Се нарекува “Глобален компакт за безбедна, уредна и редовна миграција” донесен од ООН во Маракеш, Мароко 10 /11 декември 2018 со намера за замена на домородните населенија со мигранти како оружје во глобалофашистичкиот план за разбивање на старите Европски нации и држави, но информациите се штури скоро никакви во и онака длабоко апсолвираниот мејнстрим медиумски мрак. И покрај тоа што превртев се‘ што можев да пронајдам за оваа проблематика, за Компакт миграцискиот договор, всушност колку е инволвирана Македонија во овој договор, не пронајдов ни еден единствен збор а е инволвирана и има тајно преземно обврски. Секој граѓанин на оваа држава заслужува во целост да биде информиран за сите чекори на власта без разлика дали се тоа внатрешни или посебно меѓународни договори, кои во целост ни ја кројат судбината, пишува Елизабета Чингарова Матевска и продолжува:
Во деновиве кои наидуваат како соседите така и ние во Македонија сме соочени со повеќе од сигурна мигрантска криза. Слободно движење на бегалците од Сирија и други подрачја кои времено беа сместени во Турција и население од други сомнителни области пристигнаа на границата со Грција на пат кон Европа.
Но кога сликата повеќе кажува од зборовите еве го доказот! На фотографијата доле е доказот за зелено светло од македонската власт (која и да е) на компакт договорот од Макереш. Во последниот ред десно Македонија под број шест надолу означена со зелено!
На 19 декември 2018г УНГА гласаше да го одобри договорот со Маракеш за миграцијата (UNGA Votes to Endorse Marrakech Compact on Migration).
– Генералното собрание на ООН (УНГА) со гласање го одобри Глобалниот договор за безбедна, уредна и редовна миграција, позната и како Маракеш-договор за миграција. Забележувајќи дека има повеќе од 250 милиони мигранти ширум светот, претседателката на УНГА Марија Фернанда Еспиноса Гарс ја истакна потребата да се преземе акција и појасни дека Договорот не влијае на суверенитетот на ниту една држава, туку, напротив, го зајакнува, бидејќи ниту една држава , „Колку и да е моќна“, не може да ги реши со свои средства предизвиците на меѓународната миграција.
Маракешкиот договор за миграција беше донесен за време на Меѓувладината конференција за усвојување на Глобалниот договор за безбедна, уредна и регуларна миграција што се случи во Маракеш, Мароко, од 10-11 декември 2018 година. Усвојувањето на овој договор уследи по меѓувладини консултации предводени од делегациите на Мексико и Швајцарија, што кулминираше со неформален договор за текстот меѓу земјите-членки во јули 2018 година. На конференцијата во Маракеш, 164 земји-членки на ООН се приклучија на усвојувањето на овој договор.
По ова усвојување, Договорот беше поднесен за одобрување на УНГА преку нацрт-резолуцијата А / 73 / Л.66 со наслов „Глобален компакт за безбедна, уредна и редовна миграција“. Во нацрт-резолуцијата, УНГА: потсетува на резолуцијата А / 71/1 од 19 септември 2016 година,во која одлучи да се свика меѓувладина конференција за усвојување на глобалниот компактен, како и други релевантни резолуции; искажува благодарност до Мароко за домаќин на конференцијата во Маракеш; и го поддржува Глобалниот договор за миграцијата, усвоен од меѓувладината конференција.
Одобрувањето на овој договор се случи за време на пленарниот состанок на УНГА на 19 декември 2018 година, во седиштето на ООН во Њујорк, САД. Гласање во корист на резолуцијата беа 152 земји-членки, додека пет гласаа против (Чешка, Унгарија, Израел, Полска и САД) и 12 воздржани (Алжир, Австралија, Австрија, Бугарија, Чиле, Италија, Латвија, Либија, Лихтенштајн, Романија, Сингапур и Швајцарија). Покрај тоа, 24 земји-членки не беа присутни да учествуваат на гласањето.
Обраќајќи се на УНГА пред да преземат активности од страна на земјите-членки, Еспиноса забележа дека содржината на Договорот е резултат на широк и интензивен процес на меѓувладини преговори и ја рефлектира волјата на државите да се решат, на заеднички начин и со урамнотежена и интегрална визија, комплекс предизвик кој е и прекуграничен и глобален. Таа, исто така, рече дека поддршката на УНГА ќе овозможи: намалување на ранливостите во миграцијата; решавање на потребите на заедниците на потекло, транзит и дестинација; борба против дискриминацијата и негативната реторика против мигрантите; негување на зајакнување на мигрантите и заедниците што ги вклучуваат; олеснување на пристапот на мигрантите до пристоен труд; и да придонесе за безбедно и достоинствено враќање и реадмисија. За време на пленарниот состанок, 43 држави го разгледуваа пленарниот состанок за да дадат изјави за нивните гласови.
