На пример, целата операција за промена на режимот спонзорирана од САД за  промена во Венецуела не  може да се разбере, освен ако не се сфати дека Кина и Русија ја гледаат Венецуела како стратешки сојузник против САД и идна зона за проекти за појаси и патишта кои се разгледуваат низ целиот свет … но нешто повеќе од ова се случува.

Во текот на изминатите три години, над 17 нации од Латинска Америка и Карибите се потпишаа на новата оперативна рамка на Иницијативата за Појас и Пат – БРИ (Belt and Road Initiative), која се протега далеку над ограничениот коридор Кина-Европа како што многумина претпоставуваа кога беше објавен во 2013 година.

Со својот фокус на долгорочно планирање и интерконективноста, Кина е веќе број еден во светот во виталните инфраструктурни инвестиции на глобално ниво и иако не е број еден во целокупната трговија на Америка, сега има над шест пати повеќе инвестиции во латиноамериканската енергетска инфраструктура од Светската Банка.

И покрај 17-те нации што се наоѓаат на БРИ, големите четири сили (Мексико, Аргентина, Бразил и Колумбија) сè уште не се приклучија, што претставува фрустрирачка пречка за поголема визија за интегрираната инфраструктура. Сепак, во изминатите неколку недели, дури и ова започна да се менува.

Колумбија и БРИ

На државната посета на 29-31 јули на Пекинг , претседателот на Колумбија, Ивон Дуке, прифати долгорочна перспектива со Кина (иако не влегува во целост во БРИ), кога разговараше со 200 кинески бизнисмени велејќи дека Кина може да помогне „да се претвори Колумбија во производител на храна за светот“  и дека Колумбија треба да биде  „златна врата“ на Кина во Јужна Америка. Тој ја покани Кина да помогне со проекти за развој на инфраструктурата, образованието и науката, повикувајќи на „иницијатива Колумбија-Кина за следните 40 години“.

На самиот БРИ, Дуке рече дека треба да биде „идејниот чадор за овој проект да се реализира“.

Како што  демонстрира злогласната фотографија на претседателот на Њујоркшката Берза Вол Стрит од  1999 година , во која го прегрнува Раул Рејес (нарко-терористички лидер ФАРК), финансиерите на Вол Стрит и Лондон буквално ја чуваа Колумбија под канџите на нарко-трговците со децении, што резултираше во култура на организиран криминал, тероризам и осиромашување што само БРИ може да го реши. Во 21 век, над два милиони Колумбијци немаат пристап до електрична енергија. Со вклучувањето на Колумбија во БРИ, секоја нација на Андите во Јужна Америка би била веќе вклучена.

Промени во Аргентина

Од победата на Маурисио Макри во декември 2015 година, Аргентина се лизна во лудило. Едно време претставувајќи моќна сила на спротивставување на меѓународните финансиери и фондови за мршојадци под перонистичката влада на покојниот Нестор Кирхнер и неговата сопруга Кристина, Аргентина под Макри повторно стана банкарско оружје што го врати народот назад под камшикот на финансиската олигархија. Според Макри, штедењето стана нова норма и плаќањето на долговите нов приоритет за Аргентина, додека огромното мнозинство на големи инфраструктурни проекти што ги започна претседателот Кирхнер беа откажани или одложени.

Некако Макри беше изненаден што неговите монетаристички стратегии не успеаја да ја придобијат љубовта од народот бидејќи невработеноста продолжи да расте, а инфлацијата достигна 55% без никаква надеж на повидок.

Ефектите од страдањата на населението под монетаристичките диктати на ММФ резултираа во изненадување на ванрекоалиционите избори на 12 август, кои му дадоа на противникот на Макри Алберто Фернандез 47% од гласовите (споредено со само 33% за сегашниот претседател).

Иако ова беше само предизборно гласање, Фернандез покажа дека тој веројатно ќе стане претседател на изборите во ноември. Она што е забележливо е дека Фернандез (поранешен министер во владата на Нестор Кирхнер) е партнер на  Фронтот за сите групацијата со неговата потпретседателска кандидатка Кристина Фернандез де Кирхнер. Фернандез и Кирхнер ветуваат дека повторно ќе ги репрофилираат непотребните долгови на ММФ и ќе и стават крај на ерата на штедење. Секако, шпекулаторите го покажаа своето неодобрување за ова враќање во национална моќ со тоа што на 13 август го уриваа аргентинскиот пезос за 15% и се заканија со поголема казна ако бидат избрани „популистичките Перонисти“.

Со непосредното враќање на Кирхнер на власт, многумина претпоставуваат дека растечката златна ера на кинеско-руските односи ќе процвета уште еднаш. Под раководство на Кирхнер  беше формирана моќен „интегрален стратегиски сојуз Аргентина-Кина , заедно со 20 големи договори меѓу овие две нации.

