сподели сцена со поранешниот американски претседател Бил Клинтон на конференцијата во Фондацијата Клинтон во 2015 година. Следната година, Толонко одбележана го обвини сега затворениот Викиликс основач Џулијан Асанж, тврдејќи: “Тој е поврзан со руската влада, и се чувствувам дека тој е горд на тоа.”

Покрај обезбедувањето „поддршка за таргетирање“ за „независните“ медиуми што ја притискаа “вистинската” линија против Кремљ, Цинк предложи да се искористат финансирањето на Обединетото Кралство во програмата за директни плаќања и резултатите од пребарувањето на Гугл (Google) во нивна корист. Разузнавачките службе беа експлицитни во врска со желба да се намали видливоста на пребарувањето на радиодифузерот РТ.com, поддржан од руската влада.

Велика Британија тајно финансираше и управуваше со мрежа на руски јутјубери и „активисти“ на  антивладина протестна содржина

Во документот со назнака „приватна и доверлива“, Цинк ја откри улогата на Конзорциумот во воспоставувањето на „Јутјубер мрежа“ во Русија и Централна Азија дизајнирана да ја пропагира пораката на Велика Британија и нејзините сојузници во НАТО.

Според Цинк, Конзорциумот „ги поддржуваше учесниците кои примаа меѓународни плаќања без да бидат регистрирани како надворешни извори на финансирање“, веројатно за да се заобиколат руските услови за регистрација на медиуми финансирани од странство.

Цинк, исто така им помогна на влијателите на ЈуТјуб „да развиваат уреднички стратегии за да доставуваат клучни пораки“ додека работеа „за да ја чуваат нивната доверливост во учеството“. И ја спроведе целата своја програма за прикриена пропаганда во име на „промовирање на интегритетот на медиумите и демократските вредности“.

Можеби најистакнат руски влијател на Јутјуб е Алексеј Навални, маргинална националистичка опозициска фигура кој беше номиниран за Нобелова награда откако стана мета на инцидент со труење што ги донесе односите меѓу Русија и Западот до најнизок степен по Студената војна .

Казната на руската влада за Навални на 2,5-годишна условна затворска казна инспирираше антивладини протести од 2018 година.

Во обидот за да добие договор со ФО на Велика Британија, Цинк откри дека играл улога зад сцената „да активира низа содржини во рок од 12 часа“. Без разлика дали во тие активности се вклучени Навални или неговата непосредна мрежа беше нејасно, но се појави приватното откривање од страна на Цинк, потврдувајќи дека британските разузнавачки служби играле улога во засилувањето на протестите во 2018 година.

Белингкат се приклучува на Цинк мрежата, наводно, се меша во изборите во Молдавија

По “труењето” на Алексеј Навални, тој соработуваше со новинарската организација „со отворен код“ со седиште во  Велика Британија, Белингкат, финансиран од National Endowment for Democracy, на американската влада со операции за промена на режимот во целиот свет, нешто што никогаш нема да се појави извештаите на корпоративните медиуми, вклучувајќи ги и Ројтерс.

Во последниве години, Би-Би-Си и Ројтерс играат сè поагресивна улога во демонизирањето на владите на земјите каде Лондон и Вашингтон бараат промена на режимот. Во меѓувреме, компании како Белингкат, никнаа навидум преку ноќ за да им помогнат на овие напори.

Со објавувањето на документите на Обединетото Кралство, мора да се постават прашања за тоа дали овие ценети новински организации се навистина независни и етички новинарски субјекти како што тврдат дека се. Додека тие работат против „авторитарните“ држави и малигните руски активности, тие немаат што да кажат за махинациите на моќните западни влади во нивна непосредна близина. Можеби тие не сакаат да ја гризат раката што ги храни.

thegrayzone.com

Фондација за стратешка култура