Конфронтацијата со Велика Британија и САД отсекогаш била основа на политичкиот курс на Русија, но за постсоветската политичка елита, она што Путин го рече на вториот ден од Санкт Петербургскиот меѓународен економски форум 2019 беше незамисливо. Ова беше колапс на сите канони и претходни обележја.

Она што Путин го рече на главниот форумски форум во петокот, 7 јуни, ќе влезе во историјата како втор говор во Минхен. Можете да барате аналогии со Фултонскиот говор на Черчил, со единствениот исклучок што говорот на Путин не беше толку страстен и безусловно. Путин одамна заслужил репутација како политичар чија железна тупаница секогаш носи кадифена ракавица.

Но, суштината не се менува: Путин, за прв пат во светот, изјави дека Русија повеќе не го признава преовладувачкиот систем на американска светска доминација. Покрај тоа, Русија фрла целосен предизвик за овој систем и се обединува во оваа конфронтација со Кина и со остатокот од светот, поточно со оние делови што не ја изгубиле волјата да спасат од американскиот јарем и бараат сила до која би можеле да се придружат.

Постои разлика во ова: да не преизнаваш де факто а признаваш де јуре, и, да престанете да признавате и де јуре, отворено објавувајќи дека од сега постојат два блока официјално во светот: оние со САД и оние против нив. И Русија е со оние кои се против Соединетите Американски Држави. Правењето на овој и вакв избор е буквално наметнато од сегашната политичка елита на Русија. Попрецизно, од нејзината авангарда, нејзините водечки групи, оние кои влегоа во внатрешниот круг на Путин и ја градеа својата моќ, потпирајќи се на државата, нејзината моќ и суверенитет.

Овие групи разбираат дека во Русија на суверенитетот се противат моќните сили кои имаат сосема поинаков концепт на доминација, оние кои ја градат својата позиција врз основа на финансиските и политичките кругови на Велика Британија и САД, чии деца живеат и учат таму, а тие го задржуваат бизнисот во англосаксонската надлежност .

Овие сили бараат потчинување на националните интереси на Русија и нејзината владејачка политичка класа на интересите на владејачките кругови на Велика Британија и САД. Затоа и во тој капацитет им се потребни овие владејачки кругови, а во нивната доминација тие ја гледаат својата шанса за просперитет. Но, се повеќе и повеќе, се пројавува поделеноста во елитата на Русија, а Владимир Путин внимателно ја ограничува острината на конфронтацијата меѓу поделените елитни групи.

Многу е тешко да се биде арбитар во таква ситуација, поврзувајќи економија, пропаганда, армија, специјални служби, регионални и федерални елити, здружувачки бизнис, синдикати, бирократија, луѓе … Секоја сила се брани себе си. Како беше можно во таква ситуација Путин да го изразува скриено значењето на својата политиката, на секоја од неговите одлуки?

Па, 12 години, Путин чекаше. Поминаа 12 години од неговото прво предупредување, говорот во Минхен, во кој Путин предупреди дека Западот е на прагот на опасна конфронтација, и во оваа конфронтација ја преценува својата сила. За 12 години Западот не веруваше во овие предупредувања. И, како што се вели, скокаа, скокаа и сега “доскокаа”.

Отфрлајќи ги сите заобиколувања, без само навестување и зборување од околу, за првпат во својата политичка кариера, Путин ја најави намерата на Русија да ја отдели Европа од САД. Затоа во неговиот говор дефинирањето на о на американско-европската спроивставеност служи како основа за неговата позиција, која е базирана на остри и непомирливи конфликти на интереси меѓу Европа и англосаксонскиот хегемон.

Путин не само што повторно го изрекламира “Нордстрим 2”, туку ја покажа неговата согласност со длабоките интереси на Европа. Во спротивно, Европа никогаш нема да отиде на овој проект и сама да го побара од Русија. И тој, исто така, ја покажа целата недоследност со овие европски интереси на интересите на САД, кои се повеќе се свртуваат кон разговор со Европа на јазикот на ултиматумите и вртењето на раката зад грб. Во свет во кој владее неограничена американска доминација во Европа, за сегашните европски елити нема да имаат место не само економски и политички но ниту физички.

