Моди е купен од глобалистите, велат индиските земјоделци кои веќе три месеци протестираат низ Индија! Тој дојде на власт на национална суверена платформа, но продолжува со претходните политики со кои милијардната земја е лишена од способност самостојно да се прехранува! Од 90тите години досега и влезот на ГМО мултанционалите волци во Индија, 300.000 земјоделци си ги одзедоа животите поради пропаста на можноста сами да организираат одржливо земјоделство и произведуваат семе, натерани да купуваат едносезонско (неплодно за натамошна употреба) семе од мултикорпоративните волци. Неодамнешното законодавство за земјоделство ги претставува последните клинци во ковчегот од 30-годишниот план за уништување на земјоделството во Индија од кој ќе имаат корист неколку милијардери во САД и Индија, на штета на обичните фармери и обичните работници, пишува Колин Тодхантер. Во краткото видео на каналот YouTube на empirediaries.com, Индиски земјоделец кој протестираше во близина на Делхи вели дека за време на криза и кога им требаат гласови сите ги бараат земјоделците, но кога тиа ќе ги побараат своите права, се означуваат како „терористи“.
Тој, заедно со илјадници други земјоделци, се мобилизираат против три важни делови од законодавството за земјоделството, кои неодамна беа изгласани во парламентот. Според сите мерки, овие закони звучат како неолиберална смртна казна за повеќето земјоделски култури во Индија и за нејзините мали фарми, ‘рбетот на производството на храна во огромната нација.
Земјоделецот вели:
„Корпорациите инвестираа во Моди пред изборите и го донесоа на власт. Тој е сега купен и е агент на нивните интереси. Тој не е во можност да не ги оплати сметките кон нив бидејќи неговите сопственици ќе го караат. Тој е заробен. Но, ниту ние не се повлекуваме “.
Потоа тој прашува дали министрите знаат колку семе е потребно за одгледување пченица на хектар земја:
“Ние земјоделците знаеме. Тие ги направија овие закони за земјоделство седејќи во климатизирани соби. И тие нè учат за придобивките од законот!”
Додека корпорациите што ќе се вклучат во овој сектор според законодавството само првично ќе плаќаат реални пари за земјоделските култури, а откако ќе ги снема пазарот во јавниот сектор (мандис), земјоделецот вели дека тие ќе станат единствените купувачи и ќе ги намалат цените.
Тој прашува зошто, во другите сектори, продавачите сами одредуваат минимални цени на нивните производи, но не и земјоделците:
“Зошто земјоделците не можат да ставаат минимални цени на земјоделските култури што ги произведуваме? Мора да се донесе закон за да се гарантира МСП [минимални цени за поддршка] . Кој ќе купи под МСП, мора да биде казнет со закон”.
Неодамнешното законодавство за земјоделство ги претставува последните делови од 30-годишниот план од кој ќе имаат корист неколку милијардери во САД и Индија. Тоа значи дека егзистенцијата на стотици милиони (мнозинството од населението) кои сè уште (директно или индиректно) се потпираат на земјоделството за живот треба да бидат жртвувани по налог на овие елитни интереси.
Сметајте дека голем дел од богатството на Велика Британија потекнуваше од цицање 45 трилиони долари само од Индија, пишува познатиот економист Уца Патнаик.
Велика Британија се збогати со колонизацијата на Индија. Современите корпорации од типот на Колонијалната Иссточна Индија Корпорација, сега се во процес на помагање на највредното богатство на земјата – земјоделството.
Според извештајот за заемот на Светска банка, врз основа на податоците собрани до 2015 година, Индија беше лесно најголемиот примател на своите заеми во историјата на институцијата. Светската банка на тој начин спроведува одредена контрола над Индија: како резултат на девизната криза во Индија во 90-тите години, ММФ и Светската банка сакаа Индија да ги исфрли стотиците милиони земјодлеци од земјиштето.
Индија беше приморана да го демонтира својот државен систем за снабдување со семе, да ги намали субвенциите, и да ги уништи јавните земјоделски институции.
Планот вклучува префрлање на најмалку 400 милиони луѓе од село во градови.
Деталите за овој план се појавуваат во написот на Истражувачката единица за политичка економија во јануари 2021 година, „Законот за производство на земјоделски производи на Моди“.
Планот вели дека тековните земјоделски „реформи“ се дел од поширокиот процес на зголемено зафаќање на индиската економија од страна на империјализмот:
Индиските деловни гиганти како што се Reliance и Adani се главни приматели на странски инвестиции, во сектори како што се телеком, енергија, итн. Во исто време, мултинационалните корпорации и другите финансиски инвеститори исто така влегуваат во секторите земјоделство, логистика и малопродажба во Индија.
Мултинационалните трговски корпорации доминираат во глобалната трговија со земјоделски производи. Од сите овие причини, меѓународниот капитал има голем удел во преструктуирањето на земјоделството во Индија. Отворањето на земјоделството и прехранбената економија во Индија за странски инвеститори и глобални агробизниси е долгогодишен проект на империјалистичките земји.