Во изјавата дадена на денот на одобрувањето, генералниот секретар на ООН, Антонио Гутереш, ја забележа неправно-обврзувачката природа на овој договор. Тој рече дека договорот: повикува на поголема солидарност со мигрантите во ситуации на „застрашувачка ранливост и злоупотреба;“ ја нагласува потребата да се предвидат идните трендови, од пазарите на трудот до влијанијата на климатските промени; и го потенцира императивот за осмислување на повеќе правни патишта за миграција, што исто така ќе помогне да се сруши трговијата со луѓе и експлоатацијата.
Мрежата на ООН за миграција исто така издаде изјава за да го поздрави официјалното одобрување на договорот.
Во соопштението се истакнува дека системот на ООН е посветен да го поддржи спроведувањето на Глобалниот договор, а преку мрежата ќе помогне во зајакнувањето на придобивките на миграцијата и се справува со нејзините „многубројни предизвици“. Мрежата на ООН за миграција е основана на барање на Генералниот секретар на ООН и во моментов има 38 субјекти од системот на ООН. Мрежата е координирана од страна на генералниот директор на Меѓународната организација за миграција (ИОМ) со стратешки надзор обезбеден од Извршен комитет составен од осум субјекти на ООН.
Покрај одобрувањето на Маракешкиот договор за миграција, УНГА го усвои на 17 декември и Глобалниот договор за бегалците. Двата компонента беа повикани во Њујоркшката декларација за бегалци и мигранти, донесена од страна на УНГА во 2016 година. [Нацрт-резолуција на УНГА] [Изјава за претседател на УНГА] [Изјава на генералниот секретар на ООН] [Брифинг од портпаролот на претседателот на УНГА] [Мрежа на ООН за миграција Изјава] [Веб-страница на ООН] [соопштение за печатот на ООН] [Резиме на состаноците на ООН] [УНГА усвоена резолуција за овој договор]
Табела од гласањето
| Result of the vote] | |||
| In favour | Against | Abstention | Didn’t vote |
| 152 | 5 | 12 | 24 |
Заклучок
Договорот на Обединетите нации, кој обезбедува гаранции за безбедно, уредно и хумано движење на луѓето ширум светот, е усвоен од 164 држави во мароканскиот град Маракеш. Неговото вистинско име е всушност „Глобален компакт за безбедна, правилна и редовна миграција“ или „Глобален компакт за миграција“, и колоквијално го именуваше како Маракешкиот документ, според местото на прифаќање. Договорот од Маракеш на крајот беше потпишан од помалку земји отколку што првично работеа, и еве што значи тоа.
Обединетите нации ја иницираа иницијативата делумно како одговор на европската миграциска криза во 2015 година. Анализите предизвикани од оваа криза покажаа дека редовните миграции кои секогаш постојат на светско ниво, миграцијата предизвикана од војна може да послужи како модел и пример дека е можно да се мигрира во земјите со повисок стандард.
Процесот на изготвување на Глобалниот договор започна со усвојување на Декларацијата за бегалци и мигранти во Њујорк за 2016 година, која беше прифатена од 193 земји членки на ООН.
Застапниците на овој договор велат дека миграцијата може да им помогне на националните економии со подмладување на работната сила кај постарите работници и дека регулираната миграција ќе спаси животи.
Ова е документ од 34 страници во кој се дадени 23 цели кои имаат за цел да обезбедат „безбедна, уредна и редовна“ миграција, вклучително и заштита на мигрантите од експлоатација и злоупотреба на човековите права против нив.
Списокот вклучува цели поврзани со собирање на податоци, обезбедување информации за мигранти, борба против шверц и трговија со луѓе, инвестирање во развој на вештини, обезбедување пристап до основни услуги и промовирање на социјална вклученост и кохезија.
Акцентот е ставен и на важноста за намалување на негативните фактори што ги принудуваат луѓето да ги напуштат своите земји, како и управувањето со националните граници на „интегриран, безбеден и координиран начин“.
1. Тоа не е конкретен договор, туку каталог на различните мерки што ги договорат државите. (Објаснивање-Наводно меѓудржавно договарање.)
2. Овој инструмент не бара ратификација во земјите што работеле на истиот.( Објаснување-Уште полошо нема ратификација нема дебата , нема информираност, всушност како што помина тајно во државава.)
3. Во документот јасно се наведува дека тоа е необврзувачка рамка за соработка за секоја земја. Во пракса, државата може да одлучи што сака и што не сака да го користи од документот.( Објаснување-Ова секако важи за богатите држави но не и за тие кои се уценети и на кои им се нудат привлечни финансии за прием на мигранти.)