Путин, означувајќи ја контрадикторноста на интересите на САД и Европа, не ги допре бегло, туку целосно се концентрираше на овој нервен јазол. Зад конфликтот на интереси околу гасоводот стои конфликт на целиот спектар на витални интереси. Европа престанува да биде дури и вазал за САД, сега е само плен за нив, ресурс без чие трошење САД престануваат да постојат како хегемон, а можеби дури и како единствена држава.

Спорот на САД и Европа не е недоразбирање за прашањето за поинакво разбирање на принципите на демократијата, тоа е егзистенцијален спор помеѓу грабливецот и жртвата. Примирјето е завршено, а за англосаксонскиот лав, европското јагне повеќе не е средство за мирно флертување, туку плен, без чие убивање, ловецот се соочува со глад.

И ова значи дека смртта и се заканува, пред сè, на Европа, и заканата доаѓа од таму, од каде што секогаш досега се добвала помош, дури и ако цената била да се слуша волјата на сопственикот. Сега сите примени витамини треба да бидат вратени. Европа се најде во позиција на крава, која никогаш не веруваше дека е одгледувана и за млеко но и за потоа да биде изедена. Сега таа почнува да го разбира ова, и Владимир Путин гласно и јавно го соопштува ова на целиот свет.

Оправдувајќи ја глобалната кампања на светот против Соединетите Американски Држави, Путин ги обвинува самите САД за уништување на воспоставеното заедничко правно поле. Соединетите Држави почнаа со употреба на директни методи на покажување моќ за одржување на доминацијата, а тоа создава фундаментално нова реалност. Светот веќе создаде потенцијали во растечките национални економии, и овие народи се подготвени да се бранат од американската агресија со сета своја моќ.

Интересно, не Кси Џинпинг а имено Путин го наведе примерот на американската агресија против кинеската компанија Huawei, покажувајќи дека позициите на Кина и Русија се обединети во оваа конфронтација. Кризата на глобалната економија е поврзана со исцрпување на постоечките пазари и неизбежноста на нивната насилна редистрибуција. Говорот на Путин е директно предупредување до Соединетите Американски Држави за нивната ограниченост во оваа борба.

Ако сте хегемон, и одеднаш некој доаѓа и црта линија со земја со креда и вели: “Ако пречекориш, ќе добиеш ќотек подобро да ги земеш сериозно”, посебно ако околу има многу и молчаливи набљудувачи со не многу пријателски изглед на лицата, и држат стап во рацете, тогаш сваќаш дека имаш големи и многу сериозни проблеми.

На овој начин вам ви се прикажани не само границите на вашите способности – вам ви е покажано и кој ги поставува овие граници за вас. Тоа е против-кандидатот за вашата хегемонија. Всушност, оној што јавно не ја препознава твојата моќ.

Путин рече: заврши времето кога американскиот систем беше унифициран за сите. Земјите во развој имаат стекнато голема тежина во глобалната економија, и тоа ги менува сега условите. И за прв пат, не САД самите го објавија ова, но тоа им беше ним објавено од самите држави. Ова не е само шлаканица во лицето – ова е клоца во задникот. Со огромна бела флека на панталоните.

Погледни ја реториката на Путин – тој отворено ги нарекува САД рејдери или грабливци. Тоа ти е, разбојници од автопатот, пирати, рекетари. Ова е невиден и нечуен досега настан. И ова не е само емотивна алегорија. Ова е директен обид да се делегитимизира американската хегемонија. Рејдер не е обичен конкурент, туку напаѓач и криминалец. И со криминалец се зборува со јазикот на сила, а не се наоѓаат “заеднички” интереси.

Всушност, Путин не само што излезе и му рече на целиот свет: “американската доминација е нелегална, а самите САД се подготвени да сe стават над законите на цивилизираната заедница!” Тој не само што рече: “Ако САД продолжат вака, тогаш војната на сите против САД не е само легална, туку и справедлива, бидејќи тоа е војна за ослободување!”

И не рече само “И Русија и Кина се подготвени да одговорат на оваа војна!”. Ако ова беше случај, САД не би морале да се грижат многу. Путин направи нешто многу полошо за нив. Излезе и јавно објави: “Царот е гол!” Ова им е историски препознатливо и на Русие и на Европејците. и како завршува таа приказна потоа исто така се знае.

