Секој проблем коj се појавува во животот на човекот има своја дијагноза, историја на развој на болеста, па така и американската политика. Американската политика како светска империјална политика започнува после втората светска војна, а се заоснува врз Трумановата доктрина,а тоа е правото на Америка да интервенира во оние земји кои со својата политика застрануват или забегуват од нејзини рамки, а кои се од геостратешко значење за Америка, како што после втората светска војна беше случајот на изградбата на социјалистичките земји и воведувањето на социјализамот.

Поради ваквата политика, американската доктрина за остварување на својата цел налагаше соработка со криминални групи и поединци кои со времето станува нејзини сојузници и тука започнува приказната за промашената и погубната политика, промашената политика која создавала непријатели. Во ерата после втората светска војна, Западот има создадено безброј свои сатрапи, послушници кои од нивни сојузници преку ноќ станува нивни непријатели.

Во ерата на виетнамската војна со помош на ЦИА како преседател на јужен Виетнам доаѓа Нго Дин Дием, кој вршел огромни злостворства врз Виетнамците кои му биле непослушни и кои имале различни ставови од него. Американците знаеле за сите негови злодела, но поради нивните лични интереси ќутеле. Во неговиот случај се гледа како кучето му го врти грбот на својот господар. Со текот на времето Дием им го свртил грбот на Американците, одбил да биде послушно куче на админстрацијата на Кенеди. Кога Дием станал непотребен, Американците извршиле државен удар, Дием е убиен седумнаесет ден пред убиството на Кенеди. За неговите злостворства знаел и тогашниот министер за одбрана Роберт Макнамара кој потоа зборува за погрешната тактика во Виетнамската војна, триесет години подоцна Макнамара својата погрешна политика ја опишува со еден збор „Згрешивме.“ Макнамара не заврши досега на ниеден суд за воени злостворства и ако виетнамската војна однесе три илјади убиени луѓе.

Со бомбардирањето на Камбоџа од страна на Американците создадени се црвените кмери и нивниот водач Пол Пот со што се овозможи во Камбоџа да се создаде полето на смрта во кои умреле две и пол комбоџијанци. Хенри Кисинџер креаторот на американската политика  никогаш не ги објасни причините за трагедијата на ова земја. Кога новинарите го запраша дали  го гризе совеста за Камбоџа , ладно им одговорил „ А зошто треба да ме гризе свеста?“. Кисинџер ја доби нобеловата награда за мир, се разбира поради потикнување на војна што истовремено преставува врв на цинизамот. Случајот на Камбоџа укажува на тоа колку може да биде безчуствителна политиката на една голема сила. Камбоџа е злочин за која ниту еден Американец до сега нема одговарано.

Во Ирак Садам Хусеин со години беше во сојуз со Американците против режимот на Хомеини во Иран, тој тогаш не беше злосторник, ниту кога илјадници Курди беа напаѓањани од негова страна со хемиски отрови. Американците само вербално го осудувале. Постанал непријател во 1991 година кога извршил инвазија на Кувајт со што биле загрозени нафтените полиња кои за Американците преставувале извор на нафта, во тој момент Садам постанал нивни непријател.

Во Авганистан во текот на 60-тите години се повеќе се зголемувало Советското влијание. Американците од страв од советското влијание во Авганистан ги создале Муџахедините и нивниот водач човекот по име Бин Ладен, чистокрвен производ на ЦИА за да се отргне Советското влијание. Бин Ладен се додека се борел против Советите бил добар, од кога Советите си отишле земјата крварела, на чело дошле талибанците. Во Авганистан е воспоставен политички систем како во камено време. Американците знаеле за методите на талибанците но мудро ќутеле. Преку ноќ Бин Ладен постанал американски непријател, а муџахедините станале талибанци.  Авганистан земја во која се живее како во каменото време наеднаш станал најголем противник на западната цивилизација, да пукнеш од смееа.

Не знам дали западниве земји некогаш се запрашале  зошто и како Авганистан станала дива земја на примитивни луѓе? Одговорот тие добро си го знаат, ваква земја како што Авганистан е денес  е резултат на нивната политика, Авганистан е производ на нивната освојувачка политика.

Со стекнувањето на независноста на Индонезија и нејзино влегување во движењето на неврзаните се појавила опасност за интересите на Американците на пацификот. Така со помош на Цијашкиот поризвод Ибрахим Сухарто е срушена власта на Ахмет Сукарно, главен повод била залагањето на Индонезија за ослободување на источен Тимор. Па така во 1975 година започнала трагедијата на Источен Тимор, која САД ја потикнувале Индонезија   за изведување на инвазија и припојување на Источен Тимор. Хенри Кисинџер ја имал главната улога. Во 1975 година го посетил Сухарто, по неговата посета следниот ден Индонезија го нападнала Источен Тимор, во нападот е користено и Американско оружје, што преставувало кршење на Американските закони, по тој повод Кисинџер рекол знам за овој закон, но на нас не ние интерес Индонезија да ја удриме по забите. Ова политика Источен Тимор скапо го чинела со илјадници жртви.

Во Конго се повеќе растело влијанието на Советскиот сојуз под водството на тогашниот преседеател Патрис Лумумба. За да го симнат од Власта Лумумба, Американците го создадоа Мобуту кој бил дирекно вмешан во убиството на Лумумба. До осумдесетите години бил во сојуз со ЦИА, Американците знаел за неговите злодела али ќутеле. Кога опсаноста од комунизамот поминала и кога Мобуту оставил илјадинци мртви лешеви изад себе, ЦИА се одкажала од него, на неговиот погреб во Мароко не присуствувале повеќе од десет лица, меѓу нив ни еден немало Американец.

Во Чиле, Американците на власт го донеле Пиноче, чија главна цел било да го бутне од власт Салвадор Алјенде поради тоа што сакал во Чиле да воведе Комунизам. Пиноче бил директен производ на ЦИА, поточно на Ричард Никсон и Хенри Кисинџер. Користел Брутални методи за борба со противниците, Американците знаеле ама вешто ќутеле. Хенри Кисинџер во тоа време изјавил „ Зошто да дозволиме една земја поради неодговорноста на сопствениот народ да стане комунистичка.“ Кога Пиноче станал непотребен Америка ладно се откажала од него.

Што се поразлични овие набројани сатрапи од нашиот Црпко Заев? Во ништо! Како нашиов така и овие претходниве служеја за извршување на интересите на политиките на западот, па така Муртинецов и неговото друштво се донесени на власт да служат со иста цел на истиот тој запад. Кога ќе им ја заврши работата, а по се изгледа дека веќе им ја завршил, а тоа е промена на името и идентитетот на Македонскиот народ, исто како и останатите ќе го шутнат како ѓубре.

Кон сето тоа укажува случајот „Рекет.“ Александар Николовски од ДПМНЕ изјави дека во Брисел се водат интензивни преговори за смена на власта, Процесот за смена на Црпко Заев очигледно е веќе започнат! Само разликата во нашиов случај од останатите претходни случаеви е тоа што нашите жртви ќе бидат во најголем број. Операцијава промена на идентитетот на Македонскиот народ ако не се спречи, не само што ние живите веќе сме мртви, туку и оние што допрва ќе се раѓат однапред стануват мртви! Ако не се спречи ова операција која до сега се водеше Македонскиот случај ќе стане најголемо злосторничко дело на западната политика.