Речиси конечни мисли пред референдумот
30 септември се приближува. На овој ден, од Македонците ќе биде побарано да гласаат на референдум за иднината на земјата. Веројатно е најважната одлука со која се соочија Македонците од гласањето за независност во 1991 година. Додека владата го враќаше референдумот како шанса да влезе во НАТО и во ЕУ, ништо во животот не е загарантирано и останува само како шанса. Владата им кажува на граѓаните дека членството во НАТО и ЕУ ќе ја направи земјата богатена, дека во клубовите ќе се создаде владеењето на правото и дека таквото членство ќе донесе мир, стабилност и безбедност. Но, само напорната работа што ќе ја направи земјата богата. Тоа е промена во ставовите, умовите и срцата што ќе доведат до владеење на правото, а Македонија е релативно мирна, стабилна и безбедна од независноста;
Од Македонците се бара да се откажат од своето име, нивниот устав и нивното достоинство. Додека договорот, на хартија , го препознава идентитетот “македонски”, исто така, се залага за дополнителен идентитет, “Од Република Северна Македонија”, кој воопшто не е идентитет. И додека договорот, на хартија, го препознава македонскиот јазик, исто така, се прицврстува на дополнителен квалификатор на тој јазик, “словенски”. Со текот на времето, овие работи ќе исчезнат како што ќе влезе целата сила на договорот и додека Грција, заедно со Бугарија, бара повеќе отстапки за за да ги ратификуваат 35 поглавја за пристап во ЕУ и како што Грција, Бугарија и Албанија бараат повеќе отстапки за да можат да го ратификуваат пристапувањето на Македонија во НАТО. Цената што се бара од Македонија е едноставно превисока и кога се гледа на членката на ЕУ и на НАТО, Бугарија, на пример, се гледа хронично сиромашна земја, со атентати од висок профил во својата деловна заедница, слабо владеењето на правото низ целата земја, и Бугарите сé уште бегаат од земјата за други држави на ЕУ, 11 години по пристапот на земјата во ЕУ.
И сега има алтернативи за влез во НАТО и ЕУ. За НАТО, Македонија е веќе блиску до НАТО што е можно повеќе – всушност, единственото нешто што Македонија не може да го направи е да гласа во Северноатлантскиот совет, тело за донесување одлуки на НАТО. За ЕУ, кој е најголемиот трговски партнер во Македонија, Македонија веќе ужива одлични односи и може, ако сака, да се приближи до ЕУ што е можно повеќе, нешто слично на односите што Норвешка ги има со ЕУ.
Некои понатамошни мисли:
Во понеделникот, на 17 септември, американскиот секретар за одбрана Џејмс Матис дојде во Македонија за да го осуди “руското влијание” на референдумот. Во исто време, македонскиот премиер Зоран Заев, одговарајќи на новинарско прашање, изјави: “Немам никакви докази за некое руско влијание во Македонија. Руската Федерација е пријател на Република Македонија … “Треба да се постави едноставно прашање: што е до Зоран Заев? Дали тој ги штити некои руски интереси (лично или на друг начин) или лаже?
Панос Каменос, министер за одбрана на Грција, помлад коалициски партнер во грчката влада, и водач на партијата Независни Грци, неодамна за Катимерини откри две важни точки за договорот и Зоран Заев. Прво, во врска со договорот, тој рече: “Договорот нема да биде ратификуван. Ние владините партнери ќе направат се што е во наша моќ, така што тоа нема да биде ратификувано. Ние јасно кажавме дека нема да гласаме [за договорот]. Ја преземав оваа обврска јавно пред извесно време “. Второ, тој го обвини македонскиот премиер Зоран Заев за” да се каже нешто што не е во договорот “и дека” Владата треба да се жали до премиерот на БЈРМ за кршење на договорот … Заев не објаснува дека земјата повеќе нема да се нарече “Македонија”. Тој последен дел е апсолутно точен и Заев продолжува да одбива да каже нешто за промена на името.
Конечно, меѓународните, првенствено Западците, кои во овој момент го држат Зоран Заев и членовите на неговата влада во таква висока пофалба, знаат за фактот дека тој нема да биде на власт засекогаш или, можеби, дури и неколку години. Од сега. Бидејќи тие немаат љубов или восхит за него, тие ќе го остават во моментот кога ќе ја загубат моќта, сфаќајќи дека тој, сето тоа, е корисна алатка за нив и за нивната агенда. Тие многу добро знаат дека Македонците, без да гледаат вистински економски напредок според договорот за Заев / Ципрас (ако се целосно спроведени), ќе го измамат Заев и неговите ѓаволи и на крајот ќе го фрлат него и неговата влада. Во овој момент Заев ќе ја одигра својата улога во ова и може да биде незадоволен паднат. Не сум сигурен дека го разбира ова.
Овој договор е лош за Македонија, лош за македонскиот народ, лош за македонската историја, лош за македонската култура, лош за македонскиот јазик и многу повеќе. Лидерите на САД, ЕУ и НАТО се поплавија во Македонија да кажат дека ова е “сега или никогаш” момент и дека невидените богатства ја чекаат Македонија ако македонскиот народ гласа на “да” на референдумот. Ниту една од овие работи не е вистина.
Иднината на Македонија му припаѓа на македонскиот народ и на 30 септември, македонскиот народ може да испрати сигнал до овие луѓе и членови на нивната влада: Доста е. Нашиот суверенитет ни припаѓа и не е за продажба.
Осигурајте се дека референдумот не успее. Бојкот на референдумот.