“За секоја црн човек ќе убиеме пет бели луѓе” лутo изјави јужноафриканскиот политички лидер. “Ние ќе ги убиеме нивните жени, ќе ги убиеме нивните деца, ќе убиеме се што наоѓаме на нашиот пат”. А за ова молк на глобалофашистичките медиуми и домашните преститутки за геноцидот врз белците во Јужна Африка. Како и за геноцидот во Македонија и врз европските нации и култури, усти цврсто затнати со колнети рака Сорос пари!
Коментарите ги шокираа многумина, но еве што е уште шокантно: тие не се толку необични во денешната Јужна Африка. Како што известува порталот The Gateway Pundit, Андиле Мнгкситама (Andile Mngxitama), претседател на Црнците на Прво Место Земјиштето на Прво Место (БФЛФ), ги изрече овие заканите на на недоамнешните митинзи. Неговите приврзаници со задоволство ги одобруваа повиците за убиство на бели луѓе.”
Дејли мејл дава повеќе детали, опишувајќи како Мнгкситама им кажува на подржувачите: “”За секој од нас, ќе убиеме пет бели луѓе. Ќе ги убиеме нивните деца, ќе ги убиеме нивните жени”.
Мнгкситама потоа ја повикува толпата: “За секој еден од нив, ќе убиеме колку?” И тие повторуваат: “Пет”, повторува Мнгкситама. “За секој еден од нив?” И тие одговораат: “Пет”. Тој вели: “Ќе ги убиеме нивните деца, ќе ги убиеме нивните жени, ќе ги убиеме нивните кучиња, ќе ги убиеме нивните мачки, ќе убиеме се”.
Мнгкситама, марксистички револуционер кој се спротивставува на капитализмот подоцна изјави дека неговите коментари биле земени “надвор од контекстот” – изговор на типичен кукавица.
Токму еден од неговите портпароли на партијата за белите луѓе во следниот твит:
Вашето постоење е кривично дело. Оттука кажуваме, земја или смрт.
Извештајот за геноцид во јули 2012 година наведува дека повеќе од 3.000 од 40.000-те бели фармери биле убиени од 1994 година наваму. Јужноафрикански парламентарец неодамна прогласи “Вашето време е завршено, бели луѓе” во врска со претстојното запленување на земјиштето на белите фармери без надоместок. Грозоморните насилства врз јужноафриканските белци кои се брутално силувани и мачени се документирани но за нив светските медиуми не известуваат.
400.000 белци во Јужна Африка во согласност пишува Дејли Мејл, живеат во сиромаштија – а некои се испратени да живеат и работат во кампови, платени само $ 36,48 за месец.
И покрај ова, политички коректните западни држави со нивните “вредности” – кои беа бучни за апартхеидот во Јужна Африка сега слушаме молк пред угнетувањето на белците во Јужна Африка за време на црното владеење.
Една од типичните многуте лични трагедии на Бониевалско фарма убиство – заедница во жалост е опишана подолу во текстот на news24.com:
Тивниот рурален град Бониевал е опкружен со плодна земја каде што се одгледуваат лозja и овошје. Пејзажот е ридски со зелена природа. Есента е време за производство на вино, а слатката миризба на ферментираното грозје лебди низ воздухот. Луѓето овде се пријателски расположени, па дури и странци се поздравуваат на улица со поздрав или со мавтање.
Тоа е тесно поврзана заедница во која соседите се здружуваат за да си го подобрат животот. Олицетворение на овој дух на заедницата е техничката школа Џекс Гевел во населбата Среда долина. Училиштето ги отвори своите врати пред една деценија откако заедницата одлучи да ги преземе работите во свои раце, кога многу од децата на работниците од фармите не можеа да добијат место во преполнето локално средно училиште.
Земјоделците донираа земјиште, додека архитекти, градители и работници ги нудеа своите знаења и труд бесплатно. Сите донираа тоа што можат и заедницата наскоро успеа да го добие документот потребен за дополнување на одделот за одделот за образовани. Училиштето е горд симбол на алтруизмот на заедницата и на духот.
Но, денес, луѓето од Бониевалe се обединети во жалост.
На 13 мај, земјоделецот Алекс Веселс (55), сопственик на фармата Капеинсдриф, беше брутално убиен, а неговата сопруга Лизел (55) беше мачена со часови.
Тоа е втор пат за пет месеци во долината да е извршено убиство на фарма. Во декември, Пит и Елмиен Штајн од фармата Зандфонтејн беа брутално убиени.
И Штајн и Веселс беа нападнати во нивните домови. Двете ќерки на Лизел, Јана (20) и Анили (23), се студенти во Кејп Таун и не беа на фармата кога се случи нападот.
Секој во оваа област е шокиран од овие зли дела. “Тоа е толку тажно.Тоа е навистина трагедија”, вели Теунс Коетзи, архитект кој ги нацрта проектните планови за училиштето Џекс Гервел. “Станавме малку пре-самоуверени во градчево. Ние често ги оставаме нашите врати и прозорци отворени затоа што сите тука се познаваат”.
Во Капетинсфри фармата, како и насекаде во заедницата, осумте работнички семејства кои живеат тука сè уште се длабоко во шок.
Деталите за нападот се ширеа како шумски пожар. Лизел беше дома сама на околу 18.30, кога напаѓаа четири натрапници. Сопругот Алекс замина на неколку минути пред да ги превезе работниците назад во нивните домови во градот. По неговото враќање, тој беше нападнат. Натрапниците бараа пари и Лизел беше избодена со нож во градите со остар предмет.
Таа успеа да се ослободи и да побегне и со нејзиниот автомобил се возеше за да најде помош. Никој не беше дома на првата фарма што застана, но таа нашла некој подалеку но предоцна.
Околу 23:00, еден работник на Алекс го најде неговото тело во лозјето. Неговите раце се уште беа врзани зад грб.
“Ќе треба време да ја преболам болката”, вели Анеј Бајаџис (40), домаќинка на семејството Веселс веќе 21 година. Нејзиниот сопруг, Никлас (38), е возач на трактори на фармата. Тие живеат во куќа изградена за нив во непосредна близина на главната фарма.
“Во мојот ум сè уште може да го видам како минува низ фармат”, вели Ана. Таа последен пат го виде Алекс околу 16.45 на денот на неговата смрт. Напаѓачите очигледно добиле пристап до куќата преку странична врата.
Ансие Бадџис (53) живее на фармата 19 години. “Никогаш не сум го видел Алекс лут. Тој беше најпобожниот човек … Никогаш не можев да поверувам дека луѓе како него сеуште постојат”, вели таа. Таа зборува за целата заедница кога вели: “Ќе се опоравиме од ова. Но, за сега, сите сме тука само за да се утешиме еден со друг”.
Подолу е една длабока репортажа, Farmlands , во која се документираат маките на белите земјоделци во Јужна Африка.