Авторот Џејмс Џорџ Џатрас преку Фондацијата за стратешка култура пишува: Најтрагична последица од “промената на режимите” од страна на Длабоката држава и Сорос е: Корупцијата.

Денес многу луѓе се сеќаваат на Ирак, некои имаат поим за Украина, но, крадењето на Србија, која им претходеше, е подзаборавено. Мадлен Олбрајт, Весли Кларк и Џихадистот Џо Бајден беа архитекти на геноцидот на Косово и креатори на вахабистичките терористички сили на УЧК на Косово, предвесник на креирањето на главосечачите на ИСИЛ, за подоцна да ги земат бизнисите како државната Пошта, јаглените рудници итн.

Штом се случи промена на режимот, корупцијата станува неконтролирана: странски мршојадци се нафрлаат на трупот, профитери кои во многу случаи се истите луѓе што помогнаа да се создаде хаос преку кој се исплаќаат “за услугите” (Читај шарените платенички куртон-револуционери и Хунтата во Македонија). А за кражбата на Македонија, нејзините ресурси а да не зборуваме за идентитетот, иднината, слободата, допрва ќе откриваме како што ќе ги рушиме глобалофашистите и во светот и дома и ќе ги ослободуваме народите и поединците од планираното вечно ропство.

Ирак: Здроби, корумпирај, кеширај

Конечно, штом се случи промена на режимот, корупцијата станува неконтролирана: странски мршојадци се нафрлаат на трупот, профитери кои во многу случаи се истите луѓе што помогнаа да се создаде хаос преку кој се исплаќаат “за услугите” (Читај шарените револуционери и Хунтата во Македонија). Секогаш, овие продадени домашни луѓе се добро поврзани со поединци во агресорските држави и организации, позиционирани на внатрешната патека за кражба на ресурсите на целната земја (зборот „лицемерие“ не е ни доволен за да го опише тоа) и за цицање на средства со кои треба да се спроведат „реформи“ и „реконструкции“ на уништената нација.

Класичен пример на оваа измама, беа парите наводно потрошени за обнова на Ирак, и покрај уверувањата на поборниците на војната дека таа ќе се плати самата себе. Со формалните трошоци конзервативно поставени од 60 милијарди до 138 милијарди долари од војната, од над два трилиони долари пост-воени фондови лавовскиот дел беше наменет  за американските и другите контрактори, вклучувајќи го и озлогласениот договор од 1,4 милијарди долари до подружницата на Халибуртон КБР, во кој тогашниот потпретседател Дик Чејни, главен поборник за војната, беше врвна извршна власт. („Ранд Пол вели дека Дик Чејни се залагал за војната во Ирак, за Халибуртон да би профитирал“.)

Во Украина, се појавува и синот на Бајден

Грабливската природа на промената на режимот „Црно/портокалово“ што сега се одвива пред нас со намера да го инсталираат насила Џо Бајден во Белата Куќа е онаа на неговиот син Хантер и украинска енергетска компанија со црна репутација „Буризна холдингс“. (Веднаш на самиот почеток, дури и некои соработници на Хантер велеа дела крадењето на Буризма беше премногу „токсично“ и ги прекинаа врските со него.)

Иако беше игнорирана или отфрлена како лажна вест и теорија на заговор од страна на демократите и фејк медиумите, фактите се доволно добро познати и се вклопуваат во моделот на Ирак до точка: тогашниот потпретседател Џо Бајден се залагаше за промена на режимот во Украина, што успеа во февруари 2014 година со симнување на уставно избраниот претседател Виктор Јанукович. Во април 2014 година, Синот на Џо Бајден, Хантер, беше донесен на бордот на Буризма (заедно со неговиот колега по име  Девон Арчер, подоцна осуден за измама) со огромно ниво на компензација што имаше малку смисла во светло на непостоечката експертиза на Хантер во енергетскиот бизнис – но која имала многу смисла со оглед на тоа што неговиот татко беше човек на администрацијата на Обама задолжен за политиката на САД кон Украина, вклучително и пари за странска помош. [ЗАБЕЛЕШКА: Веќе излезе и веста дека  Хантер го ставил татко му, потпретседателот на САД, во директен контакт со Буризма, вести што гигантските технолошки фирми се обидоа да ги потиснат и осенчат на социјалните мрежи.]