Путин изрече ужасна навреда за САД, барајќи еднакви услови за развој. Еднакви услови се услови во кои САД го губат раководството и се претвораат во Британија број 2 – пензиониран хегемон. А со светот почнуваат да управуваат Европа, Кина и Русија. Се завршува со фактот дека не само Латинска Америка, туку и државата Тексас ќе бидат одземени од САД, враќајќи ја во Мексико. И Американците вечно ќе плаќаат и ќе се покајуваат. Секому, почнувајќи од Индијанците и завршувајќи со последниот Јапонец, бидејќи и Хирошима и Нагасаки се исто така нивни недела.

Путин најави: Русија има со што да ја победи на американската хегемонија. “Тоа се вештачката интелигенција, геномни технологии за медицина, преносни извори на енергија, нови материјали”.

Посебно нагласи Путин: трезвено ги проценуваме нашите способности да станеме светски лидер во областа на вештачката интелигенција, и ние ќе станеме. Не се наоѓа во Русија најмоќното американско училиште за програмирање, туку во се наоѓа САД најмоќното Руско училиште на програмери. Не се САД тие кои ги генерираат најдобрите сили во оваа област, туку Русија. И од сега, Русија ја води напред оваа насока со сета своја моќ.

А што се случува кога Русија се зема за нешто со сета своја моќ, може да се види од знамето над Рајхстагот, првиот сателит на Земјата и првиот човечки лет во вселената. Или одеднаш појавените хиперсонични ракети, од кои САД се далеку уште многу години. И кога ќе ја стигнат Русија, таа ќе има веќе ново оружје. Да ги потцените способностите на Русија значи да се направи најстрашна грешка. Наполеон, Хитлер и Клинтон ќе потврдат.

Руската елита се уште може да талка и да не разбира целосно, да негува илузии и да презема погрешни чекори, но тој дел од елитата што може цврсто да ја држи власта и да ја води земјата во иднина веќе го направи изборот. И овој избор беше објавен јавно. 12 години, Путин мереше за еднаш да отсечи. Сега времето на двоумење и чекање е готово. Путин пресече. Сите сфатија дека договор со Соединетите Американски Држави нема да има ниту ќе функционира, и дека веќе може да не им се прават одстапки.

Волјата на моќ е способноста да се предизвика хегемонот. Путин го фрли овој предизвик во име на владејачката класа на Русија, која ја разбира својата историска перспектива. Сите економски тешкотии и политички спорови со опозицијата и петтата колона се веќе незначајни за курсот на земјата. И Кси Џинпинг, кој зборуваше по Путин, не само што ги потврди зборовите на Путин, туку и покажа кој е се лидер во конфронтацијата со САД.

Путин, всушност,ја застрела американската империја и американските надежи. Да, Соединетите Американски Држави сé уште се економски и воено силна земја во светот. Да, тие се уште можат да му направат многу проблеми на секого во овој свет. Но, тие веќе не се во можност да ги потчинат оние што не сакаат да се наведнуваат. Секоја од нивните постапки само го зголемува отпорот. Тие се сретнаа со границата на сопствената сила, како пијаниот при скокање преку ѕид.

Во суштина, Путин најави нова доктрина за глобална конфронтација со САД, со што Русија стана водечка сила во процесот на глобални трансформации. Поточно, нејзиниот епицентар, бидејќи ако не беше сегашната позиција на Русија, Соединетите Американски Држави одамна ќе ја скршија Кина и економски, воено и политички. Клучот за Кина е во Русија.

И затоа, во пресрет на трансферот – 2024, чекаме обиди да и организираат на Русија обиди за преврат итн. Сепак, плановите на Русија ќе бидат отелотворени и тогаш ќе стане јасно дека светот навистина стана мултиполарен. Веќе нема еден газда со еден куп вазали а од другата страна “варвари”, но има многу газди кои се способни да преговараат и некако да научат да живеат во оваа реалност. Токму за тоа беше говорот на Путин, а оние кои не го разбираат значењето веќе изгубија. Дури и ако тој самиот сè уште не знае за тоа.