Написот дава детали за меморандумот на Светска банка од 1991 година, во кој е утврдена програмата за Индија. Додава:
Во тоа време, Индија сè уште беше во девизна криза од 1990-1991 и само што се предаде на програмата „структурно прилагодување“ наметната од ММФ. Така, буџетот на Индија во јули 1991 година го означи кобниот почеток на неолибералната ера во Индија“.
Во него се наведува дека сега владата на Моди драматично ја унапредува имплементацијата на горенаведената програма, користејќи ја кризата Ковид-19: разнебитување на системот за јавните набавки и дистрибуција на храна што треба да се спроведе со трите акти од законот за земјоделството донесени од парламентот .
Целта е драстично да се намали улогата на јавниот сектор во земјоделството, сведувајќи го на олеснувач на приватниот капитал и доведувајќи до засилување на индустриското земјоделство и замена на малите фарми. Норма ќе биде индустриско (ГМО) земјоделско производство соодветно на потребите на оние корпорации како Каргил, Арчер Даниелс Мидлендс, Луис Драјфус, Банге и малопродажните и агробизнис индиски гиганти, како и глобалните агротехнички, семенски и агрохемиски корпорации.
Тоа може да резултира со стотици милиони поранешни рурални жители да останата без никаква работа со оглед на тоа што Индија оди (веќе го достигна) растот на невработените.
Watch | #Farmers from Nashik march towards Mumbai, in support farmers protesting in Delhi against #FarmLaws pic.twitter.com/fLdwsOhKcA
— NDTV (@ndtv) January 24, 2021
Како резултат на тековната програма, повеќе од 300.000 земјоделци во Индија ги одзедоа своите животи од 1997 година и многу други се соочуваат со економски потрес или го напуштија земјоделството како резултат на долгови настанати од насилно купување ГМО семе од странство, промената на земјоделските култури и економска либерализација. Бројот на фармери во Индија се намали од 166 милиони на 146 милиони меѓу 2004 и 2011 година. Околу 6.700 го напуштат земјоделството секој ден. Помеѓу 2015 и 2022 година, бројот на фармери веројатно ќе се намали на околу 127 милиони.
Секторот страда со децении, спирално се зголемуваат трошоците за почеток на фарма, се повлекува владината помош и се носи ефтин субвенциониран увоз што ги намалува приходите на земјоделците.
Веќе бевме сведоци на опаѓање на секторот за автохтони масла за јадење благодарение на увозот на индонезиски палмино масло (што е од корист на мултинационалната корпорација Каргил) како резултат на притисокот на Светската банка за намалување на тарифите (Индија беше практично самостојна во масла за јадење во 90-тите години на минатиот век, но сега се соочува зголемување на трошоците за увоз).
Притисокот од побогатите нации врз индиската влада дополнително да ја намали поддршката дадена на земјоделците и да се отвори кон увоз и трговија насочена кон извозот на „слободниот пазар“ не се заснова на ништо друго освен на лицемерие.
На веб-страницата „Долу на земјата“ кон крајот на 2017 година, беше наведено дека околу 3,2 милиони луѓе се занимаваат со земјоделство во САД во 2015 година. Владата на САД им обезбеди на секои субвенција од 7,860 долари во просек. Јапонија обезбедува субвенција од 14.136 американски долари, а Нов Зеланд 2.623 долари за своите земјоделци. Во 2015 година, еден британски земјоделец заработи 2.800 УСД и беа додадени 37.000 УСД преку субвенции. Индиската влада обезбедува во просек субвенција од 873 УСД на земјоделците. Сепак, помеѓу 2012 и 2014 година, Индија ги намали и тие субвенциите за земјоделство и безбедност на храна.
Според политичкиот аналитичар Девиндер Шарма, субвенциите дадени на земјоделците во САД за пченица и ориз, се повеќе од пазарната вредност на овие две култури. Тој исто така забележува дека, на ден, секоја крава во Европа добива субвенција вредна повеќе од дневните приходи на индиски земјоделец.
Индискиот земјоделец едноставно не може да се натпреварува со ова. Светската банка, Светската трговска организација и ММФ ефикасно служеа за поткопување на домородниот земјоделски сектор во Индија. Долгорочна цел е да се избрише селанството и да се консолидира корпоративно контролиран модел, на штета на Индискиот народ.
И сега, со бришење на помошта на јавниот сектор и воведување земјоделство диктирано од корпорации и целосна неолиберална монополистичка ограбувачка продажба и набавка на производи, Индија ќе ги жртвува своите земјоделци и сопствената безбедност на храна во корист на неколку милијардери.
Ви се Допадна Написот? Сподели ја Веста! Крши ја Цензурата и Осенчувањето на Глобалофашистичките ЦИАшки Социјални Мрежи, Запиши се на Мобилен на t.me/kolozeginfo Телеграм Групата, на слободните мрежи ГАБ и ВКонтакте (Еквиваленти на Фејсбук), наскоро на Парлер (Еквивалент на Твитер) или директну преку мејл (подолу) и Добивај Директно Коложег.Инфо!