Кога “проблематичниот” украински обвинител Виктор Шокин се чинеше дека премногу се интересира за Буризмa, “папата” Џо дојде на помош, отворено заканувајќи им се на западно-зависните политичари инсталирани по Мајданската револуција во Украина во 2014 година, со задржување на милијарда долари американска помош ако не го сменат Шокин, за кого иронично тврдеше дека е „расипан“. Додека симнувањето од власт на Шокин следуваше по директно барање на ПР фирмата, „Blue Star Strategies“, поврзана со Клинтон, до Хантер да лобира до татко му за да им го тргне Шокин од грб.

Џо го стори само она што беше побарано. Подоцна и се пофали „Јас му реков на Порошенко: Не добиваш милијарда. Си заминам од тука [т.е. Киев] за околу шест часа“. Ги погледнав и им реков: ‘Заминувам за шест часа. Ако обвинителот не биде отпуштен, не ги добивате парите. “Па, кучкиниот син, доби отказ“.

Но, прво беше Србија

Денес многу луѓе се сеќаваат на Ирак, некои имаат поим за Украина. Но, Србија, која им претходеше, е надвор од радарот на повеќето Американци. Да потсетиме:

Како сенатор во 90-тите години на минатиот век, Џо Бајден беше еден од највоинствените застапници на американската воена акција против Србите за време на распадот на југословенската федерација, најпрво во Хрватска (1991-95), потоа во Босна (1992-95), а потоа во српската провинција Косово (1998-1999).

Како што беше кажано за други како Хилари Клинтон и покојниот Џон Мекејн, Бајден очигледно никогаш не сретнал војна што не му се допаднала. Заедно со Хилари, Бајден во 2003 година Бајден помогна да се соберат гласовите на демократите во Сенатот за војната на Буш-Чејни во Ирак. Будејќи го својот “внатрешен” воено-хушкач Џон Мекејн, Бајден постојано ги повикуваше САД да ги бомбардираат, и бомбардираат, и бомбардираат Србите додека (во претскажување на поддршката на администрацијата Обама-Бајден за џихад терористите во Либија и Сирија, што на крајот резултираше со појава на ИСИС), во исто време успешно се залагаше за испраќање оружје на исламистичкиот режим во Босна за потоа САД да ја вооружат исламо-нарко-терористичката група позната како „Ослободителна војска на Косово“ (ОВК).

Џо Бајден беше примарен спонзор на косовското воено решение за воена акција против Србија и Црна Гора во март 1999 година, со Конгресната Резолуција. 21. Како малку запаметена историска белешка, резолуцијата на Бајден може да се смета како последен клинец во ковчегот на уставната воена моќ на Конгресот. Додека Резолуцијата 21 го помина Сенатот,  тоа не и успеа во Конгресот со нерешен резултат 213-213 гласаше, а републиканците со големо мнозинство гласаа Не.

Но тоа не беше важно. Важно беше Бил Клинтон, под удар на скандалот со Левински, да продолжи со кампањата за бомбардирање и да го одвлече вниманието од својот хм, хм. пенис. Следната 78-дневна воздушна операција на НАТО имаше мало влијание врз српската војска, но ја уништи инфраструктурата на земјата и однесе стотици цивилни животи. Дури и сега, повеќе од 20 години подоцна, Србија страда од покачени нивоа на рак што се припишува на муниција на осиромашен ураниум. Но, за Џихадистот Џо Бајден дури и тоа не беше доволно казна за луѓето што тој колективно ги демонизираше како „неписмени дегенерици, убијци на бебиња, касапи и силувачи“.