4. Важно е дека документот јасно ги раздвојува мигрантите и бегалците и се наведува дека ова е регулирано со специфична правна рамка. ( Објаснување- Дали се бегалци или мигранти разликата е минорна во однос на струтурата која надоаѓа.)
5. Договорот го регулира прашањето на легалните мигранти. Кои се мигрантите? Треба да се има предвид дека дефиницијата за мигрантите е широка. Мигрантите не се само луѓе што бегаат од војна и други катастрофи. Постојат и економски мигранти, луѓе кои одат во други земји за работа или образование. Мигрантите се исто така оние кои бегаат од војна или од природни непогоди.
6. Кога станува збор за законодавството за работни односи, мигрантот мора да има ист договор за вработување како вработен во земјата во која се наоѓа. Размената на документи е регулирана за да им се овозможи на конзуларните работници да примаат документ како лична карта или пасош. Предвидено е да се обезбедат програми за едукација за деца кои не се достапни преку формалниот систем, сè до обука на работното место. Конечно, интегрирање на здравствените потреби на мигрантите во националните и локалните здравствени политики.(Објаснување- Ова е и повеќе сериозна состојба, кога бројно младо население од Македонија бара работа и егзистенција во побогатите држави , да биде заменето со друго население со крјно непознат идентитет, историја, намера, образование, култура, дури и зададена агенда на целосно преструктруирање на демографската карта на држава каква што е Македонија!!!)
Во нацрт-договорот се наведени 23 цели и обврски. Тие вклучуваат собирање и користење на точни и анонимизирани податоци за да се развие политика за миграција базирана на докази, обезбедувајќи дека сите мигранти имаат доказ за идентитетот, ја зголемуваат достапноста и флексибилноста за редовна миграција, поттикнуваат соработка за следење на исчезнатите мигранти и спасување на животи, обезбедувајќи имигрантите да можат да пристапуваат до основните услуги и да се донесат одредби за целосно вклучување на мигрантите и социјалната кохезија .
Нацрт-договорот ги признава принципите на национален суверенитет:
“Глобалниот договор го потврдува сувереното право на државите да ја утврдат својата национална миграциона политика и нивната прерогатива за регулирање на миграцијата во рамките на нивната јурисдикција, во согласност со меѓународното право. Во рамките на нивната суверена јурисдикција, државите можат да разликуваат редовен и неправилен миграциски статус, ги утврдуваат своите законодавни и политички мерки за имплементација на Глобалниот договор, земајќи ги предвид различните национални реалности, политики, приоритети и барања за влез, престој и работа, во согласност со меѓународното право “.
Договорот ги наведува активностите за владите од кои треба да се извлече, вклучувајќи и “промовирање на независно, објективно и квалитетно известување за медиумите, вклучувајќи информации засновани на интернет, вклучително и преку сензитивизирање и едукација на медиумските професионалци за прашања поврзани со миграцијата и терминологијата” и “поддршка на мултикултурни активности преку спорт, музика, уметност, кулинарски фестивали, волонтерски и други општествени настани “.
Договорот не прави разлика меѓу нелегалните и легалните мигранти, но различно ги разликува редовните и нерегуларните мигранти, го афирмира правото на државите да прават разлика помеѓу редовниот и неправилниот статус на миграција и ги потпишува потписниците за “спречување нередовна миграција “. Текстот не прави разлика меѓу економските мигранти и бегалците.
Повикувајќи го договорот “историски момент”, претседателот на Генералното собрание Мирослав Лајчак истакна: “Не поттикнува миграција, ниту пак има за цел да го спречи тоа. Тоа не е правно обврзувачко. Тоа не диктира. Тоа нема да се наметне. И целосно го почитува суверенитетот на државите
Австрија, Австралија, Бугарија, Чиле, Чешка, Доминиканска Република, Естонија, Унгарија, Италија, Латвија, Полска, Словачка и Швајцарија не присуствуваа на меѓународна конференција во мароканскиот град Марракеш за усвојување на договорот. Соединетите Држави не учествуваа во преговорите за договорот, по налог на претседателот Трамп
Ве молам размислете добро окулу овој договор , како го перцепирате, и индивидуално донесете личен заклучок.
На подолните сајтови можете да го пронајдете поединечниот став на држави во односот на договорот и поопшини искажувања.
-General Assembly Endorses First-Ever Global Compact on …www.un.org › press › ga12113.doc.htm 20 December 2018
Припремено од Елизабета Чингарова Матевска
Ви се Допадна Написот? Крши ја Цензурата и Осенчувањето на Социјалните Мрежи, Добивај Директно Коложег.Инфо!