Некои од започнатите проекти под Кирхнер, кои Макри не беше во можност да ги убие, вклучуваат хидроелектричен проект Патагонија од 4,1 милијарди американски долари каде што се градат две брани на реката Санта Круз, а исто така и планот од 8 милијарди американски долари за изградба на две нуклеарни централи (една канадска КАНДУ и еден кинески дизајн). Браната претставува прв хидропроект изграден во текот на цел четврт век и Аргентина е првата земја од Латинска Америка која започна нуклеарна централа Атуча I во 1974 година, а од тогаш и беше дозволено многу малку да инвестира во енергијата.

Неолиберални фрактури и во Бразил

Додека сегашниот режим на десното крило под Jаир Болсонаро се оддалечи од пријателскиот однос со Кина по наредба од Вашингтон, кинеските спонзорирани проекти започнати под Лула да Силва и Дилма Русеф не беа толку лесно да се убијат и Бразил сепак ја доби втората по големина инвестиција на Кинескиот капитал во износ од 54 милијарди американски долари. Некои проекти поврзани со БРИ кои се во тек, во моментот вклучуваат систем за транспорт на електрична енергија со ултра висок напон, кој е во изградба од 2011 година од страна на кинеската филијала на Државната мрежа во Бразил. Овој неверојатен проект познат и како електрична енергија за автопат, носи високонапонска електрична енергија со многу малку загуба на електрична енергија над 2000 км од северната брана Бело Монте до осиромашениот и населен југоисток, обезбедувајќи ефтина електрична енергија за 22 милиони луѓе.

Во земјоделството, Кина увезе 50 милиони тони соја (80% од извозот на соја од Бразил) и 560 милиони тони говедско месо (40% од вкупниот извоз) во 2018 година, а ова само се очекува да порасне.

Новата Банка на Развој, исто така, ги почна операциите во Бразил и ќе почнат да емитуваат средства надвор од контрола / Светската банка ММФ и наскоро, со Бразил домаќин на 11-тиот самит на БРИКС на 13 ноември 2019 е сигурно е дека ќе се спојат со кинеските и руските инвестициски стратегии во Јужна Америка. Во рамките на реорганизиран финансиски систем, нови институции како што е Новата банка за развој, Фондот за инвестиции во патот „свилата“, „Инвестициска банка“ во Азија, ќе преземат водечки улоги во обезбедувањето долгорочен продуктивен кредит за проекти на глобално ниво.

Кога одговораше на нападите на Болсонаро врз Кирхнер од Аргентина, Фернандез одговори велејќи дека “со Бразил ние ќе се догориме прекрасно. Бразил секогаш ќе биде наш главен партнер. Болсонаро е минлива фаза во животот на Бразил – исто како што Макри е минлива фаза во животот на Аргентина“.

Збор и за Мексико

Мексико се здоби со огромна победа со изборот на националистичкиот претседател Андрес Мануел Лопез Обрадор во 2017 година, кој се бори за план за развој на Мексико / Централна Америка  од неговиот избор, како алтернатива на сегашната парадигма на ММФ/Светска Банка. Овој план кој е многу во склад со моделот „Појас и Пат“ и го вклучува јужниот дел на Мексико и „северниот триаголник“ на Ел Салвадор, Гватемала и Хондурас, со што ќе се забележи изградба на вкрстен Северо-јужен железнички систем и систем на пристаништа, заедно со нова електрична мрежа и агро-индустриски развој за сите четири нации.

Иако импулсите на Лопез Обрадор се залагаат за пристапување во БРИ, огромниот притисок го спречи досега да го направи овој скок.

Зелена депопулација или нова парадигма за раст

Откако Панама стана првата латиноамериканска нација што се приклучи на БРИ во 2017 година, Уругвај следеше, а набрзина му се придружија Еквадор, Перу, Боливија, Ел Салвадор, Чиле и Костарика. Набрзо потоа се приклучија и народите во Карибите вклучувајќи ги Барбадос, Јамајка, Гвајана, Тринидад и Тобаго, Доминиканската Република и Антигва-Барбуда.

Западните средства вградени во политичките структури на ЛАЦ не се лесни за идентификување само поради нивното отфрлање на БРИ и прифаќањето на Вол Стрит, туку и поради нивната бесрамна поддршка на „зелените“ енергетски стратегии кои бараат да се затворат нафтените изври кои емитирале јаглерод, како и јагленот а дури и нуклеарната енергија. Пример за оваа кошница беше очигледен со коалицијата на поранешните енергетски секретари на Аргентина која напиша меморандум за повикување на укинување на нуклеарката во корист на тотална стратегија за ветер / соларна енергија во знак на послушност кон олигарсите што ги напишаа COP21 и Зелениот Нов Договор . За секој граѓанин што размислува, ова е само друго име за депопулација.

Точно фаќајќи го принципот на она што се случува низ Јужна Америка и светот како целина, амбасадорот на Костарика во Кина неодамна рече дека Кина  „создава нова парадигма за развој што може да биде толку важна можеби како што беше Бретон Вудс по Втората светска војна „ и дека Кина „ го повикува целиот свет заедно да дизајнира каква ќе биде новата Парадигма“.