Во мај 1999 година, во екот на воздушниот напад на НАТО, тој повика на воведување  американски копнени трупи („треба да објавиме дека ќе има американски жртви“) проследено со „окупација во јапонско-германски стил“.

На крајот, бомбардирањето престана во јуни 1999 година, кога тогашниот српски претседател Слободан Милошевиќ се согласи со привремена меѓународна окупација на Косово под услов покраината да остане дел од Србија, како што е кодирано во резолуцијата 1244 на Советот за безбедност на Обединетите нации. Тоа беше ветување дека САД и НАТО, да не ја спомнуваме нивната наложница од Европската унија (ЕУ), немаше намера да го задржи и почитува.

Под носот на окупацијата на НАТО, наводно демобилизираните  насилници на ОВК добија буквално одврзани раце за да го тероризираат српското население, од кои две третини биле протерани заедно со Евреите и Ромите, а останатите се засолнувале во енклави каде што остануваат до денес. Православните христијански цркви и манастири, од кои многу стари векови, биле посебни цели за уништување и сквернавење. На командантите на ОВК – кои исто така беа и кралски глави во мафијата на косовските Албанци, кои се занимаваа со сексуални робови, дрога, оружје, па дури и трговија со човечки органи – им беше предадена локалната администрација.

Но, еј, бизнисот беше добар! Исто како и во Ирак, политички добро поврзаните, вклучително и поранешните функционери и инструменти во нападот врз Србија и окупацијата на Косово, се насобраа во покраината поттикнати од раскошни субвенции за помош од САД и ЕУ, што за некое време го направи Косово едно од најголемите „земји“ приматели на странска помош по глава на жител во светот. 

Еден таков мршојадец – извинете, претприемач – беше поранешната државна секретарка Медлин – мислиме дека вреди половина милион мртви деца од Ирак – Олбрајт, истакнат двигател на непријателската политика на администрацијата на Клинтон, со за неа личната српска-омраза. Олбрајт се обиде да заработи стотици милиони долари на продажба на компанијата за мобилни телефони ПТТК, првично југословенска државна фирма која беше „приватизирана“ (т.е. украдена) во 2005 година како акционерско друштво, но кој подоцна се откажа од нејзината понуда кога привлече несакан публицитет. Исто така, во потрага по богатството на Косово беше и поранешниот врховен командант на НАТО и оперативен началник на косовската војна, генерал Весли Кларк, кој, наводно, се најде во голем дел од ресурсите на јаглен во окупираната покраина, нешто што исчезна од јавната контрола уште од првото пријавување на скандалот во 2016 година.

Во моментот се чини дека кај семејството Бајден постои а Ла Украина врска преку Буризма – пријателот Девон Арчер и колегата-обвинет на Арчер, Џон „Јани“ Галанис, кој пак е поврзан до врвните политичари од албанските косовски држави. Сега веќе починатиот син на Џо и работеше на Косово по војната за да ги обучат локалните обвинители како дел од мисијата на ОБСЕ (Организација за безбедност и соработка во Европа) за „владеење на правото“ (признание дека е голема задача во мафијата псевдо-држава), за што беше именуван пат со негово име во близина на масивната американска база Камп Бондстил. Со Хантер при рака за церемонијата на именувањето, дволичниот Џо Бајден имаше ѓон образ и безобразие и ја искористи  можноста да им изрази „сочувство“ на српските семејства кои ги загубија своите најблиски во воздушниот напад на НАТО – за кој тој беше главен застапник.

А за кражбата на Македонија, нејзините ресурси а да не зборуваме за идентитетот, иднината, слободата, допвра ќе откриваме како што ќе ги рушиме глобалофашистите и во светот и дома и ќе ги ослободуваме народите и поединците од планираното вечно ропство.

Ви се Допадна Написот? Крши ја Цензурата и Осенчувањето на Социјалните Мрежи, Добивај Директно Коложег.Инфо!